Мроi Багны (СИ)

- ╤ Валога таксама! - бушава╝ ╤нспектар. - Запатрабую ад яго падвойныя прэм╕яльныя! Я найма╝ся ╝ гэтую кантору не для таго, каб важдацца з калекам╕ ╕ вар'ятам╕!

- В╕наваты, Ваша Благароддзе. Абяцаю выправ╕цца, - ц╕ха сказа╝ палонны.

╤нспектар замо╝к на па╝слове ╕ са здз╕╝леннем утароп╕╝ся на мяцежн╕ка. Той разма╝ля╝ на рамейскай - псаванай, пра╝да, з моцным акцэнтам. Намаганнем вол╕ ╤нспектар утаймава╝ свой гне╝. Адмахну╝шыся ад начальн╕ка турмы, як╕ лапата╝ нешта на сумес╕ рамейскай ╕ семгальскай, ╤нспектар рушы╝ да палоннага. Узя╝шы адно з крэсла╝, ён се╝ перад затрыманым так, каб ╕х твары знаходз╕л╕ся на адным узро╝н╕.

- Значыцца, па-нашаму ты разумееш, - сказа╝ ╤нспектар на мове ╤мперы╕. - ╤, напэ╝на, усведамляеш, дзе ты зараз знаходз╕шся. Прапаную супрацо╝н╕чаць са следствам, ╕накш мы змушаны будзем...

- А мне ёсць што губляць? - перапын╕╝ яго сляпы. ╤нспектар гатовы бы╝ паклясц╕ся, што ён хмыл╕цца.

╤нспектар па звычцы к╕ну╝ поз╕рк на карб╕давую лямпу, пах╕та╝ галавой, у думках назва╝шы сябе ёлупнем, ╕ зно╝ павярну╝ся да палонага.

- Сапра╝ды, узяць з цябе асабл╕ва няма чаго, - сказа╝ ╤нспектар, ╕мкнучыся, каб голас яго гуча╝ ро╝на, - Х╕ба што пальцы на руках. Так, так, кусачкам╕, адз╕н за друг╕м. Заадно можна ╕ язык падрэзаць. У палявой х╕рург╕╕ я хоць ╕ не служы╝, аднак скальпелем валодаю няблага. Ну а потым мы адпусц╕м цябе, абяцаю. Магчыма, ты нават здолееш адшукаць дарогу да лагера мяцежн╕ка╝, у чым я, аднак, сумняваюся. Ул╕чваючы, што перад табой агент Тайнай Канцыляры╕, ты пав╕нен усведамляць, што гэта не пустая пагроза.

Сляпы не адказа╝, але ╤нспектар убачы╝, як ён прыц╕сну╝ся да сцяны, ╕ яго бяскро╝нае абл╕чча збялела яшчэ больш. ╤нспектар задаволена ╝см╕хну╝ся.

- ╤мя? - па╝тары╝ ён сваё пытанне.

- Ян... Сям╕шка... - адказа╝ той, зап╕наючыся.

- Ужо лепш, - сказа╝ ╤нспектар ╕ пада╝ знак начальн╕ку турмы.

Выхап╕╝шы аркуш паперы з шуфляды стала ╕ пяро-самап╕сец з нагруднай к╕шэн╕, той пача╝ л╕хаманкава зап╕сваць. Начальн╕к турмы не пав╕нен выконваць абавязк╕ сакратара, аднак сёння выпадак бы╝ адмысловы. Як-н╕як перад ╕м агент Канцыляры╕ ╕ палонны па╝станец - мяркуючы па ╝с╕м, надзвычай небяспечны.

