Тлумачальны слоўнік па інфарматыцы

Імя файла (filename) — набор літараў, лічбаў і іншых дапушчальных сімвалаў, які прысвойваецца файлу ў якасці імя для адрознення яго ад іншых файлаў. Імя файла звычайна суправаджаецца пашырэннем, якое апісвае тып і назначэнне файла.

Інвéрсія (inversion) — адмаўленне.

Інвéрснае відэаадлюстравáнне (inverse video альбо reverse video) — адлюстраванне на маніторы на чорным фоне белых літараў. Пры нармальным адлюстраванні чорныя літары адлюстроўваюцца на белым фоне.

Інвертавáнне (inverting) — замена 0 на 1 і 1 на 0 пры запісу лікаў у двайковай форме. Лічбавая мікрасхема пераўтварае сігналы, якія падаюцца на яе ўваход, на процілéглыя, і яны выдаюцца на яе выхадзе. Гэта аперацыя з’яўляецца электронным эквівалентам булевай аперацыі адмаўлення НЕ (NOT). Напрыклад, інвертаванне байта 10001101 дасць 01110010.

Інвертавáны файл (inverted file) — файл, у якім запісы ўпарадкаваныя па неключавым полі.

Індукцыйнасць (inductance) — здольнасць захоўваць энэргію ў форме магнітнага поля. Дрот любой даўжыні мае некаторы ўзровень індукцыйнасці; віты дрот мае большую індукцыйнасць, калі ён наматаны вакол ферамагнітнай сарцавіны. Адзінка індукцыйнасці — Генры.

Індыкáтар (indicator light) — невялікая прылада (светадыёт), якая выпраменьвае святло. Звычайна сігналізуе аб уключаным напружанні сілкавання, рабочым стане дыскавода альбо стане асобнай клавішы.

Індыкáтар (indicator) — цыферблат альбо светавы індыкатар, які адлюстроўвае змены стану прылады альбо звесткі ў працэсе работы вылічальнай сістэмы альбо выканання асобнай праграмы.

Індэкс (index) — паказнік для пошуку элемента звесткі, напрыклад індэкс запісаў вызначае месцазнаходжанне ключавых палёў. У праграмаванні: скалярная велічыня для забеспячэння прамога доступу да жаданага элемента ў складанай структуры звесткі, для прыкладу масіў.

Індэксавáная змéнная (superscript) — зменная ў выглядзе элемента масіва, якая выкарыстоўвае які-небудзь ідэнтыфікатар (імя) альбо лік (індэкс) для сваёй ідэнтыфікацыі.

Індэксавáны файл (indexed file) — файл, які забяспечаны сістэмай індэксаў для хуткага доступу да запісаў файла. Індэкс фармуецца ў выглядзе індэкснага файла.

Індэксáцыя (indexing) — метад звароту да аб’екта. У базах звестак: метад выяўлення звесткі па ключы (словы альбо імёны палёў). У праграмаванні і апрацоўцы інфармацыі: прымяненне індэксаванага адрасу (перамяшчэнне) у спалучэнні з базавым адрасам, прымяняецца для пошуку інфармацыі ў табліцы. У сістэмах захоўвання і апрацоўкі інфармацыі: стварэнне і выкарыстанне спіса альбо табліцы, аналагічнай зместу альбо алфавітнаму паказальніку кніжкі, якая ўтрымлівае спасылку на звесткі.

Індэксна-паслядóўны мéтад (indexed sequential access) — метад доступу да звестак, пры якім існуе два файлы: у другім індэксным утрымліваюцца індэксы элементаў першага (галоўнага) файла звестак. Пошук ажыццяўляецца ў індэксным файле, і пасля азначэння патрэбнага індэкса адбываецца хуткае выбіранне звестак з галоўнага файла. Гэты метад доступу да запісаў у індэксна-паслядоўным файле забяспечвае як паслядоўны, так і прамы доступ па ключы. Пры прамым доступе пераўтварэнне ключа ў адрас здзяйсняецца з дапамогай сістэмы індэксных файлаў.

Індэксна-паслядóўны файл (indexed-sequential file) — файл, кожнаму з запісаў якога нададзены свой ключ, што забяспечвае непасрэдны доступ да запісу па ключы, а таксама паслядоўны доступ у адпаведнасці з упарадкаванасцю па ключы.

Індэксна-паслядóўны набóр звéстак (indexed-sequential data set) — набор звестак, кожны фізічны запіс якога забяспечаны сваім ключом порцыі звесткі так, каб забяспечваўся прамы доступ да запісаў з выкарыстаннем індэксаў доступу і пошуку па ключы, а таксама паслядоўны доступ у адпаведнасці з іх упарадкаванасцю па значэнні ключоў.

Індэксная адрасáцыя (indexed addressing) — метад адрасацыі, пры якім актуальны (выканаўчы) адрас фармуецца шляхам прыбаўлення да базавага адраса змесціва індэкснага рэгістра. Выкарыстоўваецца пры праграмаванні на мове Ассэмблера: у індэксны рэгістр закладваецца базавы адрас, а ў камандзе ўказваецца лік, які неабходна прыбавіць да базавага адрасу, каб атрымаць адрас патрэбных звестак.

Індэксная дзірка (index hole) — невялікая дзірка ў гнуткім дыску, якая размешчана каля дзіркі для вала рухавіка. Прызначана для ўказання размяшчэння першага сектара.