Читаем Любовный повесть Холдора Вулкан "Летние вечера, освещенные луной" на узбекском языке (СИ) полностью

-Й╝қ, унақа наққошларни ёлламаймиз.Улар унчалик яхши ремонт қилолмайди.Холб╝ри яхши қилади.╬шани ёллаймиз.Уй деворларига ╝рмонлар, дарёлар акс этдириладиган манзаралар чиздирамиз -деди Бибисувайдо, ╝жарларча ╝з фикрини мақуллаб.


-Яхши. Холб╝ри б╝лса Холб╝рида.Лекин у катта пулга қилар дейман? Тахминан неча пул кетаркин ремунтга? -деб қ╝йди Исканақул Каркидонов.


-Харажатлар билан сизнинг ишингиз б╝лмасин, Холб╝рига ╝зим бераман хизмат ҳақини-деди Бибисувайдо қатъий.


-Яхши унда, келишдик.Мен шопиримга айтаман, Холб╝рини ернинг тагидан б╝лса ҳам топиб, идорага олиб келади.Шартнома қилиб, иложи б╝лса, унга озгина олдиндан заклад ширинкома бериб қ╝яман.У бугуноқ ишга киришади.Сен устани зериктирмай, чой пойидан хабар олиб тургин.Художниклар алкаш б╝лади.Ишлаётганда ароқ коньяклардан рюмкаларга қуйиб, музлардан солиб, газакига қази - қарта тайёрлаб қ╝й.Юз юз ичееб ишламаса уларга илҳом келмайди -деди раис Исканақул Каркидонов.


Шундай гаплар билан раис кийимларини кийди.С╝нг хотини Бибисувайдо билан ҳайрлашиб, к╝чага чиқаркан, хизмат машинасига ╝тириб, ишга ж╝нади.




4 боб

Дельта




Домла Дахшатий талабаларни теримга солиб, дала шийпони тамон кетган маҳал Холб╝ри Илтижо пахта тераётган б╝лги тамон й╝л олди.

Иккинчи, учинчи терим б╝лишига қарамай, далаларда ҳамон пахталар чаман б╝либ очилиб ётар, ғ╝за шохларидаги шиғил шиғил к╝сакларга қаралса, пахта йиғим терими хали бери тугамайдигандай эди.Холб╝ри яғир д╝пписини манглайига бостириб кийиб, ғ╝запояни рубобга ╝хшатиб чаларкан, ажойиб ҳофиз Фахриддин Умаровнинг овозига тақлид қилиб: -Пааааахтазооонгоор, поооолвооонларий, мен сизга чеееертай тоооооорлангангаангаангаааар! Тооонналааардаан тоғ яратганга-а-а-а-аан, оқ олтин ижоооодкооорлангаангаангаар! - дея ашула айтиб, ╝йинга тушганича капа капа б╝либ айланиб, Илтижога яқинлашиб бораверди.У Илтижога бориб урилгудай жойда шахд билан ╝нг тиззасини ерга текизиб т╝хтаганича, қ╝лидаги кузги дала гулларидан тузилган гулдастани узатиб, бадиий қисмни ниҳоясига етказди.Илтижо кула кула гулларни Холб╝рининг қ╝лларидан олиб, қарсак чаларкан: -Браво!Браво, маэстро! -деб қ╝йди.Кейин улар қ╝л бериб к╝ришдилар.

-Мана, ниҳоят биз тасвирий санъат аҳли ҳам ёрдамчиларга ёрдамлашиш учун далада ҳозир б╝лдик! -деди Холб╝ри.


-О, сиздай оқсуяк аслзода аристократ рассомни ишлатамизми энди? Бир этак пахта териб термай, белим оғриди, уйга бориб белимга тахта боғлаб ётмасам б╝лмайди дея қочворарсиз? -деди кулиб Илтижо.


-О, нималар деяпсиз, нималар деяпсиз?!Менинг суяк устихоним шу бепоён далаларда қотганку.Совет замонида кукрузник самолётлар устимиздан тонналаб сочиб юборган захарли пестидцидлар тумани аро б╝ғилиб, й╝талиб, к╝ринмай кетар эдик.Қанча д╝стларимиз жигари шишиб ╝лди, қанчалари бир умр ногирон б╝либ қолдилар.Декабрнинг совуқ қировларида қ╝лларимиз қақшаб, хом, юмуқ к╝сакларни териб, дала увотларида уларни таёқлар, тошлар билан уриб,чақиб, пахтасини чувиганимизни к╝рганлар, бизни ибтидоий жамоа тузимидаги ёввойи одамлар қабиласи дея ╝йлаган б╝лсалар керак.Уйга боргач, кечки овқат ╝рнига нон чой билан қаноатланиб, совуқ айвонда тоғдай уйилган к╝сакларни оиламиз билан ╝раб олиб, аввалига кетмонсопилар билан уриб к╝ракларни чақар эдик.Шундан кейин уйқусираб, мудраб, мункиб, ярим тунгача, баъзан тонгача к╝сак чувир эдик.Агар дунёда қахратон совуқ изиллаган қорли далаларда ч╝п - ч╝киртак ғ╝запаялар қорини қоқиб, пахта теришга рози б╝лган итоаткор қуллар қавми б╝лган б╝лса, ╝шалар биз эдик!


Худога шукр, бугун мамлакатимиз мустақил, халқимиз озод.Ундай қийинчиликлар энди ╝тмишга айланди.Бундай чаман б╝либ очилган пахталарни ╝йнаб кулиб термаймизми? -деди Холб╝ри ва Илтижонинг этакларидан бирини тутиб, астойдил пахта тера бошлади.Улар шу тариқа суҳбатлашиб, узоқ ишладилар.Ва ниҳоят кундалик нормага бемалол етадиган пахтани териб б╝лгач, бироз дам олиб, нафас ростлаш учун т╝килган юмшоқ пахталар устига ╝тирдилар.Шу маҳал қур -қур қилиб қичқирганларича осмонларни т╝лдириб гала гала турналар учиб ╝та бошлади.


-Вой, турналарни қаранг! Турналар! -дея бақириб юборди Илтижо, осмонга қараганича, ҳаяжон ичра, куз қуёшидан к╝злари қамашиб.


-Ҳа, турналар иссиқ ╝лкаларга учиб кетишяпти -деб қ╝йди Холб╝ри ҳам қ╝лини к╝зларига соябон қилиб, турналар карвонини кузатганича.


-Қандай г╝зал!Мен турналарни биринчи бор к╝ришим.Улар ҳеч қачон шаҳримиз устидан учиб ╝тмаган.Ким билади, балки учиб ╝тган б╝лсалар ҳам мен к╝рмагандирман.Жуда ғамгин қийқирар экан улар.Худди ҳайрлашаётгандай, видолашаётгандай!Ҳайр, турналар, ҳайр!Баҳорда яна қайтиб келинглааар, х╝пми! -деди Илтижо, ҳамон осмонлардан к╝зини узмай, аланглаганича.


Перейти на страницу:

Похожие книги