Читаем Sisterdark / Сястра-Цемра (СИ) полностью

Альгерда Алегав╕ча засмучала х╕ба тольк╕ тое, што до╝гачаканы м╕тынг так ╕ не адбы╝ся. Усё абмежавалася п╕кетам. У нядзелю спадар На╝мысн╕к выйша╝ да будынка адм╕н╕страцы╕ ╕ разгарну╝ над галавой г╕старычны сцяг БНР. Пастая╝ так хв╕л╕н пятнаццаць. Н╕хто яго не чапа╝. Н╕ м╕л╕цыянта╝, н╕ ц╕харыка╝ пабл╕зу не было. Апаз╕цыйныя журнал╕сты, як╕я здымал╕ п╕кет, нават крыху засумавал╕. Потым да адз╕ночнага п╕кету далучы╝ся Пётра Анатольев╕ч, Тол╕ка╝ бацька. Ён ста╝ поруч са спадаром На╝мысн╕кам ╕ выцягну╝ з-за пазух╕ самаробны плакат - кавалак ватману, на як╕м зялёным маркерам было накрэмзана ад рук╕: 'РЭФЕРЭНДУМ'. Журнал╕стам Пётра Анатольев╕ч патлумачы╝, што так╕я пытанн╕, як масавае звальненне праца╝н╕ко╝ лесап╕льн╕ з кандачка не рашаюццца, тут патрэбен рэферэндум. М╕нула яшчэ чвэрць гадз╕ны. Так ╕ не дачака╝шы хапуна ╕ рэпрэс╕й, Альгерд Алегав╕ч не без здз╕╝лення пракаментава╝, што, в╕давочна, адбыл╕ся нейк╕я радыкальныя змены на вышэйшым узро╝н╕, ╕ цяпер ╝ г╕сторы╕ Овельска, ╕ мажл╕ва, усёй кра╕ны, пачынаецца прынцыпова новы этап. А Пётра Анатольев╕ч глыбокадумна дада╝: 'Вось так за╝сёды бывае. Табе здаецца, што ты ╝весь час прайграеш, а потым гоп - ╕ аказваецца, што ты перамог!' Дзень выда╝ся з╕мны, ╕ памёрзну╝шы яшчэ хв╕л╕н пяць, два пратэсто╝цы разам з нато╝пам журнал╕ста╝ нак╕равал╕ся ╝ кавярню 'Ля гастранома', дзе цудо╝на прабав╕л╕ час.


Альгерд Алегав╕ч ме╝ рацыю. Пасля 'люта╝ск╕х падзей' у жыцц╕ Овельска сапра╝ды адбыл╕ся радыкальныя змены. Злашчасную лесап╕льню не╝забаве адчын╕л╕, ╕ ╝се звольненыя вярнул╕ся на працо╝ныя месцы. Потым нам прызначыл╕ новага граданачальн╕ка замест збеглага Хлябцова. Малады ╕ энерг╕чны В╕та╝т Гедым╕нав╕ч Грамычка адразу ж узя╝ ╕н╕цыятыву ╝ свае рук╕. Перш-наперш ён выцягну╝ з ям╕ны наш драб╕льны завод, як╕ ╝жо ледзь л╕пе╝. Спадар Грамычка заключы╝ выгодны кантракт з заходн╕м╕ ╕нвестарам╕, у цэх╕ завезл╕ новае абсталяванне, ╕ амаль збанкрутаваны завод запрацава╝ на ╝се заста╝к╕. Овельск, адпаведна, таксама 'запрацв╕та╝' паскораным╕ тэмпам╕, быццам ╕ не было н╕як╕х крыз╕са╝.


