Задарожжа

На Іслачы дождж,
I пісьменніцкі дом
Пад ім распластаўся квадратам панылым.
Мы з Алай Сямёнавай
ціха гаворку вядзём —
Нібыта па пёрку нарошчваем крылы.

Жанчыне прабіцца скрозь побыту друз

Нялёгка...
Успомніць:"Не хлебам адзіным..."
I, звіўшы гняздо і расклаўшы абрус,
За хлеб не прынізіць ні мужа, ні сына.

Рэактарам ядзерным цвеліцца Час.

Слабыя прад ім чалавечыя сілы.
Ды зноўку мужчыны прыходзяць да нас,
Як быццам па пёрку нарошчваюць крылы...

Станіславу Шушкевічу першаму кіраўніку незалежнай Беларусі, ў дзень 70-годдзя

Станіслаў Станіслававіч, Ваша асоба
I праз столькі гадоў напамінам смыліць
Тым, хто марыць пра СССР тупалоба,
Хто хацеў бы закрэсліць навек Віскулі.

Станіслаў Станіслававіч, Ваша сумленне

Не дае супакою ні ўдзень, ні ўначы
Тым, хто хоча паставіць нас на калені
I заказнічак сталінскі тут зберагчы.

Станіслаў Станіслававіч, Вашае слова

Не дае баязліўцам забыцца ані,
Што жыве, не зацуглена невукам мова,
Што Пагоня імчыць на гарачым кані.

Станіслаў Станіслававіч, у пацярусе

Духу,
У подлай знямозе быцця
Выстайце - дзеля святой Беларусі,
Выстайце дзеля святла і жыцця!

15.12. 2004 г.

АДТУЛЬ, З ВЕЧНАСЦІ...

ПЕРШАЯ ЭМІГРАЦЫЯ (Выгнанне полацкіх князёў у Візантыю, год 1129 )

Над Дзвіной — як чорны покрыў ранне.
Гора смокча сэрцы, як змяя.
З Полацка з'язджае на выгнанне
Ўся вялікакняская сям'я.

Усьмавы пантофлік з прошвай сіняй

На назе дзявочае прамок.
Слухае манашка Ефрасіння
Бацькі пасівелага папрок:

„Ты бясплоднае абрала ложа,

Брат твой ад самоты занямог.
Без унукаў я.
Хто нам паможа?"
Коратка яна сказала:"Бог".

Уздыхнуў. Ладдзю панесла плынню.

З далечы усе — як мурашы. .
З ветрам даняслося: "Ефрасіння!
Прадыслава! Полацк беражы!"

Не ўстаюць з каленяў, плачуць людзі...

Шмыгнуў некуды з даносам віж...
Юная ігумення, хто будзе
Несці за цябе і гэты крыж?

Не, твая рашучасць не растане,

Мужнасць не патопіцца ў слязах...
Візантыя! Клетка залатая
Вольным птушкам — полацкім князям!

I гады, і жыцці, як атаву,

Косяць Часу вострыя нажы,
А яна ўсё чуе:
„Прадыслава!
Ефрасіння!
Полацк зберажы!"

БАЛАДА ПРА ДУБРОЎКУ

19.05.97г. Вечарына Галіны Дзягілевай