Читаем ANTOLOGIO полностью

(Ek Kuriero Internaciona n° 2/2012)


Segun la konsilo da T. Sweetlove trovebla en la numero 4/2006 di

KURIERO INTERNACIONA yen lineopa proz-tradukuro di poemo dal Franca

poeto Charles Baudelaire.

LA BELESO

Me es’ bela, ho mortivi ! quaze petro-revo,

E mea sino, ube singlu kontuzesis suafoye,

Facesis por inspirar a la poeto amoro

Eterna e muta same kam la materio.

Me tronsidas en l’azuro quale sfinxo neagnoskata ;

Me unionas niva kordio a la blankeso dil cigni ;

Me odias la movado qua diplasas la linei,

E nultempe me ploras e nultempe me ridas.

La poeti, avan mea granda posturi,

Quin segun semblo me pruntas de la maxim fiera monumenti.

Konsumos lia vivo-dii en austera studii ;

Nome me havas, por facinar ica docil amoranti,

Pura speguli qui igas omna kozi plu bela :

Mea okuli, mea larj okuli havanta klaresi eterna !


Extrakturo de LES FLEURS DU MAL (DI LO MALA LA FLORI)


(Ek Kuriero Internaciona n° 2/2012)


LA LUPOSO

En lua verko Legendi rustika (1852), la Franca autorino George Sand

rivivigis la mori e la kustumi anciena di la provinco Berry ube el pasis la

maxim granda parto de elua vivo. La dicita libro kontenas rakonti di

253


naiva oldini, tala quala on raportis oli dum rurala vesperi vintral. La

aludita rakonti riproduktesas kun la kandideso dil rurani qui perpetuigis

la lokala tradiciono di ca superstici komuna a multa provinci. Pos

pavoriganta legendi diversa, yen la Luposo, qua esas varietato lokal di

la volfohomo. La filiulo di George Sand, talentoza piktisto ilustris ica

legendi per serio de desegnuri titulizita Nokto-vizioni en la ruri.

La luposo(1) esas demono di qua la naturo nulatempe bone definesis e di

qua l’aspekto varias segun la loki. Lo esas ankore en la landeto Brenne,

ube lu rezidas, en ita senfina planaji trairata per grandega lageti, olqui

omna havas lia legendo ed ube vivas la granda serpenti febriganta esante

kuzi dil grosa kolubri, quin onu vidas kande la aquo havas basa nivelo,

ma quin on povas destruktar nur per sikigar la marshi ube li rezidas depos

la komenco dil mondo.

Un de nia amiki, qua trairis ica regiono kun guidanto, audis, ulavespere

lor la krepuskulo , voco preske homal e tre dolca, olqua, per tono jokema

o plu bone dicite mokematra, repetis de loko a loko, cirkum ilu.

« Ha ! ha ! »

Il regardis ad omna lateri, vidis nulo e dicis a lua voyajo-kompanulo :

« Yen ulu qua esas tre astonata ; kad lo esas pro ni ? »

La guidanto respondis nulo. Li duris marchar en la dezerta planajo ube

la arbori senkapigita e mutilita per la senbranchigo, havis an la

horizonto, blankigita per la proximesko di la luno, la formi maxim

monstrala e bizara. La mikra voco klara e dolca sequis nia voyajanti, e,

ye singla movo di surprizo quan agis nia amiko, lu repetis ha ! ha ! segun

maniero tante mokema e gaya, ke il ne povis impedesar ridar per

respondar a lu :

« Nu, quo do esas lo ! »

« Tacez, pro amo a Deo ! dicis ad il ilua guidanto per klemar ad ilu la

brakio e per krucosignizar su devocoze ; ne parolez a lu, agez quaze vu

ne audas lu. Se vu respondos ankorefoye a lu, ni perisos ! »

Nia amiko, qua savas bone la idei dil rurano, ne obstinis, e, kande li

senkurajigabis per lia tacado ita nevidebla moketanto :

« Ha nun ! il dicis a lua guidanto, kad ico esas nokto-ucelo, ulaspeca

strigo ?

- Vere, yes ! la altru respondis, lu esas stranjega ucelo ! lu esas la luposo

! Ico komencas per jokar kun vu, ico ridas, ico misirigas vu, ico forduktas

vu e pose ico iraceskas ed ico perisigas vu en ula slamo-truo. »

Tala, ya, esas la specaleso di la luposo, demono tam espritoza kam

maligna, quan on vidis kelkafoye perchinta sur tordita arboro , pro ke lu

ipsa esas transversa, t.e. perversa e tre prizanta nocar.

La homi qui havis la neprudenteso sequar lu ed askoltar lu standis tre

male pro co. Lu regalas vu per omnaspeca pleziva rakonti, maligna temi,

254


sangoza o komika babilacho quik kande vu esis sate kurioza por dicar a

lu til trifoye : Quo do ? o quo esas lo ? Lu komencas lore babilar quale

pigo, lu regalas vu per aventuri stranja e skandaloza, lu promisas

deskovrigar da vu sekretaji qui interesas vua naturala malico. Kande on

Перейти на страницу:

Похожие книги

История славянских терминов родства и некоторых древнейших терминов общественного строя
История славянских терминов родства и некоторых древнейших терминов общественного строя

Многие исторические построения о матриархате и патриархате, о семейном обустройстве родоплеменного периода в Европе нуждались в филологической (этимологической) проработке на достоверность. Это практически впервые делает О. Н. Трубачев в предлагаемой книге. Группа славянских терминов кровного и свойственного (по браку) родства помогает раскрыть социальные тайны того далекого времени. Их сравнительно-историческое исследование ведется на базе других языков индоевропейской семьи.Книга предназначена для историков, филологов, исследующих славянские древности, а также для аспирантов и студентов, изучающих тематические группы слов в курсе исторической лексикологии и истории литературных языков.~ ~ ~ ~ ~Для отображения некоторых символов данного текста (типа ятей и юсов, а также букв славянских и балтийских алфавитов) рекомендуется использовать unicode-шрифты: Arial, Times New Roman, Tahoma (но не Verdana), Consolas.

Олег Николаевич Трубачев

История / Языкознание, иностранные языки / Языкознание / Образование и наука