Стась зразуме╝, што ён м╕мавол╕ ста╝ сведкам нейкай таемнай змовы. Ц╕мка з Тол╕кам был╕ найлепшым╕ сябрам╕ ╕ сядзел╕ побач за адной партай - за выключэннем х╕ба што кантрольных, кал╕ наста╝н╕к рассаджва╝ вучня╝ па адным, каб пазбегнуць махлярства. Пасябравал╕ яны ╝ шостым класе, пасля адной лютай бойк╕, кал╕ Ц╕мка ледзьве не выляце╝ са школы, а Тол╕к трап╕╝ у шп╕таль. Зрэшты, бойка была не такая ╝жо ╕ лютая -- звычайны двубой на перапынку, але Ц╕мка, не разл╕чы╝шы с╕лы, занадта рэзка штурхну╝ Тол╕ка, ╕ той ня╝дала ╝па╝, бразну╝шыся галавой аб батарэю. Тол╕к, белы як крэйда, асе╝ на падлогу, прыц╕скаючы далонь да патыл╕цы, з-пад ягоных пальца╝ павольна выплывала руча╕нка крыв╕. У кал╕доры запанавала ц╕шыня, а потым пачу╝ся немы крык класнай к╕ра╝н╕цы: 'Неруш, што ты зраб╕╝?! Ты ж заб╕╝ яго!'. А Ц╕мка, неяк збянтэжана ╝см╕хну╝шыся, прамов╕╝: 'Напэ╝на...'
Не╝забаве Тол╕ка забрала 'хуткая'. У шп╕тал╕ яму наклал╕ некальк╕ шво╝ ╕ канстатавал╕ страсенне мозгу. Дырэктарка трыумфавала. Яна проста спала ╕ бачыла, як бы сп╕хнуць Ц╕мку ва ╬п╕рэв╕цк╕ спец╕нтэрнат, ╕ здарэнне з Тол╕кам было апошняй кропляй. Яна настаяла, каб Тол╕кавы бацьк╕ падал╕ заяву ╝ м╕л╕цыю. Яны так ╕ зраб╕л╕, ╕ махав╕к пача╝ раскручвацца. Ц╕мку адх╕л╕л╕ ад занятка╝. На пазапланавую класную гадз╕ну прыйшл╕ м╕л╕цыянт ╕ ╕нспектарка па справах непа╝налетн╕х ╕ прачытал╕ праф╕лактычную лекцыю. У школу прыбягала Антан╕на Антона╝на, Ц╕мкава мама, падо╝гу гутарыла з дырэктаркай за зачыненым╕ дзвярыма ╕ выходз╕ла з яе каб╕нета ╝ся у слязах. Здавалася, гэта канец.
Але ╝сё абышлося. ╤нспектарка правяла непрадузятае расследванне ╕ высветл╕ла, што па-першае, Тол╕ка адмыслова галавой аб батарэю н╕хто не б╕╝, ён бразну╝ся сам, выпадкова, а па-другое, Тол╕к пача╝ першы, аблая╝шы Ц╕мку 'дэцэпэшн╕кам' ╕ плюну╝шы яму пад ног╕. Даведа╝шыся пра тое, Тол╕ка╝ бацька, чалавек просты ╕ шчыры, пайшо╝ заб╕раць заяву з м╕л╕цы╕. ╤ сказа╝, м╕ж ╕ншым, што пры друг╕х абстав╕нах ён бы Тол╕ку сам увал╕╝ па самае не хачу, ды Тол╕к ╕ так ужо адгроб па справядл╕васц╕. Ц╕мка вярну╝ся ╝ школу, а пацярпелы Тол╕к тыдзень праваля╝ся ╝ шп╕тал╕, а потым яшчэ до╝га хадз╕╝ з пераб╕нтаванай галавой, горды, як паранены кам╕сар. Ц╕мку ён болей не чапа╝. Больш за тое - пасля таго здарэння яны пасябравал╕, ╕ сябро╝ства ╕х было сапра╝днае, замацаванае крывёй ╝ л╕таральным сэнсе слова.
Задачу павышанай складанасц╕ Стась так ╕ не рашы╝. Ён глядзе╝ у раздруко╝ку з заданням╕, марна спрабуючы засяродз╕цца, але думк╕ яго круц╕л╕ся вакол ╕ншага. Што задумал╕ Тол╕к з Нерушам, ╕ якое яны маюць дачыненне да 'прыпыленага' Захара?
***
Зак╕нутая лодачная станцыя размяшчалася ╝ парку на беразе Овельк╕, трох╕ наводдаль ад гарадскога пляжа. Не дзейн╕чала яна ╝жо некальк╕ дзесяц╕годдзя╝, ╕ за гэты час канчаткова прыйшла ╝ заняпад. Дра╝ляная кладка над ракой прагн╕ла ╕ абвал╕лася, а ад лодачнага прычала засталося тольк╕ некальк╕ ззелянелых слупко╝, як╕я жаласна вытыркал╕ся над цв╕лой вадой, ды пляцо╝ка, кал╕сьц╕ выкладзеная бетонны╕ пл╕там╕, а цяпер зарослая усёпераможным быльн╕кам, як╕ аказа╝ся мацнейшым за бетон.
Будынак станцы╕ бы╝ не ╝ лепшым стане. Фарба пааблаз╕ла з дашчаных сцен, шыферны дах аброс тлустым зялёным мохам, амаль усе вокны был╕ заб╕ты кавалкам╕ фанеры, а тыя, у як╕х яшчэ заставал╕ся шыбы, был╕ забраны рашоткам╕ ╝ выглядзе па╝сонца╝ з до╝г╕м╕ промням╕.
Будынак да╝но ╝жо бы╝ прадметам п╕льнай уваг╕ Ц╕мк╕ ╕ Тол╕ка. Яны чамусьц╕ был╕ ╝пэ╝нены, што ╝нутры захо╝ваюцца ча╝ны з вёслам╕, ╕ ╕м карцела неяк прасачыцца ╝ будынак, выцягнуць адтуль човен ╕ паплыць у ╕м па Овельцы. Задача была не з простых. На дзвярах в╕се╝ св╕рнавы замок, так╕ ╕ржавы, што адамкнуць яго можна было х╕ба тольк╕ ломам, ╕ рашотк╕ на вокнах, таксама праржавелыя, трымал╕ся надзейна. Але хлопцы не адступал╕, ╕ пасля ╝партых пошука╝ усётк╕ знайшл╕ ╝ваход. Кал╕ падлезц╕ пад высок╕ ганак ╕ нац╕снуць далоням╕ на адну з масн╕ц, яна падасца, ╕ тады апынешся ╝нутры будынка.
╤х чакала расчараванне. Н╕як╕х ча╝но╝ у будынку не было. Тут панава╝ па╝змрок, пахла пылам, цв╕ллю ╕ волкасцю, уздо╝ж сцен грувасц╕л╕ся штабелям╕ перакуленыя дра╝ляныя лавы, у куце был╕ складзены кумачовыя транспаранты ╕ нейк╕я плакаты, а ля сцяны насупраць дзвярэй стая╝ абшарпаны сейф, накрыты заплеснелым плюшавым абрусам барвовага колеру. На сейфе стаяла г╕псавая галава Лен╕на, а зверху на сцяне в╕се╝ перакры╝лены транспарант 'Регата Овельск-1986' ╕ абарваная г╕рлянда рознакаляровых сцяжко╝, ужо добра выцв╕лых.