Konan la Barbarulo

Lu klimabis la klifi, trapasis la junglo qua bordizis oli, e nun stacis cirkondata da restaji di stato desaparinta. Koloni frakasita brilis inter l’arbori, la linei di muri krulinta vagis aden l’ombri, e sub lua pedi esis larja pavi, fendita e kurvigita da radiki qui kreskis sub oli.

La peskero esis tipo di sua raso, ta stranja populo di qua l’origino perdesis en la griza jorno dil pasinto, e qui lojis en lia kruda kabani alonge la rivo sudal dil maro Vilayet depos tempi antiqua. Lu esis larje facita, havante longa brakii simiatra e pektoro muskuloza, ma magra lumbo e dina gambi. Lua vizajo esis larja, lua fronto penta, lua hararo dika e desordinita. Zono por la kultelo e shifono por lumbo-tuko esis lua nura vesti.

Esante ibe pruvis, ke lu esis min obtuze nekurioza kam la plumulto di sua populo. Homi rare vizitis Xapur. Ol esis nehabitata, preske obliviata, nur un de la miriado de insuli qui puntizis la granda maro enlanda. Homi nomas ol Xapur, la Fortifikata, pro olua ruinaji, restaji di ula rejio prehistorial, perdita ed obliviita ante ke la Hiboriani vinkante kavalkabis adsude. Nulu savis ti qui erektabis ta stoni, quankam legendi nepreciza restis inter la Yuetshi, legendi qui mikompreneble sugestis ligo nemezureble antiqua inter la peskeri e la rejio nekonocata dil insulo.

Ma esis mil yari depos ke irga Yuetsho komprenis la signifiko di ca naraci; li nun repetis oli kom formuli sensignifika, sensencaji parolata segun kustumo. Nula Yuetsho venabis a Xapur dum yarcento. L’apuda marbordo esis senhoma, marsho kanoza cedita al severa bestii qui frequentas ol. La vilajo dil peskero situesis plu distante sude. Tempesto suflabis lua frajila pesko-batelo for lua frequenteyo kustumal, e naufrajigabis ol dum nokto di fulmino brilanta ed aqui bramanta an l’alta klifi di ta insulo. Nun dum jornesko la cielo esis blua e klara, la suno levanta su facis juveli ek la folii gutifanta. Lu klimabis la klifi, quin lu tenegis dum la nokto, pro ke, dum la tempesto, lu vidabis terorinda fulmino-stroko del nigra cielo, e la shoko di ol, qua sukusis la tota insulo, akompanesis da frakas-bruiso kataklismal quan lu dubitis venir de arboro fendita.

Kuriozeso obtuza igis lu inquestar; e nun lu trovis to quon lu serchis, e desquieteso kaptis lu, sento pri minaco celata.

Inter l’arbori stacis konstrukturo ruptita ek bloki giganta de stranja verda petro feratra, trovita nur sur l’insuli di Vilayet. Semblis nekredebla ke manui homal povis formacir e pozir oli, e certe esis ultre la povo homal renversir la konstrukturo. Ma la fulmino-stroko fendabis quale vitro ta bloki qui pezas de tuni, polvigabis altri, ed arachabis la tota arko dil kupolo.

La peskero klimis la fragmenti ed enregardis, e to quon lu vidis igis lu grunar. En la kupolo ruinita, cirkondata da petro-polvo e peceti di stoni frakasita, jacis viro sur ora bloko. Lu esis vestizita per sorto de jupo e zono shagrina. Lua nigra hararo, qua pendis kom krinaro quadrata til lua shultri enorma, esis ligita cirkum lua tempori da streta ora cirkleto. Sur lua nuda pektoro muskuloza jacis stranja poniardo havanta pomelo juvelizita, tenilo kordizita per shagrino, e larja cimitaro. Ol similesis la kultelo quan la peskero portis ye sua hancho, ma mankis ad ol la bordo segatra, ed ol esis fasonita per infinite plu granda experteso.

La peskero deziregis l’armo. Ta viro, komprenende, esis mortinta; lu esis mortinta dum yarcenti. Ica kupolo esis lua tombo. La peskero ne esis kurioza pri qua arti l’ancieni prezervabis la korpo en tanta vivsimileso, retenis la membri muskuloza plena e nevelkinta, la bruna karno vivoza. L’obtuza cerebro dil Yuetsho havis sat multa spaco nur por lua deziro por la kultelo havanta delikata linei ondatra en la lamo obtuze brilanta.

Kliminte aden la kupolo, lu levis l’armo del pektoro dil viro. E kande lu facis lo, evento stranja e terorinda eventis. La bruna manui muskuloza konvulsis, la palpebri apertesis e revelis grand okuli obskura ed hipnotanta, la regardego di qui frapis la peskero tresayigante quale stroko korporal. Lu retrosaltis, faligis la poniardo juvelizita pro perturbo. La viro sur l’estradeto rekte sideskis pezoze, e la peskero beis pro ilua grandeso tale revelita. Ilua stret okuli tenis la Yuetsho ed en ta stret okuli lu vidis nek amikeso nek gratitudo; lu vidis nur fairo tam stranjera ed enemikal kam to quo brulis en l’okuli di tigro.

Subite la viro staceskis alte super lu, minaco en sua omna traiti. Esis nula spaco en la cerebro obtuza dil peskero por timo, adminime tala timo quala sizas homo qua jus vidis to quo defias la legi fundamental di naturo. Dum ke la granda manui falis adsur lua shultri, lu ektiris sua kultelo segatra e frapis deinfre per la sama movo. La lamo frakasesis sur la ventro dil nekonocato quale sur stala kolono, e lore la kolo dil peskero esis ruptita quale sika brancheto da la giganta manui.

2.