Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— Jeszcze nie (еще нет). Nie zawiadomiłyśmy ich (мы им не сообщили), bo nie możemy zrozumieć (потому что не можем понять), dlaczego tak koniecznie chcesz utłuc Alicję (почему ты так непременно = упорно хочешь прикончить Алицию). Możesz nam to wyjaśnić (ты можешь нам это объяснить)?

— Nie mam pojęcia (понятия не имею) — odparła Anita (ответила Анита) i znów ziewnęła (и снова зевнула). — Czy muszę wam to wyjaśniać o tej porze (а я обязана вам это объяснять в такую пору = в такое время)? Nie możecie trochę poczekać (вы не можете немного подождать)? Po południu wymyślę kilka powodów (после обеда я придумаю несколько поводов). Może mam manię (может, у меня мания)?

— Nie, raczej jesteś chyba w coś zaplątana (нет, скорее, ты во что-то впутана), ale nie wiemy w co (но мы не знаем, во что). I skąd ten twój upór w kwestii Alicji (и откуда это твое = такое упорство насчет Алиции; kwestia — вопрос, дело)?

— Jeszcze nie. Nie zawiadomiłyśmy ich, bo nie możemy zrozumieć, dlaczego tak koniecznie chcesz utłuc Alicję. Możesz nam to wyjaśnić?

— Nie mam pojęcia — odparła Anita i znów ziewnęła. — Czy muszę wam to wyjaśniać o tej porze? Nie możecie trochę poczekać? Po południu wymyślę kilka powodów. Może mam manię?

— Nie, raczej jesteś chyba w coś zaplątana, ale nie wiemy w co. I skąd ten twój upór w kwestii Alicji?

Anita nagle oprzytomniała (Анита внезапно пришла в себя).

— O rany (о, Боже), czy się przytrafiło coś nowego (случилось что-то новое = еще)? Czekaj (подожди), niech się rozbudzę (дай мне проснуться). Co się stało (что случилось)? Nowa zbrodnia (новое преступление)?

— Nie, na razie jeszcze nie (нет, пока еще нет).

— To dlaczego, w takim razie (тогда, в таком случае, почему), o tej porze nie śpicie (вы в эту пору = в такое время не спите)?! Myślałam (я думала), że co najmniej potrójne morderstwo … (что, по крайней мере, тройное убийство)! Chore jesteście czy co (вы больные или что)?!

— Docierałyśmy do przestępcy (мы доходили до = вычисляли преступника) i właśnie dotarłyśmy do ciebie (и, вот, дошли на тебя). Alicja mówi (Алиция говорит), że nic takiego o tobie nie wie (что ничего такого о тебе не знает). Zupełnie nie możemy cię zrozumieć (мы совершенно не можем тебя понять).

— Ja sama siebie nie mogę czasami zrozumieć (я и сама себя иногда не могу понять) — powiedziała Anita pocieszająco (утешительно сказала Анита). — Nie przejmuj się (не переживай). Ale zaintrygowałaś mnie nadzwyczajnie (но ты меня необычайно заинтриговала), chyba dzisiaj do was przyjadę (пожалуй, я сегодня к вам приеду). Pozwól tylko (позволь/разреши только), że przedtem jeszcze się trochę prześpię (что перед этим я немного посплю) …

Anita nagle oprzytomniała.

— O rany, czy się przytrafiło coś nowego? Czekaj, niech się rozbudzę. Co się stało? Nowa zbrodnia?

— Nie, na razie jeszcze nie.

— To dlaczego, w takim razie, o tej porze nie śpicie?! Myślałam, że co najmniej potrójne morderstwo…! Chore jesteście czy co?!

— Docierałyśmy do przestępcy i właśnie dotarłyśmy do ciebie. Alicja mówi, że nic takiego o tobie nie wie. Zupełnie nie możemy cię zrozumieć.

— Ja sama siebie nie mogę czasami zrozumieć — powiedziała Anita pocieszająco. — Nie przejmuj się. Ale zaintrygowałaś mnie nadzwyczajnie, chyba dzisiaj do was przyjadę. Pozwól tylko, że przedtem jeszcze się trochę prześpię…

Zosia i Alicja przyglądały mi się (Зося и Алиция смотрели на меня) w czasie rozmowy trochę niepewnie (во время разговора слегка неуверенно).

— Nie wiem (не знаю), czy to nie jest nietakt (не бестактность ли это) — powiedziała Zosia z wahaniem (сказала Зося нерешительно; wahanie — колебание). — Dzwonić o siódmej rano (звонить в семь утра) po to, żeby pytać kogoś (затем, чтобы спросить кого-то), czy nie jest zbrodniarzem (не преступник ли он) …