Маска чырвонае смерці

Аднак гэта — самая вялікая ў свеце памылка. Ніколі не здаралася большай несправядлівасці са славай сапраўднага паэта. Я не магу згадаць іншага ангельскамоўнага верша, які сведчыў бы пра больш глыбокае, больш таямнічае (у найлепшым сэнсе гэтага слова) уяўленне, чым той, што пачынаецца радкамі «Хачу стаяць над цьмяным ставам» і які напісаны Томасам Мурам. На жаль, не магу згадаць яго цалкам.

Адным з самых высакародных і, гаворачы пра фантазію, адным з самых адораных гэтай якасцю сярод сучасных паэтаў быў Томас Гуд*. Ягоная «Прыўкрасная Інэса» заўжды поўнілася для мяне неапісальнай чароўнасцю:

Вы бачылі Інэсу?
На захад адышла
Блішчэць святлей ад сонца —
Стаў свет калыскай зла.
Пазбавіла нас шчасця
I дзённага святла
Яна, што ззяла перламі
I чырванню цвіла.

Прыйдзі да нас, Інэса,
I змрок начны развей!
Сумуюць зоры з поўняй
Без гэтых лёгкіх вей.
Шчаслівы твой каханы,
Найлепшая між фей;
Ты будзеш побач з кімсьці —
Мне прамаўчаць лацвей.

О, быць бы мне, Інэса,
Выбраннікам тваім,
Які ў вандроўках доўгіх —
Твой сябра-пілігрым!
Няўжо няма паненак тут,
Няўжо мы так гарым,
Што трэба мора пераплыць
За сябрам дарагім?

Сустрэў цябе, Інэса,
На нашых берагах
Сярод найлепшых юнакоў —
У кожнага свой сцяг;
Дзяўчаты, рыцары, плюмаж —
Святло на ўвесь прасцяг.
О найпрыўкраснейшы мой сон!
Ці ўбачу я працяг?..

На гора мне, Інэса,
Сышла ты назаўжды.
Пад музыку і спевы
Згубіліся сляды.
І сёння ў сэрцы — горыч,
I чую, як тады,
Я гэты спеў: бывай, бывай
На доўгія гады!

Бывай, бывай, Інэса!
Закончаны наш баль,
Узыдзеш ты на карабель —
Цябе чакае даль:
На гора ўсёй зямлі сплывеш,
На радасць сотням хваль.
Ты дорыш шчасце аднаму,
Астатнім — вечны жаль.

«Дом з прывідамі» таго ж аўтара — адзін з самых праўдзівых вершаў, што былі калісьці напісаныя, самых праўдзівых, самых дасканалых, самых па-мастацку завершаных як у плане тэмы, так і ў плане выканання. Апроч гэтага, ён сведчыць пра магутную і амаль узорную сілу ўяўлення. На жаль, яго памер не дазваляе працытаваць яго тут. Замест гэтага дазвольце прапанаваць вам верш, які любяць усе, — «Мост слёз».