Хуззятелхан — тат. (а.-т.) Худжжат + Хан.
Хуззятулла — тат. (а.) Худжжат Аллах.
Хулуд— а. «бессмертие, вечность».
Хулус
— а. «чистосердечный, искренний, простодушный».Хумайд
— а. уменьш. ф. от Хамид или Ахмад. Хумам
— а. «предводитель, витязь».Хумам ад-Дин (Хумамуддин
) — а. Л. «предводитель веры».Хумаюн
— п. «благословенный, августейший».Хур —
н.-п. Хурр. Хурбулат — тат. (а.-т.) Хур + Булат.
Хурдак— п. «младший».
Хурислам — тат. (а.) Хур + Ислам.
Хурихан — п.-т. Хурр + Хан.
Хурмат
— а. КСИ «уважение, почет; почтение; честь, слава».Хурматбай
— тат. (а.-т.) Хурмат + Бай. Хурматгали
— тат. (а.) Хурмат + 'Али. Хурматулла
— тат. (а.) «уважаемый, почитаемый слугаАллаха».
Хурмухаммет — тат. (а.) Хур + Мухаммад.
Хурпарвар — п. «счастливый».
Хурр(и)
— п. (а.) КСИ «свободный, благородный; честный,добросовестный».
Хурразад
— п. «благороднейший».Хуррам
— п. «светлый, радостный».Хуррамшах
— тат. (а.-п.) Хуррам + Шах. Хуррихан
— п.-т. Хурр + Хан. Хурсанд
—п. «довольный, радостный».Хуршед
— тадж. (п.) Хуршид. Хуршид
— п. (др.-ир.) «сияющее солнце».Хусайн
— а. «добрый, хороший», уменьш. ф. от Хасан; имявнука Пророка Мухаммада , имама Хусайна б. 'Али
.
Хусайнали
— п. (а.) Хусайн + 'Али. Хусайналишсис —
п. Хусайн + 'Али + Шах. Хусайнгали — тат. (а.-п.) Хусайнали.
Хусайни
— а. «имеющий отношение к ал-Хусайну». Хусам
— а. «меч, клинок, сабля».Хусам ад-Даула (Хусамуддавла
) — а. Д. «меч государ-ства».
Хусам ад-Дин (Хусамуддин) — а. Л. «меч веры».
Хусамеддин — аз. Хусам ад-Дин.
Хусан — тадж. узб. (а.) Хусайн.
Хусн — а. КСИ «красота, благо».
Хусн ад-Дин (Хуснуддин) — а. Л. Хусн + Дин.
Хуснеанзам — тат. (а.) Хусн + А'зам.
Хусневали — тат. (а.) Хусн + Вали.
Хусневафа — тат. (а.) Хусн + Вафа.
Хуснегали — тат. (а.) Хусн + 'Али.
Хуснегалим — тат. (а.) Хусн + Алим.
Хуснегаллам — тат. (а.) Хусн + Аллам.
Хуснегата — тат. (а.) Хусн + Ата.
Хуснеджан — тат. (а.-п.) Хусн + Джан.
Хуснеислам — тат. (а.) Хусн + Ислам.
Хуснелхак — тат. (а.) Хусн + Хакк.
Хуснемурат — тат. (а.) Хусн + Мурад.
Хуснемурза — тат. (а.-п.) Хусн + Мурза.
Хуснерахман — тат. (а.) Хусн + Рахман.
Хуснериджал — тат. (а.) Хусн + Риджал.
Хусниддин — тадж. узб. (а.) Хусн ад-Дин.
Хуснихан — тат. (а.-т.) Хусн + Хан.
Хуснихузя — тат. (т.-п.) Хусн + Ходжа.
Хусниахмет — тат. (а.) Хусн + Ахмад.
Хуснизада — тат. (а.-п.) Хусн + Зада.
Хуснимардан — тат. (а.-п.) Хусн + Мардан.
Хуснияздан — тат. (т.-п.) Хусн + Йаздан.
Хуснияр — тат. (т.-п.) Хусн + Йар.
Хуснутдин — тат. (а.) Хусн ад-Дин.
Хусрав — тадж. узб. (п.) Хусрау.
Хусрау
— п. (др.-ир.) «хосров», титул правителей Ирана.Хуш
— п. «благой, хороший, добрый».Хушаваз
— н.-п. «сладкоголосый».Хушбахт
— п. «счастливый».Хушбин
— п. «оптимист».Хушбирде
— тат. (п.-т.) «Бог дал хорошего, здорового ре-бенка».
Хушвакт
— п. «жизнерадостный, счастливый».Хушдавлет
— тат. (п.-а.) Хуш + Даулат. Хушдил
— п. «радостный, доброжелательный».Хушимбек
— т. стяж. ф. от Хушмухаммадбек. Хушйар (Хушияр)
— п. 1. «добрый, душевный друг»;2. «умный, зоркий».
Хушкадам
— п. «приносящий счастье».Хушкилде
— тат. (п.-т.) «пришел (родился) с добром».Хушман
— п. «обладатель красоты, счастья».Хушмухаммад
— п.-а. Хуш + Мухаммад. Хушмухаммадбек
— т. (п.-а.) Хушмухаммад + Бек.