Гилметдин
— тат. (а.) 'Илм ад-дин, «знания [о] религии».Гилмехаммат
— тат. (а.) 'Илм ал-Хаммад, «наука [о]восхвалении [Аллаха]».
Гилми
— тат. (а.) КСИ Илми. Гилмиахмет — тат. (а.) Илми + Ахмад.
Гилмиджан — тат. (а.-п.) Илми +Джан.
Гилмияздан
— тат. (а.-п.) «знания, дарованные Богом».Гилмияр — тат. (а.-п.) Илми + Йар.
Гилмулла
— тат. (а.) 'Илм Аллах, «знания, дарованныеАллахом».
Гимад (Гимат) — тат. (а.) 'Имад.
Гимаделислам — тат. (а.) 'Имад ал-Ислам.
Гимадетдин — тат. (а.) 'Имад ад-Дин.
Гимран — тат. (а.) 'Имран.
Гинаят (Гиният) — тат. (а.) 'Инайат.
Гинаятулла (Гиниятулла) — тат. (а.) 'Инайат Аллах.
Гиндулла
— тат. (а.) 'Инда-Алах, «находящийся подпокровительством Аллаха».
Гирай — т. Гарай.
Гирей — тат. Гарай.
Гирдак
— тадж. «кругленький, полненький».Гирфан—тат. (а.) 'Ирфан.
Гирфанетдин
— тат. (а.) 'Ирфан ад-Дин. Гисаметдин
— тат. (а.) 'Исам ад-Дин. Гисматулла
— тат. (а.) 'Исмат Аллах. Гитриф
— а. «повелитель».Гияс
— тат. (а.) Гийас. Гиясетдин
— тат. (а.) Гийас ад-Дин. Гияскули
— т. (а.) «раб Помогающего взывающим к Нему».Гол
— п. КСИ «цветок, цветущий».Голпира
— н.-п. «садовник, цветовод». Гомер—баш. тат. (а.) 'Умр.
Гомербай
— тат. (а.-т.) 'Умр + Бай. Гомербаки
— тат. (а.) «вечная жизнь».Гомердавлет
— тат. (а.) 'Умр + Даулат. Гомерузак
— тат. (а.) «долгая жизнь».Гомерхан
— тат. (а.-т.) 'Умр + Хан. Гонах
— аз. Кунак. Горгин
— н.-п. Гургин. Горхмаз
— аз. «смелый, бесстрашный».Гочи
— аз. «бравый, храбрец».Гошгар
— аз. Кучкар; в значении: «храбрый, боевой».Гошун
— аз. «армия, войско».Губа
— аз. «возвышенный».Губайдулла
— тат. (а.) 'Убайд Аллах. Гудрат
— н.-п. Кудрат. Гувват
— аз. (а.) «сила».Гужа
— баш. (п.) Ходжа. Гузел
—т. КСИ «очень красивый».Гузелбай
— тат. (т.) Гузел + Бай. Гузелджан
— тат. (т.-п.) Гузел + Джан. Гузелхан
— тат. (т.) Гузел + Хан. Гул
— 1. (п.) Гол; 2. аз. тат. (т.) Кул. Гулам
— а. 1. «мальчик, сын», 2. «раб, слуга; последователь».Гуламали
— п. (а.) Гулам + 'Али. Гуламгавс
— п. (а.) Гулам + Гаус. Гуламмахбуб
— п. (а.) «слуга Любимого [Пророка ]»Гуламмахдум
— п. (а.) «слуга того, кому служат [Аллаха,пророка или шейха]».
Гуламмир
— инд. (а.) «слуга Повелителя [Аллаха, Пророкаили повелителя правоверных 'Али
]».
Гуламсарвар
— п. «слуга Предводителя [Мухаммада ] ». Гулам Аллах
— инд. (а.) «раб Аллаха».Гуламфарид
— инд. (а.) «слуга Фарида [Шакарганджа]»;имеется в виду знаменитый суфийский праведник, шейх
тариката Чиштийа.
Гуламхазрат
— п. (а.) «слуга Святого [или Аллаха]».Гулбек
— тадж- узб. (п.-т.) Гул + Бек. Гулмахмад
— тадж. Гулмухаммад. Гулмурод
— тадж. Гул + Мурад. Гулмухаммад
— тадж. (п.-а.) Гул + Мухажмад. Гулзарали
— п. (а.) «цветник [имама] 'Али».Гулмат
— тадж. (а.) Гулмухаммад. Гулмурад
— п. (а.) Гул + Мурад. Гулмурод
— тадж. (а.) Гулмурад. Гулмухаммад
— п. (а.) Гул + Мухаммад. Гуль
— (п.) Гол. Гумер (Гумар) — баш. тат. (а.) КСИ 'Умар.
Гумербай — тат. (а.-т.) 'Умар + Бай.
Гумербек— тат. (а.-т.) 'Умар + Бек.
Гумергали — тат. (а.) 'Умар + 'Али.
Гумерджан — тат. (а.-п.) 'Умар + Джан.
Гумерхан — тат. (а.-т.) 'Умар + Хан.
Гурбан — аз. (а.) Курбан.
Гурбанали — аз. (п.) Курбанали.
Гурбат — аз. (а.) Курбат.
Гург— п. тадж. «волк».
Гургин — п. «волчий».
Гуруглы
(Гёроглы, Кёроглы) —т. «сын слепого»; «сын мо-гилы»; имя героя одноименного дастана, распространенного
практически среди всех тюркских народов.
Гусейн
— аз. (а.) Хусайн. Гусейнали
— аз. (а.) Хусайнали. Гусейнкули
— аз. (а.-п.) Хусайнкули. Гусман
— баш. тат. (а.) 'Усман. Гусни
— аз. (а.) Хусни. Гуфран
— а. «прощение, извинение».Гуштасп
— п. (др. ир.) «сильный конь».Гылыдж
— аз. «меч».