Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— On coś wiedział (он что-то знал) — powiedziała w zamyśleniu (сказала она задумчиво). — Cały czas od przyjazdu robił jakieś takie uwagi (все время с момента приезда он делал какие-то такие замечания = странные намеки). Koniecznie chciał mi coś powiedzieć (он обязательно = точно хотел мне что-то сказать).

Moje zainteresowanie tematem gwałtownie wzrosło (мой интерес к теме резко возрос).

A teraz nagle wszystko się skomplikowało i zrobiło wręcz podejrzane…

— Pojąć nie mogę, komu ten Edek tutaj przeszkadzał — powiedziałam z gniewem. — To było cholerne świństwo, tak go znienacka zadźgać! Że też o takich rzeczach nie wie się z góry!

Alicja wyprostowała się z pękiem pokrzyw w ręku.

— On coś wiedział — powiedziała w zamyśleniu. — Cały czas od przyjazdu robił jakieś takie uwagi. Koniecznie chciał mi coś powiedzieć.

Moje zainteresowanie tematem gwałtownie wzrosło.

— Nie tylko tobie, zdaje się (мне кажется, не только у тебя = не у тебя одной). Nie wiesz, co to mogło być takiego (ты не знаешь, что это могло быть такое)?

Alicja nagle jęknęła (вдруг Алиция застонала), machnęła pokrzywami (махнула крапивой), oparzyła się w nogę (обожгла ногу; oparzyć się — обжечься, ошпариться) i jęknęła rozpaczliwiej (и застонала еще более отчаянно; rozpacz — отчаяние, горе).

— Co za kretynka ze mnie (что из меня = я за кретинка), że mu nie pozwoliłam powiedzieć (что я не позволила ему сказать)! Nie dałam mu dojść do słowa (не дала ему высказаться; dojść — дойти; słowo — слово)! Traktowałam go jak pijanego (я относилась к нему как к пьяному)! Nie słuchałam, co mówił (не слушала, что он говорил)! Jak skończona idiotka (как идиотка/дура конченая), nie miałam czasu (у меня не было времени) …!

— Daj sobie spokój z tymi wyrzutami (успокойся ты с этими угрызениями; dać — дать; spokój — покой, спокойствие), w końcu on był rzeczywiście pijany (в конце концов, он действительно был пьян). Kto mógł przewidzieć (кто мог предвидеть), że go szlag trafi tak z dnia na dzień (что он окочурится со дня на день: «удар его настигнет»)!

— A teraz już nic nie powie (а теперь он уже ничего не скажет) …

— Nie tylko tobie, zdaje się. Nie wiesz, co to mogło być takiego?

Alicja nagle jęknęła, machnęła pokrzywami, oparzyła się w nogę i jęknęła rozpaczliwiej.

— Co za kretynka ze mnie, że mu nie pozwoliłam powiedzieć! Nie dałam mu dojść do słowa! Traktowałam go jak pijanego! Nie słuchałam, co mówił! Jak skończona idiotka, nie miałam czasu…!

— Daj sobie spokój z tymi wyrzutami, w końcu on był rzeczywiście pijany. Kto mógł przewidzieć, że go szlag trafi tak z dnia na dzień!

— A teraz już nic nie powie…

— No pewnie, że nie powie (да уж точно не скажет), zwariowałaś (ты с ума сошла = сдурела, что ли)? Gdyby cokolwiek powiedział teraz (если бы он что-либо сказал теперь), też byś nie słuchała (то ты бы ведь тоже не слушала), tylko uciekała w panice (только/а убегала в панике). Komu on jeszcze chciał to powiedzieć (кому еще он хотел это сказать)?

— Komu (кому)?

— Jakiemuś jemu (какому-то ему). Powiedział przecież (он ведь сказал): „Jemu też powiem (ему тоже скажу)”.

— A rzeczywiście (а, действительно). Przytrzymaj tu nogą (придержи тут ногой) … Komu (кому)?

— A skąd ja mam to wiedzieć (а откуда мне знать)? Myślałam, że ty się domyślasz (я думала, что ты догадываешься). Odniosłam wrażenie (у меня сложилось впечатление), że machnął ręką i pokazał kierunek (что он махнул рукой и показал направление). Stałaś obok (ты стояла рядом), powinnaś widzieć na kogo (/и/ должна /была/ видеть, на кого).

— No pewnie, że nie powie, zwariowałaś? Gdyby cokolwiek powiedział teraz, też byś nie słuchała, tylko uciekała w panice. Komu on jeszcze chciał to powiedzieć?

— Komu?

— Jakiemuś jemu. Powiedział przecież: „Jemu też powiem”.

— A rzeczywiście. Przytrzymaj tu nogą… Komu?