Читаем Заговоренный меч (на каз.яз.) полностью

Тскелі тран ауыртпалы иытарынан жаншып жібергендей, йде отыр- андар мышия жерге арай алды. Брінде де н жо. Уайс ханнан бері райсысы зіне жеке отау тігіп, бкіл Моолстанды талан-тараж етіп меншіктеніп алан Моол мірлері енді алы ойа кетті. Бастарын біріктіріп жауа арсы шыар болса андай пайда-зияна аларларын есепке алды. Хан ойан сратара тікелей жауап беруге райсысы з жадайын ойлап иналды. Егер бастары осылмаса, бкіл хандытарынан айрылатыны бл стте ешайсыны жанын кйдірер емес. азаны басаны жаны баса, бріні де ойлааны з пайдасы, з амы. Блар тбі скер жиналатын болса, айтсем з лысымды, з аламды кшті алпында сатаймын, айтсем кісіні аз берем, скерге керек аржы-аражатты аз тлеймін деп толануда… «Ал з аламды, з лысымды жеке ораймын десем, одан андай зиян кремін? Жныс пен бусейітке арсыласуа кшім жетпей-а ойсын, Уайсты ай баласына баынсам да маан брібір емес пе? Ммкін жауласпай-а Жныс жаына шыа саланым тиімді болар?» ытай мен Ойраттан блендей ауіпті дл бгінгі кні жо екенін блар да жасы біледі. йткені олара арсы азаты жауынгер рулары тр. Осы себептен «орта гізден, оаша бзау арты» деп деттеніп алан Моол мірлері лі н-тнсіз… Ел амын ойлап иналып отырандай р жерді ши береді. айтсек хандыымызды жаудан аман алып аламыз деп ешкім мнзараа[42] барар емес.

Исан-Бы тбі здері оралар деп Моол мірлерін беттеріне оя берген атесін енді ты. Ел басарам деген адама е алдымен ел бірлігін стай білу керек. Ел бірлігі деген ым сол елді басаратын слтан, хакім, мір, би, батырлар бірлігі деген ым. Бны бабасы Шыысхан зіні ататы Ясысында жасы айтан. Сол Шыысты аылын неге алмаан? Жиырма бес жыл хан асасы олында транда, бірігуге кнбеген мірлерді неге тйреп-тйреп тастамаан? Енді міне, иын кезе туып еді, артына арай жзген шаян трізді, біреуі ала шыатын емес. Мндай жртпен Моолстанды алай жаудан орап аларсы!

Жрт ні жуырда шыпаан со, Мір Сейтлі мір абаын шытты.

— Хан ием, — деді ол сл ашулы нмен тыныштыты бзып, — айтан сзііз мына пенделеріізге зірейілді грзісіндей атты тиіп отыр. Аыла салуа аз уаыт мршат берііз.

— Болсын.

Дл осы стте йге ия мртты, шоша саалды, йырша киінген дйекші кірді.

— Хан ием, теріскей жатан шабарман келіп тр. Асыыспын дейді. Тнімен тта[43] бастыы сізге жібермепті.

— Айтары пия ма екен?

— Жо, хабарым хан кеесіні де лаына жетсе екен дейді.

— Кірсін.

йге «ассалаумаалейком» деп басын иіп, тобылы амшысын кеудесіне стап, оыр жзін жел соран аба саалды, тйе жн шекпенді, белінде кміс кіселі жалпа белбеуі бар, ке оныш етікті, орта бойлы адам енді. Ол слем беріп, есік алдында хана кішіпейілдік ишарат крсетіп, бір тізерлеп отыра алды. Ша шалан жзінен алыстан келген жолаушы екені бірден крініп тр.

— ай рудансы? — деді хан ананы слемін алып боланнан кейін.

— Дулатпын. Жаы аласыны хакімі Сйіндік мырзаны шабарманымын.

— Сйле! Не айтайын деп еді?

— Сйіндік хакім хабарымды лы мртебелі Исан-Бы хана тез жеткіз деді. Байта жеріізді теріскей шетіне Бара хан мен Болат слтанны балалары Жнібек пен Керей ерткен алы ел келіп тр. Дені Арын, Уа, Найман, Керей, аздаан оырат, Алшын да бар. білайыр ханмен келісе алмай кшіпті. оныс срайды. Жнібек пен Керей слтан зге жртын Талас зеніні ары бетіне алдырып, здері бес жз сойылды салт атты нкерлерімен тте жолмен сізді мединеізге келе жатыр. Мен кні брын хабар бергелі жеттім.

