Исангул (Исанкул) — тат. (т.) Исан + Кул.
Исандавлет — тат. (т.-а.) Исан + Даулат.
Исанмурат — тат. (т.-а.) Исан + Мурад.
Исанмурза — тат. (т.-п.) Исан + Мурза.
Исанмухаммет — тат. (т.-а.) Исан + Мухаммад.
Исансейф — тат. (т.-а.) Исан + Сайф.
Исантимер — тат. Исан + Тимер.
Исантур — тат. «живи во здравии, будь здоровым».
Исанхузя — тат. (т.-п.) Исан + Ходжа.
Исанчура — тат. «живой, здоровый ребенок».
Исанъяр — тат. (т.-п.) Исан + Йар.
Исбахетдин
— тат. (а.) Исбах ад-Дин, «рассвет религии».Искандар
— а. (др.-гр. Александр, «победитель мужей»);
царь Александр Македонский.
Искендер
— аз. тат. тур. (а.) Искандар. Искандарбек
— тат.-а. Искандар + Бек. Ислам
—а. 1. «покорность, преданность [Аллаху]»;2. мусульманин; 3. «здоровый, исправный».
Исламбаки
— тат. (а.) Ислам + Баки. Исламбек
— т. (а.) Ислам + Бек. Исламби
— тат. (т.-а.) Ислам + Би. Исламгази — тат. (а.) Ислам + Гази (см.). Ср.
Газиислам.
Исламгали — тат. (а.) Ислам + 'Али.
Исламгарай — тат. (а.-т.) Ислам + Гарай.
Исламгир — тат. (а.-п.) «исповедующий Ислам».
Исламджан. — тат. (а.-п.) Ислам + Джан.
Исламетдин — тат. (а. Ислам ад-Дин), Ислам + Дин.
Исламзада — тат. (а.-п.) «сын ислама», мусульманин.
Исламкул(и) — т. (а.) Ислам + Кул.
Исламмурат — тат. (а.) Ислам + Мурад.
Исламнаби — тат. (а.) Ислам + Наби.
Исламнур — тат. (а.) Ислам + Hyp.
Исламхази — тат. (а.) Ислам + Хаджи.
Исламхан — тат. (а.-т.) Ислам + Хан.
Исламхузя — тат. (а.-п.) Ислам + Ходжа.
Исламшариф — тат. (а.) Ислам + Шариф.
Исламшах — тат. (а.-п.) Ислам + Шах.
Исламшейх— тат. (а.) Ислам + Шайх.
Ислах— а. «преобразование, улучшение, совершенствование».
Исмагил
— баш. тат. (а.) Исмаил. Исма'ил
— а. (др.-евр.) «Бог слышит»; имя пророка,
сына пророка Ибрахима 3S0.
Исмандиёр
— тадж. узб. (п.) Исфандиёр. 'Исмат
— а. 1. «защита»; 2. «безгрешность, чистота».'Исмат Аллах (Исматуллах)
— а. «тот, кто под защитойАллаха».
Исмемагруф
— тат. (а.) «знаменитый, прославленный».Исмендаяр — аз. (п.) Исфандияр.
Исмендияр — аз. (п.) Исфандияр.
Исмет
— аз. тур. (а.) Исмат. Исмоил
— тадж. узб. (а.) Исма'ил. Исо
— тадж. узб. (а.) 'Иса. Исомиддин — тадж. узб. (а.) 'Исам ад-Дин.
Исра
— а. «ночное путешествие» (чудесное путешествиеМухаммада из Мекки в Иерусалим).
Исраил
—а. (др.-евр.) Израил «раб Бога», прозвищепророка Йа'куба (Иакова)
.
Исрафил
— а. (др.-евр.) «воинственный, боевой». Ангел,который возвестит о наступлении Судного Дня.
Исрар
— а. «тайна, секрет».Исроил — тадж. узб. Исраил.
Истад
— тадж. «живущий», букв, «пусть останется [жив]».Истом
— тадж. «остающийся [жив]».И'тидал
— а. «сдержанность, умеренность, спокойствие».И'тимад
— а. «доверие, опора, уверенность».Истифа
— а. «выбор, предпочтение».Исфанд (Асфанд)
— п. последний месяц по древнеиранскомукалендарю (20-е числа февраля — 20-е числа марта). Имя
давалось мальчикам, родившимся в этом месяце.
Исфандияр
— тадж. узб. (др.-ир.) 1. «Могущество Бога»; имясына Гуштаспа; 2. «родившийся в месяц исфанд».
Исфендияр — аз. (п.) Исфандияр.
Исхак
— а. (др.-евр.) Исаак, «смех»; имя пророка да, сынапророка Ибрахима да.
Исхок
— тадж. (а.) Исхак. Иттифаг
— аз. (а.) «единение, союз».Ифтихар
— аз. (а.) «гордость, слава».Ифтихар ас-Садат — «гордость саййидов».
Ифтихар ад-Дин (Ифтихаруддин
) — а. А. «слава рели-гии».
Ифтихарджахан
— а.-п. «слава мира».Ихда
— а. «дарение, посвящение».Ихлас
— а. «искренность».