La Majstro kaj Margarita

Rimarkinte la veninton, Anna Riĉardovna salte

вскочила, кинулась к бухгалтеру, вцепилась в

leviĝis, sin ĵetis al Lastoĉkin, kroĉis sin je la

лацканы его пиджака, стала трясти бухгалтера

refaldoj de lia jako kaj skuante la libroteniston ŝi

и кричать:

ekkriis:

— Слава богу! Нашелся хоть один храбрый!

— Laŭdatu Dio! Finfine troviĝis almenaŭ unu

Все разбежались, все предали! Идемте, идемте

kuraĝulo! Ĉiuj diskuris, ĉiuj perfidis! Ni iru, iru al

к нему, я не знаю, что делать! — И, продолжая

li, ja mi ne scias, kion fari! — Kaj, plu ploregante,

рыдать, она потащила бухгалтера в кабинет.

ŝi tiris la libroteniston en la kabineton.

Попав в кабинет, бухгалтер первым долгом

La unua ago de Lastoĉkin tuj post ol li paŝis en la

уронил портфель, и все мысли в его голове

kabineton estis lasi sian tekon fali sur la plankon;

перевернулись кверху ногами. И надо сказать,

kaj due, ĉiuj pensoj en lia kapo renversiĝis

было от чего.

piedosupren. Ja vere, estis sufiĉa kaŭzo.

За массивным письменным столом с огромной

Ĉe la grandega skribotablo kun masiva inkujo sidis

чернильницей сидел пустой костюм и не

malplena vira vestokompleto kaj promenigis sur

обмакнутым в чернила сухим пером водил по

paperfolio sekan, seninkan plumon. La

бумаге. Костюм был при галстуке, из кармашка vestokompleto surhavis kravaton, el ĝia

костюма торчало самопишущее перо, но над

brustpoŝeto montriĝis fontoplumo, tamen nek kolo

воротником не было ни шеи, ни головы, равно

nek kapo videblis super la kolumo, kaj same la

как из манжет не выглядывали кисти рук.

manumoj prezentis nenian manon. La

Костюм был погружен в работу и совершенно

vestokompleto estis absorbita de la laboro kaj

не замечал той кутерьмы, что царила кругом.

neniom atentis la pelmelon kiu regis ĉirkaŭe.

Услыхав, что кто-то вошел, костюм откинулся

Aŭdante iun veni, la vestokompleto dors’apogiĝis

в кресле, и над воротником прозвучал хорошо

en la brakseĝo kaj de super la kolumo eksonis la de

знакомый бухгалтеру голос Прохора

Lastoĉkin bone konata voĉo de Proĥoro Petroviĉ:

Петровича:

— В чем дело? Ведь на дверях же написано,

— Kio okazis? Ja sur la pordo estas skribite, ke mi

что я не принимаю.

neniun akceptas!

Красавица секретарь взвизгнула и, ломая руки, La bela sekretariino ekŝrikis kaj tordante siajn вскричала:

manojn ŝi kriis:

— Вы видите? Видите?! Нету его! Нету!

— Ĉu vi vidas? Ĉu vidas?! Li ne estas ĉi tie! Ne

Верните его, верните!

estas! Revenigu lin, revenigu!

Тут в дверь кабинета кто-то сунулся, охнул и

Iu ŝovis sian kapon tra la duonfermita pordo, diris

вылетел вон. Бухгалтер почувствовал, что ноги «Aĥ!» kaj resaltis for. La librotenisto sentis siajn его задрожали, и сел на краешек стула, но не

genuojn ektremi, li sidiĝis sur la randon de seĝo,

забыл поднять портфель. Анна Ричардовна

cetere, sen forgesi antaŭe repreni la tekon. Anna

прыгала вокруг бухгалтера, терзая его пиджак,

Riĉardovna saltetis ĉirkaŭ la librotenisto ĉifante

и вскрикивала:

lian jakon, kaj krietadis:

— Я всегда, всегда останавливала его, когда он — Mi ĉiam, ĉiam lin haltigis, kiam li komencis чертыхался! Вот и дочертыхался, — тут

diablosakri! Tamen finfine li sin forsakris, — la

красавица подбежала к письменному столу и

belulino kuris al la skribotablo kaj per muzika,

музыкальным нежным голосом, немного

tenera voĉo, iomete nazsona post la plorado, ŝi

гнусавым после плача, воскликнула:

vokis:

— Проша! Где вы?

— Proĉjo! Kie vi estas?

— Кто вам тут «Проша»? — Осведомился

— Kiun vi alparolas ĉi tie per Proĉjo? — orgojle

надменно костюм, еще глубже заваливаясь в

demandis la vestokompleto, ankoraŭ pli profunden

кресле.

ŝovante sin en la brakseĝo.

— Не узнает! Меня не узнает! Вы понимаете?

— Li ne rekonas! Min ne rekonas! Ĉu vi

— Взрыдала секретарь.

komprenas? — reekploregis la sekretariino.

— Попрошу не рыдать в кабинете! — Уже

— Bonvolu ne ploregi en mia kabineto! — jam

злясь, сказал вспыльчивый костюм в полоску и kolerete diris la incitiĝema striita vestokompleto, рукавом подтянул к себе свежую пачку бумаг, с kaj per la maniko ĝi ŝovis al si pluan paperstakon явной целью поставить на них резолюцию.

kun la evidenta intenco provizi ilin je la koncernaj

decido-formuloj.

— Нет, не могу видеть этого, нет, не могу! —

— Ne, tion mi ne povas vidi, ne, mi ne povas! —

Закричала анна Ричардовна и выбежала в

kriis Anna Riĉardovna elkurante en la

секретарскую, а за нею как пуля вылетел и

sekretariejon; kaj post ŝin el la kabineto pafiĝis la

бухгалтер.

librotenisto.

— Вообразите, сижу, — рассказывала, трясясь

— Imagu do, mi sidas, — tremante pro la ekscito

от волнения, Анна Ричардовна, снова

rakontis la sekretariino, rekroĉiĝinte je la maniko

вцепившись в рукав бухгалтера, — и входит

de Lastoĉkin, — kaj subite envenas virkato. Tute

кот. Черный, здоровый, как Бегемот. Я,

nigra kaj granda kiel hipopotamo. Nature, mi kriis

конечно, кричу ему «брысь!». Он — вон, а

al ĝi «huŝ!» Ĝi forkuras kaj anstataŭ ĝi envenas

вместо него входит толстяк, тоже с какой-то

dikulo, ia katmuzela, kaj diras: «Fi, civitanino,

кошачьей мордой, и говорит: «Кто что же вы,

maldecas krii huŝ al vizitanto». Kaj hop rekte en la

гражданка, посетителям «брысь» кричите?» И