Konan la Barbarulo

Il regardachis el. El semblis esar parto dil iluziono di ca tota urbo, ma la ferma tusho di elua membri sub sua fingri serchanta konvinkis il, ke esis vivanta yunino homal en ilua brakii, ne l’ombro di sonjo. Ne min desquietigita, il hastoze pozis el adsur la feli sur la doselo. Elua dormado esis tro profunda por esar natural. Il decidis, ke el esas adikto di ula drogo, forsan la nigra lotuso di Xuthal.

Lore il trovis nova marvelo. Inter la feli sur la dorselo esis belega pelo havanta makuli, la chefa koloro orea. Ol ne esis imituro injenioza, ma la felo di reala bestio. E ta bestio, Konan savis, esis extingita depos adminime mil yari; ol esis del orea leopardo grandega qua tre multe importas en la legendi di Hiboria, e qua l’artisti antiqua delektis piktar e skultar en marmoro.

Perplexe sukusante la kapo, Konan pasis tra la portalo aden koridoro sinuifanta. La domo esis silencoza, ma del extero il audis sono quan ilua akut oreli rikonocis kom ulo acensante per l’eskalero an la muro per qua il ipsa enirabis l’edifico. Pos instanto il tresayis audar, ke ulo saltis per pedi mola ma pezoza aden la chambro quan il jus ekirabis. Rapide turnante su, il hastis alonge la koridoro sinuifanta til ke avan il ulo sur la pavimento haltigis il.

Ol esis figuro homal, qua jacis duime en la koridoro, duime en aperturo qua evidente celis pordo aspektanta quale un de la mur-paneli. Ol esis viro, obskura e magra, vestizita nur per silka lumbo-tuko, havante kapo razita e traiti kruela, e lu jacis quaze morto frapabis lu venante del panelo. Konan inklinis su super lu, serchis por la kauzo di morto, e deskovris, ke lu nur dormas profunde, simile a la yunino en la chambro.

Ma pro quo hike dormar? Pensante pri lo, Konan esis galvanizita da sono dop il. Ulo movis vers il en la koridoro. Rapida regardeto revelis, ke la koridoro finis avan grandega pordo posible klefklozita. Konan levis la sternanta korpo del panel-enireyo e trapazis, klozis la panelo dop su. Kliko montris, ke ol esis nun klefklozita. Stacante en tota obskureso, il audis ke pazo tranata haltis exter la pordo, e febla koldeso tiklis ilua spino. To esis la pazo di nula homo, nek di irga bestio konocata.

Esis instanto silencoza, pose nelauta stridado ek ligno e metalo. Il extensis manuo e sentis, ke la panel-pordo tensesis e kurvigesis adinterne, quaze granda pezajo presis ol del extero. Kande il tushis sua espado, ca presado cesis, ed il audis stranja bavado qua priklis la kurta hari di ilua kranio-pelo. Tenante la cimitaro, il retroe pazeskis, ed ilua taloni sentis gradi. Il preske faletis adinfre. Il esis en streta eskalero.

Il tastis e decensis adinfre tra l’obskureso, serchis ma ne trovis aperturo en la muri. Decidinte ke il ne plus esas en la domo, ma profunde en la tero sub ol, il deskovris, ke la gradi finis en plana tunelo.

5.

Konan tastis alonge la tunelo nigra e silencoza, omninstante timis falar aden ula puteo nevidebla; ma tandem ilua pedi itere frapis gradi, ed il acensis, til ke il venis a pordo sur qua ilua fingri trovis metala klinko. Il ekiris aden chambro obskura ed alta havante enorma proporcioni. Koloni fantastika marchis cirkum la muri marmorumita, subtenis plafono qua, samatempe translucida ed obskura, aparis quale nuboza cielo noktomezal, e donis iluziono di alteso neposibla. Se irga lumo enfiltris del extero, ol esis kurioze chanjita.

En budema krepuskulo, Konan transiris la pavimento nuda e verda. La chambrego esis cirkulatra, penetrita en un latero da la granda plaki bronza di giganta pordo. Opozante ico, sur estradeto apud la muro, a qua acensis vitra gradi larja e kurva, situesis kupra trono, e Konan, vidante to quo envolvis la trono, hastoze retretis e levis sua cimitaro.

Lore, pro ke la kozo ne movis, il regardis plu sorgoze, e balde acensis per la vitra gradi e regardegis ol. Ol esis serpento giganta, semblante skultita ek sorto di jado. Omna squamo esis tam distinta kam sur kreuro vivanta, e la kolori irisoza esis piktita segun realeso. La granda kapo koniforma esis misubmersita en la volvaji dil korpo; do nek okuli nek boko esis videbla. Il sentis rikonoco en sua mento. Ta serpento evidente reprezentas un de ta feroca monstri del marsho qui multa epoki ante nun frequentabis la kanoza limiti dil marbordo sudal di Vilayet. Ma, quale l’orea leopardo, oli extingesis depos yarcenti. Konan vidabis kruda imaji di oli, miniaturi, en l’idol-kabani dil Yuetshi, e deskripto pri oli esis en la Libro di Skelos, qua uzis fonti prehistorial.

Konan admiris la torso squamoza, tam dika kam ilua kruro ed evidente tre longa, ed extensis kurioza manuo ad ol. Tushante ol, ilua kordio preske cesis batar. Glaciatra koldeso konjelis la sango en ilua veini ed herisis la kurta hari di sua kranio-pelo. Sub ilua manuo ne esis surfaco glata e frajila ek vitro o metalo o petro, ma la maso flexebla e fibroza di ento vivanta. Il sentis vivo kolda ed inerta fluar sub sua fingri.