Sisterdark / Сястра-Цемра (СИ)

На БТ з'яв╕лася некальк╕ ня╝цямных рэпартажа╝ пра 'тэракт' ╕ 'фундаментал╕ста╝' ╝ Овельску. Што там был╕ за фундаментал╕сты, не ╝дакладнялася. Яшчэ праз тыдзень на Першым канале выйшла адмысловае ток-шо╝ у жывым эф╕ры, у як╕м бра╝ удзел супрацо╝н╕к службы бяспек╕. Суровы аф╕цэр у шэрым цыв╕льным п╕нжаку до╝га вяшча╝ пра экстрэм╕сцкую групо╝ку 'Л╕цьв╕нск╕ Джыхад', як╕ баз╕руецца ╝ Па╝днёвай Н╕геры╕ ╕ ф╕нансуецца тамтэйшым ал╕гархам славянскага паходжання. Баев╕к╕ групо╝к╕ н╕быта ╝зял╕ на сабе адказнасць за беспарадк╕ ╕ падры╝ моста ╝ Овельску. Затым вядо╝ца выцягну╝ да м╕крафона студэнта-н╕герыйца, як╕ вучы╝ся ╝ адным з м╕нск╕х вну. Выгляда╝ ён каларытна - у падраных джынсах, памяранцавай ц╕штоцы ╕ з дрэдам╕. Усе чакал╕, што студэнт будзе расказваць пра фундаментал╕ста╝, але той раптам за╝см╕ха╝ся проста камеру ╕ выгукну╝: 'Здравствуйте! Жыве Беларусь!' Усе аслупянел╕, а нейк╕ мужык з масо╝к╕, як╕ сядзе╝ на задн╕х радах, падхап╕╝ся, ╕ трасучы кулакам╕, залямантава╝: 'Смерць польск╕м акупантам!' Потым камеру выключыл╕, ╕ пайшо╝ рэкламны рол╕к. Кал╕ камера уключылася зно╝, то н╕ студэнта, н╕ КДБшн╕ка, н╕ змагара з акупантам╕ ╝ студы╕ ╝жо не было. Засталася адна масо╝ка ╕ знерваваны вядо╝ца, як╕, зап╕наючыся, пача╝ тлумачыць, што студэнт насамрэч сказа╝ 'Было зашыб╕сь!', але з-за акцэнту выйшла невыразна. Яму н╕хто не паверы╝, бо атрымалася як раз-тк╕ вельм╕ выразна, пачул╕ ╝се. Ф╕нал бы╝ прадказальны. Ток-шо╝ не╝забаве скасавал╕, вядо╝цу звольн╕л╕, ён уцёк у Беласток ╕ ╝ наступным зраб╕╝ непаганую кар'еру на тэлеканале "Белсат". На гэтым тэма 'люта╝ск╕х падзей' была закрыта, ╕ ╝ дзяржа╝ных СМ╤ пра Овельск больш не згадвал╕.

Затое апаз╕цыйная прэса адрывалася напо╝н╕цу. На Харты╕ ╕ Партызане яшчэ до╝га смакавал╕ сюжэт, як╕ адз╕н дасц╕пны журналюга назва╝ 'Безмяжак у маленьк╕м гарадку'. То бы╝ яскравы прыклад таго, да якога маразму могуць дайсц╕ чынушы ╝ сва╕м ╕мкненн╕ выслужыцца. Мясцовыя ╝лады, напужа╝шыся народных хвалявання╝, страц╕л╕ рэштк╕ здаровага сэнсу. Яшчэ за тыдзень да акцы╕ пратэсту звар'яцелыя чынушы нагнал╕ по╝ны горад а╝тазака╝ з ц╕харыкам╕, а ╝начы напярэдадн╕ м╕тынгу зым╕тавал╕ тэракт, закла╝шы выбухо╝ку пад гарадск╕ мост. Гэты выбрык 'беспрадзельшчыка╝ ва ╝ладзе' ста╝ апошняй кропляй, ╕ народ узбунтава╝ся. Уначы гараджане зб╕л╕ ╕ выгнал╕ з горада ╝с╕х ц╕харыка╝, а таксама паграм╕л╕ ╕ паперакульвал╕ а╝тазак╕. Ран╕цой Овельск выгляда╝, як пасля Мамаева пабо╕шча, але к╕м бы╝ завадатар ╕ хто бра╝ удзел у той калатнечы, засталося невядомым, бо гараджане захо╝вал╕ грабавое ма╝чанне. Чынушы, усвядом╕╝шы ╝сю непапра╝насць с╕туацы╕, паспрабавал╕ гэтую справу замяць, але было позна. Наза╝тра ╝ Овельску ╝жо к╕шма к╕шэл╕ рэпарцёры, потым прыехала кам╕с╕я з М╕нска, ╕ паляцел╕ галовы...

