Читаем Моабитские тетради полностью

Минем гомерем сулган ччк булыпзелеп тшр сине алдыа.Син трсе аны таптап, яньчепКзге салкын, илле ягырда.Син онтырсы ле кптн тгелБу ягымлы, нфис ччкнеГлбакчаны сине бизгнен,Сине назлап хуш ис ччкнен.Син онтырсы язгы алсу тада,Ян трз аша сузылып,Аны сине котлап сламлвен,Та иленнн сибелеп, тузылып.Син онтырсы гллр арасындаГрлп ткн исем бйрмен,Бйрмене котлап стледДулкынланган ччк бйлмен.Кзге бакча буйлап ашыга-ашыгаТанышыа ткн вактында,Исе д килмс сулган глнеСыкрануы аяк астында.Син керерсе йг кздн качып,Трзне ябып биклрсе.Юк, син инде хзер сулган глнеБусаганан атлап кертмссе.Сынган кел, наздан мхрм булып,Снр ялгыз, ирдн йотылыр.Сю, вгъд, антлар… А, барсы даич булмаган кебек онтылыр.Сентябрь, 1943<p>Трм сакчысы («Казан») (Ядкарь хан монологы)</p>Трмм ишеген саклап, сакчы йри,инренд «сге» билгесе.Йргем кадак каккан кебекАны салмак атлап йреше.Куркып аны ерткыч кзлреннн,Тынып калган тир-йлн.ир сыкрыйдыр кебек ул басканга,Кояш аа артын йлн.Кешелекк ямьсез бкй булып,Кулларына тотып камчысын,Ул утыра мен трм саклап, –Коллык, вхшт, лем ялчысы.Тоткыннарны йрк итен чукыпт аны козгын тормышы.Аа икмк – кан м кз яшьлре,Мхкмнрне согы сулышы.Белс иде шакшы бу кулларныКпме гомерлрне буганын,ир ктрмс иде бу кешене,Кояш бирмс иде нурларын!Сентябрь (?), 1943<p>Кандала</p>Трм келсез, анда тычканнарм ске тулы кандала туе.Кайвакыт шулай мин эч пошканнанКандала чплим, ятып кн буе.м уйлыйм зем: трм нигезенВатасы иде, стсе иде.Кандала итеп хуаны зенТотасы иде, сытасы иде.Сентябрь (?), 1943<p>Хкем алдыннан. Черчетлр ханы («Кылыч хан» трагедиясен)</p>Хкем итте, безне чыгардыларм тезделр бер буш урынга.Кояш батты, ахры, телмдеБу хурлыкка шаит булырга.лн юеш иде, лл чыктан,лл ирне зарлы яшеннн.Урман, таулар, кллр… Бар да куркыпТоман арасына яшренгн.Тышта салкын, бары аяк белнТойдым ирне таныш ылысын.ир йркне минем ылытмакчы,Анам тсле реп сулышын.Кайгырма, ир, йрк калтырамасСине ст чакта аяклар.Аны исме белн ачылган теллгнд д Аны кабатлар.Мен алар, черчет хакимнре,Кызыл кзле, юеш танаулы.Тик белсеннр, алар тгел, безГаеплче бген аларны.из балтасын ллад кайраганда,Эт лззтен тоеп канында,Черчетлрг каршы согы сзнеБез йтербез хкем залында.Килер ул кн, халык хкем итр,Карар булыр кискен м кыска.Каным белн язган согы ырым,Бул гаепл акты фашистка.Сентябрь (?), 1943<p>Секлем</p>
Перейти на страницу:

Похожие книги

Полет Жирафа
Полет Жирафа

Феликс Кривин — давно признанный мастер сатирической миниатюры. Настолько признанный, что в современной «Антологии Сатиры и Юмора России XX века» ему отведён 18-й том (Москва, 2005). Почему не первый (или хотя бы третий!) — проблема хронологии. (Не подумайте невзначай, что помешала злосчастная пятая графа в анкете!).Наш человек пробился даже в Москве. Даже при том, что сатириков не любят повсеместно. Даже таких гуманных, как наш. Даже на расстоянии. А живёт он от Москвы далековато — в Израиле, но издавать свои книги предпочитает на исторической родине — в Ужгороде, где у него репутация сатирика № 1.На берегу Ужа (речка) он произрастал как юморист, оттачивая своё мастерство, позаимствованное у древнего Эзопа-баснописца. Отсюда по редакциям журналов и газет бывшего Советского Союза пулял свои сатиры — короткие и ещё короче, в стихах и прозе, юморные и саркастические, слегка грустные и смешные до слёз — но всегда мудрые и поучительные. Здесь к нему пришла заслуженная слава и всесоюзная популярность. И не только! Его читали на польском, словацком, хорватском, венгерском, немецком, английском, болгарском, финском, эстонском, латышском, армянском, испанском, чешском языках. А ещё на иврите, хинди, пенджаби, на тамильском и даже на экзотическом эсперанто! И это тот случай, когда славы было так много, что она, словно дрожжевое тесто, покинула пределы кабинета автора по улице Льва Толстого и заполонила собою весь Ужгород, наградив его репутацией одного из форпостов юмора.

Феликс Давидович Кривин

Поэзия / Проза / Юмор / Юмористическая проза / Современная проза