Илмухаммет — тат. (т.-а.) Ил + Мухаммад.
Илмухамметшейх — тат. (т.-а.) Ил + Мухаммад +
Шайх.
Илназ
— тат. (т.-п.) Ил + Наз (нега, ласка).Илназар
— тат. (т.-а.) Ил + Назар. Илнар
— тат. (т.-а.) Ил + Нар (огонь, пламя).Илнур
— тат. (т.-а.) Ил + Hyp. Илсаф
— тат. (т.-а.) Ил + Саф (чистый, непорочный).Илсуар — тат. (т.-п.) Ил + Сувар.
Илсур
— тат. (т.-а.) «горн страны».Илтабар
— тат. «найдет свою родину, свою страну».Илтатлы
— тат. Ил + Татлы (сладкий).Илтимас
—аз. (а.) «просьба».Илтимер — тат. Ил + Тимер (железо).
Илтиряк. — тат. Ил + Тиряк.
Илтоткан
— тат. «правитель страны, народа».Илтифат
— (а.) «внимание».Илтуган — тат. Ил + Туган.
Илтутмиш
— т. «повелитель страны»; султан Шамс ад-ДинИлтутмиш — один из знаменитых тюркских мусульманских
правителей Индии.
Илфан
— тат. (а.) 1. «страж, хранитель»; 2. «золотых делмастер, ювелир».
Илфар
— тат. (т.-п.) «светоч своей страны, народа».Илфат — тат. (т.-п.) Илтифат или Ил + Фатх.
Илфруз
— тат. (т.-п.) «приносящий победу своей стране,своему народу».
Илхам
— а. «вдохновение, воодушевление».Илхам ад-Дин (Илхамуддин)
— а. А. «вдохновение веры».Илхамали — а.-п. Илхам + 'Али.
Илхан
— т. Ил + Хан (см.), «повелитель страны»; ханскийтитул у древнетюркских народов.
Илхом
—- тадж. (а.) Илхам. Илхомиддин — тадж. (а.) Илхам ад-Дин.
Илче
— т. КСИ «представитель, посланник страны, народа».Илчебай — тат. Илче + Бай.
Илчебек — тат. Илче + Бек.
Илчегул — тат. Илче + Кул.
Илчемухаммет — тат.-а. Илче + Мухаммад.
Илчигул — тат. Илче + Кул.
Илчура — тат. Ил + Чура.
Илшад — т. Ил + Шад.
Илшат
— баш. тат. (т.-п.) Ил + Шад. Илшейх — тат.-а. Ил + Шайх.
Илъгиз — т. Ил + 'Изз.
Иляр — тат.-п. Ил + Йар.
Иляс—т. (а.) Илйас.
'Имад
— а. «опора, поддержка, столп».'Имад ад-Даула (Имадуддавла
) — а. Л. «опора государ-ства».
'Имад ад-Дин (Имадуддин)
— а. Л. «опора религии».'Имад ал-Ислам (Имадулислам) — а. Л. «опора ислама».
'Имадали — п. (а.) 'Имад + 'Али.
Имам
— а. КСИ «стоящий впереди», предстоятель на молитве;глава мусульманской общины.
Имам ад-Дин (Имамуддин)
— а. Л. «предстоятель рели-гии».
Имамали— п. (а.) Имам + 'Али.
Имамбай — тат. (а.-т.) Имам + Бай.
Инамбек — тат. (а.-т.) Имам + Бек.
Имамгали — тат. (а.) Имамали.
Имамгарай — тат. (а.-т.) Имам + Гарай.
Имаметдин — тат. (а.) Имам ад-Дин.
Имамйар — п. (а.) Имам + Йар.
Имамкул — тат. (а.-т.) Имам + Кул.
Имаммалик — тат. (а.) Имам + Малик.
Имаммухаммад — а. Имам + Мухаммад.
Имамназар — п. тат. (а.) Имам + Назар.
Имамрази — тат. (а.) Имам + Ради.
Иман
— а. «вера».Иманали — п. (а.) Иман + 'Али.
Иманбек — тат. (а.-т.) Иман + Бек.
Имангали — тат. (а.) Иманали.
Имангул (Иманкул) — тат. (а.-т.) Иман + Кул.
Иманкилган
— тат. (т.) «желание исполнилось».Имдад
— а. «помощь, поддержка».Имдад Аллах (Имдадуллах)
— инд. (а.) «помощь Аллаха».Имдод
— тадж. узб. (а.) Имдад. Имом
— тадж. узб. баш. (а.) Имам. Имомали
— тадж. узб. (а.) Имамали. Имомиддин
— тадж. узб. (а.) Имам ад-Дин. Имомназар
— тадж. (п.) Имамназар. Имомъёр
— тадж. узб. Имамйар. Имраг —аз. «дружба».
'Имран
— а. 1. «жизнь», «благоденствие»; имя отца Мусыи
Харуна
, а также имя отца Марйам, матери 'Исы
.
Имтийаз
— а. «отличие, привилегия, знак почета».Инад
— а. «упорство, забота».Имян
— т. КСИ «дуб».Имянбай — тат. (т.) Имян + Бай.
Имянбек — тат. (т.) Имян + Бек.
Имянгул — тат. (т.) Имян + Кул.
Имянкилде
— тат. (т.) «родился мальчик крепкий и здоровый,как дуб».