Зрэшты, ва ╝с╕м гэтым ме╝ся ╕ стано╝чы момант. Ну, адносна стано╝чы. Куфар знайшо╝ся. Той самы, ахвярны. Ён выплы╝ з в╕ро╝ пад Чортавым мостам, ╕ яго прыб╕ла да берага хвалям╕. Там яго ╕ знайшл╕ ран╕цой. Важк╕ ╕ до╝г╕, як труна, аблеплены шчыльным слоем ракушак ╕ водарасця╝ ╕ абматаны пра╕ржавелым дашчэнту ланцугом. Мяркуючы па ╝с╕м, ён праляжа╝ на дне ╝жо добрае стагоддзе, захрасну╝шы пам╕ж камяням╕ ╕ затанулым╕ карчам╕. Яго вынесла на паверхню с╕лаю выбуху, кал╕ гарадск╕я ╝лады спрабавал╕ ╝зарваць мост. Прынамс╕, так гэта тлумачыл╕ апаз╕цыйныя журнал╕сты. Кал╕ куфар адчын╕л╕, то ╝нутры выяв╕л╕ся чалавечыя костк╕. Яны рассыпал╕ся ╕ перамяшал╕ся пам╕ж сабой, таму немажл╕ва было адразу вызначыць, кольк╕м людзям яны прыналежыл╕, аднак два ацалелыя чарапы ╝казвал╕ на тое, што ахвяр было па меншай меры дзве. Менав╕та ахвяр. Усё тут сведчыла пра жудаснае злачынства. Костк╕ был╕ варварск╕ рассечаны ╕ патрушчаны, ╕ на ╕х мел╕ся выразныя сляды нейкай метал╕чнай прылады - меркавана, п╕лы. Адз╕н з супрацо╝н╕ка╝ следчай групы, выкл╕канай на месца здарэння, змрочна пажартава╝, назва╝шы знаходку 'археалаг╕чнай расчлянёнкай'. А Альгерд Алегав╕ч, як╕ прыбег на бераг Овельк╕, ледзь даведа╝шыся пра знаходку, спакойна паведам╕╝, што ахвяр тут сапра╝ды дзве, ╕ ён не мае сумнева╝ адносна ╕хняй ╕дэнтычнасц╕ -- аднак не будзем спяшаццца, пачакаем вын╕ка╝ генетычнай экспертызы. Што тычыцца забойца╝, то ён можа назваць ╕х ╕мёны проста зараз. Славам╕р Кунцэв╕ч ╕ Ерамей Ляпец. Без перабольшання, то бы╝ дзень ягонага трыумфу. Дагэтуль даследванн╕ спадара На╝мысн╕ка мел╕ больш тэарытычны характар, а цяпер воляю лёсу яму прынесла рэчавыя доказы, той самы Corpus Delicti ╝ л╕таральным сэнсе слова. А гэта значыць, што ён не памыл╕╝ся ╝ сва╕х здагадках, рухаецца ╝ слушным к╕рунку ╕ наогул жыве не дарма.