Комар ад-Дин (Комаруддин) — а. Л. «луна религии».
Камар аз-Заман (Комаруззаман) — а. «светоч эпохи».
Камарали — п. (а.) Камар + 'Али.
Камарджан — тат. (а.-п.) Камар + Джан.
Камаретдин — тат. (а.) Камар ад-Дин.
Камархузя — тат. (а.-п.) Камар + Ходжа.
Камбар — (а.) Канбар.
Камбахт
— п. «счастливый».Камбахш
— п. «приносящий счастье».Камбулат — тат. Ком + Булат.
Камджу
— п. «находящий свое счастье».Камел—н.-п. Камил.
Камил
— а. «совершенный, полный, зрелый».Камилджан
— тат. (а.-п.) Камил + Джан. Камиляр
— тат. (а.-п.) Камил + Йар. Камйяр
— п. «счастливый».Камкар
— п. «мощный, могущественный».Камкархан
— п.-т. Камкар + Хан. Камол
— тадж. узб. (а.) Камал. Камолиддин
— тадж. узб. (а.) Камал ад-Дин. Камран
—п. 1. «мощный, могущественный»; 2 «счастливый».
Канафи
— баш. Ханафи. Кани'
— а. «довольный тем, что дал Бог».Канит
— а. «богобоязненный, смиренный, праведный».Канбар (Камбар)
— а. «жаворонок». Имя верного слугихалифа 'Али
.
Канбарали (Камбарали)
— п. (а.) Канбар + 'Али (см.).Кандар
— тат. (п.) «сахарный».Кандил
— а. «источник света»; «лампа, люстра, свеча,канделябр».
Кантемир — т. Хантемир.
Каплан
— тат. (т.) КСИ «барс, леопард».Капланбек
— тат. (т.) Каплан + Бек. Каплангарай
— тат. (т.) Каплан + Гарай. Капшай
— тат. (т.) «торопливый; быстрый, рьяный».Кара
— т. КСИ 1. «могучий, сильный, великий»; 2. «черный,смуглый».
Караарслан
— тат. (т.) Кара + Арслан. Карабай
— т. Кара + Бай, «могучий повелитель».Карабарс
— тат. (т.) Кара + Барс. Карабатур
— т. «могучий богатырь».Карабахадур
— т.-п. Кара + Бахадур. Карабаш
— тат. 1. «слуга, работник»; 2. «черноволосый(смуглолицый) мальчик».
Карабек
— т. Кара + Бек, «могучий правитель».Караби
— тат. (т.) Кара + Би. Карабирде
— тат. «[Бог] дал мальчика, который станеткрепким и сильным».
Карабуга
— т. Кара + Буга; в значении: «великий герой».Карабулат — тат. (т.) Кара + Булат.
Карагай — тат. «лиственница» (хвойное дерево).
Карагужа — баш. (т.-п.) Кара + Ходжа.
Карагузя (Карахузя) — тат. (т.-п.) Кара + Ходжа.
Карагул (Каракул) — т. Кара + Кул.
Караегет — тат. Кара + Егет (юноша).
Караискандар — т.-а. Кара + Искандар.
Караиш — тат. Кара + Иш.
Карай — тат. (т.) «стань сильным, мощным».
Каракаш — тат. (т.) «чернобровый».
Каракилде
— тат. (т.) «родился смуглый, темноволосыймальчик».
Каракуз
— тат. (т.) «черные глаза».Каракуш
— тат. (т.) «коршун, беркут».Карам
— а. «великодушие, щедрость».Карамали
— п. Карам + 'Али. Карамалишах — п. Карам + 'Али + Шах.
Карам Аллах
— п. (а.) Карам + АЛЛАХ ( 1) . Карамат
— а. 1. «честь, достоинство»; 2. «щедрость, ве-ликодушие»; 3. «чудодейственное дарование».
Караматали — а. Карамат + 'Али.
Карамат Аллах (Караматуллах) — п. (а.) Карамат +
АЛЛАХ (1).
Караметдин — тат. (а.) Карам + Дин.
Карамурза — т.-п. Кара + Мурза.
Карамхудо — тадж. «щедрость Бога».
Карамшах— тат. (а.-п.) Карам + Шах.
Карамыш — тат. (т.) «ребенок родился».
Каранай — тат. (т.) «с угрюмым лицом»; в значении
«серьезный».
Каранияз — тат. (т.-п.) Кара + Нияз.
Карасункур — т. «могучий сокол».
Каратай — тат. (т.) Кара + Тай.
Караташ — тат. (т.) Кара + Таш.
Каратегин — т. «могучий принц».
Каратимер — тат. (т.) Кара + Тимер.
Каратуган — тат. (т.) Кара + Туган.
Караусман — т.-а. Кара + Усман.
Карахан — т. Кара + Хан, «великий хан».