***

Кал╕ допыт бы╝ скончаны ╕ палонага адвял╕ ╝ камеру, ╤нспектар уздыхну╝ з палёгкай. Ён адчува╝ сябе цалкам выматаным. Стомленым голасам ён спыта╝ начальн╕ка турмы, ц╕ маецца ╝ ╕х апарат сувяз╕. Сцвярджальна к╕╝ну╝шы, той правё╝ ╤нспектара ╝ свой каб╕нет. Апарат састарэлай мадэл╕ мацава╝ся да сцяны ╕ ╝я╝ля╝ сабой грувасткую бляшаную скрыню са слуха╝кай ╕ дыскам. В╕давочна, хлам, сп╕саны са склада. Прав╕нцыя... Пасля некальк╕х безвын╕ковых спроб ╤нспектар здоле╝, нарэшце, выйсц╕ на сувязь са стал╕цай ╕ скрозь трэск перашкод зраб╕ць кароткую справаздачу. Сувязь была кепскай, ╕ в╕ной таму бы╝ нават не безнадзейна састарэлы агрэгат. Па ╝сёй прав╕нцы╕ рамейцы ╝зводз╕л╕ станцы╕-мачты, як╕я перадавал╕ с╕гналы дальняй сувяз╕, у тым л╕ку Народнага Вяшчальн╕ка. Гэтыя станцы╕ ╝сё часцей станав╕л╕ся аб'ектам нападу мяцежн╕ка╝, як╕я то выломл╕вал╕ стрыжн╕ з генератара╝, то проста закладвал╕ выбухо╝ку. Наступствы был╕ катастраф╕чныя - Вяшчальн╕к глухл╕ ва ╝сёй акрузе, а рамейскае к╕ра╝н╕цтва вымушана было звяртацца да паслуг кур'ера╝, бо апараты сувяз╕ выходз╕л╕ з ладу. ╤нспектар, безумо╝на, ме╝ рацыю, называючы семгальца╝ варварам╕.

Кал╕ ╤нспектар пак╕ну╝ будынак турмы, ужо згусц╕╝ся змрок, ╕ на вул╕цах горада запал╕л╕ся бляклыя алейныя л╕хтары. Прайшо╝шы некальк╕ крока╝, ён спын╕╝ся ╕ ╝ знямозе прых╕ну╝ся да каменнай сцяны. Яго рук╕ злёгку дрыжэл╕, кал╕ ён намацва╝ у к╕шэн╕ шыняля капшук з юклай ╕ серныя запалк╕. Скруц╕╝шы самакрутку, ён з асалодай зацягну╝ся.

На суседняй вул╕цы пам╕ж дамам╕ в╕днел╕ся ярка асветленыя вокны гасц╕нага двара. Па бруку прагрукатала павозка, запрэжаная парай скакуно╝, ╕ спын╕лася каля дзвярэй гасц╕н╕цы. ╤нспектар безуважл╕ва наз╕ра╝, як з павозк╕ выходзяць пажылая манашка ╕ дзя╝чынка гадо╝ дванаццац╕, апранутая ╝ клятчастае пал╕то, як╕я носяць выхаванк╕ прытулка╝. Расплац╕╝шыся з фурманам, манашка падштурхнула наперад дзя╝чынку, ╕ яны ╝два╕х рушыл╕ да гасц╕н╕цы.

╤нспектар здрыгану╝ся, пачу╝шы прыглушаныя галасы ╝ некальк╕х кроках ад сябе. Пад л╕хтаром насупраць будынка турмы стаял╕ трое. ╤нспектар гатовы бы╝ паклясц╕ся чым за╝годна, што секунду таму ╕х тут не было. Дзве дзе╝к╕, апранутыя, як курв╕ск╕, а з ╕м╕ побач высок╕, стан╕сты мужчына ╝ рамейск╕м каптане з чырвонага сукна. Яго до╝г╕я, да плеч, валасы был╕ чорным╕, як крыло гругана, так што яго сапра╝ды можна было прыняць за рамейца. Кал╕ гэты тып на ╕мгненне аз╕рну╝ся, ╤нспектар разглядзе╝ у святле л╕хтара яго абл╕чча, якое можна было б назваць бездакорна прыгожым, кал╕ бы не бяльмо на яго правым воку. Аднавок╕ хмыл╕╝ся. ╤нспектара перасмыкнула. Шанцуе мне сёння на сляпых ды крывых, сказа╝ ён сабе.