Хан кзінде кенет уаныш шыны жар етіп ттанды да, сол стте айып болды.

— Жнібек пен Керей слтан ай мезгілдерде жетер екен?

— рі кетсе ерте кн шыа.

— здері анша жрт?

— ыруар ел. Алды келіп зенні ке алабында азан ктеріп жатанда, кштеріні соы тйелеріні омын алып та лгерген жо. Оны стіне жан-жатаы аза жерінен, тіпті алыстаы ауылдардан содарынан іздеп келіп осылып жатан елде есеп жо. Сір, білайыр хан шебері сорлы халыты жан етін жлып алуа айналан болуы керек…

Исан-Быны абаы арс жабыла алды. Шабарман хан алдында хандарды халыа істеген иянатын тптіштеуді лкен ылмыс екенін тез ты. «ара араны кзін шымас деген міне, осы екен», — деді ол ішінен. арапайым адамны тілі тым зын болса, хан мірі алай ысарта оятынын брыннан да білетін шабарман, тым ысылып алды, біра сол стте жол тауып кетті.

— Кешірііз, хан ием, — деді ол таы басын тмен иіп, екі олын кеудесіне ойып. — Сйіндік хакім, бкіл Моолстан халыны аморы ділетті Исан-Бы хана Дшті ыпшаты кп руларыны кшу себебі білайыр ханны иянатынан деген жайды айт деп еді.

Шабарманны улыын ан кей хакім, мірлер кекете езу тартты. Біра зін «ел аморы» деген сз лаына жылы тиген Исан-Бы абаын айта ашып:

— Жасы. она йге барып тыны. Хакім Сйіндікке бізді айтарымызды ерте естисі…

Басын аман алып аланына уанан шабарман «п, тасыр», деп йден ата жнелді. Далаа шыып «Уф» деп демін алды. «Адамай сйлеген ауырмай леді» деген міне, осы. Егер басыды аман алып жргі келсе, аузыа ие бол. Тым аылси берме».

Шабарманны Исан-Быа: «ыруар ел, оны стіне жан-жатарынан кшіп келіп осылып жатан жрт та ыы-жыы» дегені бірде-бір жалан емес еді.

Перейти на страницу:

Похожие книги

12 великих трагедий
12 великих трагедий

Книга «12 великих трагедий» – уникальное издание, позволяющее ознакомиться с самыми знаковыми произведениями в истории мировой драматургии, вышедшими из-под пера выдающихся мастеров жанра.Многие пьесы, включенные в книгу, посвящены реальным историческим персонажам и событиям, однако они творчески переосмыслены и обогащены благодаря оригинальным авторским интерпретациям.Книга включает произведения, созданные со времен греческой античности до начала прошлого века, поэтому внимательные читатели не только насладятся сюжетом пьес, но и увидят основные этапы эволюции драматического и сценаристского искусства.

Александр Николаевич Островский , Иоганн Вольфганг фон Гёте , Оскар Уайльд , Педро Кальдерон , Фридрих Иоганн Кристоф Шиллер

Драматургия / Проза / Зарубежная классическая проза / Европейская старинная литература / Прочая старинная литература / Древние книги
Афганец. Лучшие романы о воинах-интернационалистах
Афганец. Лучшие романы о воинах-интернационалистах

Кто такие «афганцы»? Пушечное мясо, офицеры и солдаты, брошенные из застоявшегося полусонного мира в мясорубку войны. Они выполняют некий загадочный «интернациональный долг», они идут под пули, пытаются выжить, проклинают свою работу, но снова и снова неудержимо рвутся в бой. Они безоглядно идут туда, где рыжими волнами застыла раскаленная пыль, где змеиным клубком сплетаются следы танковых траков, где в клочья рвется и горит металл, где окровавленными бинтами, словно цветущими маками, можно устлать поле и все человеческие достоинства и пороки разложены, как по полочкам… В этой книге нет вымысла, здесь ярко и жестоко запечатлена вся правда об Афганской войне — этой горькой странице нашей истории. Каждая строка повествования выстрадана, все действующие лица реальны. Кому-то из них суждено было погибнуть, а кому-то вернуться…

Андрей Михайлович Дышев

Детективы / Проза / Проза о войне / Боевики / Военная проза