Апроч таго, новы гарадск╕ галава аказа╝ся неабыякавым да г╕старычнай м╕ну╝шчыны. Менав╕та ён прапанава╝ усталяваць на гало╝най плошчы помн╕к Авяльяну-Рыбаку, легендарнаму герою-змеяборцу ╕ заснавальн╕ку горада. Канечне, не замест помн╕ка Лен╕ну, а побач з ╕м. Адно другому не зам╕нае. Праект ужо зацверджданы, ╕ адкрыццё адбудзецца сёлета ╝ жн╕╝н╕. Адначасова ╝ Овельску пройдуць святочныя к╕рмашы ╕ гулянн╕ з рыцарам╕, дударам╕ ╕ 'горадам майстро╝'. Чакаецца беспрэцэдэнтны наплы╝ турыста╝, у тым л╕ку з дальняга замежжа. Нашу са╝дэпа╝скую гасц╕н╕цу ╝жо адцюн╕нгавал╕ пад трохзоркавы гатэль, а таксама пачал╕ будаваць першы ╝ горадзе хостэл... У дадатак В╕та╝т Гедым╕нав╕ч прыня╝ся раб╕ць захады па вяртанн╕ гораду г╕старычнай назвы Авяльянск, бо тапон╕м 'Овельск' - чыстая прафанацыя ╕ вын╕к дурацкай памылк╕ дробнага чынушы часо╝ Расейскай ╤мперы╕. Гараджане ставяцца да гэтага скептычна ('Лепш бы людзям пенс╕╕ падня╝!'), але асаб╕ста я не супраць. Няхай будзе Авяльянск.


***

У ма╕м жыцц╕ таксама адбыл╕ся радыкальныя змены (зрэшты, як ╕ ╝ жыццях кожнага, хто ме╝ дачыненне да 'люта╝ск╕х падзей'). Папаша мой, у сэнсе, б╕ялаг╕чны бацька, нечакана актыв╕зава╝ся. Мы атрымал╕ ад яго вестку л╕таральна праз пару тыдня╝ пасля 'тэракту' на мосце. Заказное п╕сьмо. Канверт, у як╕ бы╝ укладзены л╕ст, надрукаваны на прынтэры, ╕ стандартны фотаздымак 'дзевяць на дванаццаць'. З╕рну╝шы на фотку, я пачала ╕стэрычна ржаць. З фотаздымка на мяне паз╕ра╝ Яромка Ляпец. Ну, амаль што. Падабенства неймавернае. Тая ж ф╕з╕яном╕я, рысы, выраз твару. ╤ нора╝, пэ╝на, так╕ ж самы, паскудны, ляпцо╝ск╕. Гены не раздушыш, як той сказа╝. У сва╕м л╕сце Вас╕ль Ляпец (ён жа Змей Падкалодны) звярта╝ся да мяне. Не буду перадаваць увесь змест, скажу тольк╕, што нап╕сана было давол╕ зб╕╝л╕ва, нечакана шчымл╕ва ╕ быццам бы шчыра. Л╕ст завярша╝ся словам╕: 'М╕лая мая Таечка! Мамка твая, несумн╕╝на, скажа, што бацьку на ╝сё напляваць, але ведай, што гэта не так. Сёння я адкры╝ рахунак у банку на тваё ╕мя ╕ пакла╝ туды тысячу даляра╝. Ты зможаш забраць ╕х, кал╕ табе спо╝н╕цца васемнаццаць гадо╝. З грашыма раб╕, што хочаш, яны ╝се твае. А мамку не слухай, яна за╝сёды была супраць мяне'. ╤ подп╕с: 'Твой любячы бацька, Вас╕ль Ляпец'.


Перейти на страницу:

Похожие книги

Милая моя
Милая моя

Юрия Визбора по праву считают одним из основателей жанра авторской песни. Юрий Иосифович — весьма многогранная личность: по образованию — педагог, по призванию — журналист, поэт, бард, актер, сценарист, драматург. В молодости овладел разными профессиями: радист 1-го класса, в годы армейской службы летал на самолетах, бурил тоннель на трассе Абакан-Тайшет, рыбачил в северных морях… Настоящий мужской характер альпиниста и путешественника проявился и в его песнях, которые пользовались особой популярностью в 1960-1970-е годы. Любимые герои Юрия Визбора — летчики, моряки, альпинисты, простые рабочие — настоящие мужчины, смелые, надежные и верные, для которых понятия Дружба, Честь, Достоинство, Долг — далеко не пустые слова. «Песня альпинистов», «Бригантина», «Милая моя», «Если я заболею…» Юрия Визбора навсегда вошли в классику русской авторской песни, они звучат и поныне, вызывая ностальгию по ушедшей романтической эпохе.В книгу включены прославившие автора песни, а также повести и рассказы, многограннее раскрывающие творчество Ю. Визбора, которому в этом году исполнилось бы 85 лет.

Ана Гратесс , Юрий Иосифович Визбор

Фантастика / Биографии и Мемуары / Музыка / Современная русская и зарубежная проза / Мистика