Konan la Barbarulo

El faligis sua kapo aden sua manui. Konan tenis sua cimitaro e movis adavan la pordo resonanta. Vidante lu, on agnoskus, ke il vartis morto quan il supozis esar neevitebla. Ilua okuli bruletis plu vivoze; ilua manuo muskuloza tenis plu forte la tenilo; nur to.

La charniri faliis sub la asalto terorinda dil gigantulo, e la pordo demente shancelis, tenita nur dal rigli. E ta stala stangi bendesis, kurveskis, flexis de olia inkastro-loki. Konan spektis per facineso preske nepersonala, ed envidiis ta monstro lua forteso nehomal.

Lore sen averto la asalto haltis. En la silenco Konan audis altra bruiso sur l’extera fluro—batado di ali, e voco murmuranta quale la krio di vento tra branchi noktal. Balde esis silenco, ma esis nova impulso en la aero. Nur l’instinti akutigita di barbareso povas sentar ol, ma Konan savis, sen vidar od audar, ke la mastro di Dagon ne plus stacas exter la pordo.

Il regardegis tra nova fendeturo en la stala pordo. La fluro esis vakua. Il fortiris la kurvigita riglo-stangi e cirkonspekte apertis la pordo ruptita. Khosatral ne esis sur l’eskalero, ma fore infre il audis la sonigo di pordo metal. Il ne savis, ka la gigantulo inventis nova diablaji o ka lu esabis forvokita da ta voco murmuranta, ma il disipis nula tempo per konjektar.

Il advokis Oktavia, ed ilua nova tono igis el staceskar e venar ad il preske nekoncie.

‘Quo eventas?’ el dicis anhelante.

‘Ne haltez por parolar!’ Il sizis elua karpo. ‘Venez!’ L’oportunajo por agar transformabis il; ilua okuli flamifis, ilua voco krepitis. ‘La kultelo!’ il murmuris dum ke il hastoze tranis la yunino adinfre alonge l’eskalero. ‘La magiala lamo Yuetsha! Lu livis ol en la kupolo! Me—’ ilua voco subite mortis kande imajo mental aparis avan il. La kupolizita chambro esas kontigua kun la grandega chambro ube esis la kupra trono— sudoro fluis de ilua korpo. L’unika voyo a ta chambro kupolizita esis tra la chambro havanta la kupra trono e la kreuro sordida qua dormis sur ol.

Ma il ne hezitis. Rapide li decensis l’eskalero, transiris la chambro, decensis la sequanta eskalero, e venis aden la granda koridoro havanta tapeti misterioza. Li vidis nula traci dil koloso. Haltante avan la granda pordo bronza, Konan sizis Oktavia ye la shultri e sukusis el intense.

‘Askoltez!’ il bruske dicis. ‘Me iros aden ta chambro e riglagos la pordo. Stacez hike ed askoltez; se Khosatral venus, advokez me. Se vu audus me kriar ke vu irez, kurez quaze la diablo persequas vu—lu probable ya venas. Irez a ta pordo ye la fora extremajo dil koridoro, pro ke me esos ultre helpo. Me iras por la kultelo dil Yuetshi!’

Ante ke el povis protestar, il glitis tra la pordo e klozis ol dop su. Il riglagis ol nelaute, ma ne remarkis, ke la riglo povas esar movita del extero. En la krepuskulo, ilua regardo serchis ta kupra trono pavoriganta; yes, la bestio squamoza ankore esis ibe, plenigis la trono per sua volvaji odiinda. Il vidis pordo dop la trono e savis, ke ol duktas aden la chambro kupolizita. Ma por atingar ol, il mustas acensar l’estradeto, kelka futi del trono ipsa.

Vento suflante trans la verda pavimento facus plu multa bruiso kam la pedi reptanta di Konan. Fixinte ilua regardo ye la reptero dormanta, il atingis l’estradeto e klimis la vitra gradi. La serpento ne movabis. Il extensis manuo vers la pordo...

La riglo di la bronza pordo kliktis e Konan sufokis blasfemo terorinda kande il vidis Oktavia enirar. El regardegis cirkume, necerta en l’obskureso plu profunda, ed il stacis senmove, ne audacis kriar averto. Lore el vidis ilua figuro e kuris vers l’estradeto, kriis: ‘Me volas irar kun vu! Me timas vartar sole— ho!’ El levis adsupre la manui e kriachis pro hororo vidante unesmafoye l’okupanto dil trono. La kapo koniforma levis su de la volvaji ed extensis su vers el per longa kolo.

Konan transiris la spaco inter su e la trono per salto desesperanta, ociligis sua espado per sua tota povo. E la serpento movis per rapideso tante blindiganta ke ol turnis su e renkontris il meze dil aero, ed envolvis ilua membri e korpo per sis volvaji. Ilua stroko haltigita vane faliis dum ke il bruisoze falis adsur l’estradeto, laceris la torso squamoza ma ne tranchis ol.

Lore il tordis su sur la vitra gradi, la multa volvaji slimoza tordis e nodigis su cirkum il, kompresis mortigante. Ilua dextra brakio esis ankore libera, ma il ne povis trovar ferma teno por frapar mortigante, ed il savis, ke nur un stroko mustas suficar. Per konvulso di expanso muskulal qua bufis la veini di ilua tempori til ke oli preske krevis, e nodigis ilua muskuli en saliaji tremanta e tormentita, il pezoze haulis su a sua pedi, levante la preske tota pezajo di ca diablo longa de quaradek futi.