explori, nulu esis rividonta la misterioza viro di Chambord. Nulu esis
audonta parolar itere pri Pierre Berthier, nek pri lua sozio Pierre Neveu.
La policani ne plus savis quon konjektar : la voyajero di altra yarcento
desaparabis same stranje kam il arivabis, quaze eroro dil tempo sendabis
lu inter ni e nun retrovenigis lu ye la XVIma yarcento...
(Ek Kuriero Internaciona n° 2/2008)
LETRO DA NIA PASINTA AMIKO ANDREAS JUSTE
En mayo di 1998
A Sioro Martignon
Kar amiko,
Forsan vu savas, ke me subisis grava falo en mea propra domo, e ke pro
brakio ruptita me mustis esar kuracata en hospitalo.
Nun me konvalecas en loko qua es organizita por tala skopo. Ma sen mea
libri, sen revui e sen dokumenti la vivo esas desfacila. Sioro Bol venis por
vizitar me ed il informis kelke pri l'eventi en nia mikra ma valoroza Idistaro.
Dume Dro Carlevaro jus editis libro kontenanta 75 pagini sub titulo «Idala
foliumi».
Quale Sioro Carlevaro procedos por konocigar ol ? Me ne savas.
Omnakaze to es studiuro serioza.
To esos por me, tre util savar vua opiniono, se mem forsan vu ne aprobos
ol komplete.
110
Altraparte nun me laboras por altra verko, to esas : «ek sua fonto» en qua
me montras ke multa posibla formi, tote korekta, ed en cetera kazi ke tala
tamen konform al principi dil Ido, esas mis-explotata. A vu me konfidencas
ke yen mea skopo : mantenar Ido sur la bona voyo, e por to esas
preferinda ameliorar l'Ido segun sua fundamental principi, plu kam
propozar kapricioza reformi. Tale se mem vu ne aprobos omno, vu povos
tamen komprenar l'intenci.
Voluntez pardonar, ke me tante skribas pri mea projeti, ma to es signo di
mea konfido. De plura semani me pensas pri vu ed esperas, ke vu ne
subisas morbo, e ke balde vu povos denove editar vua letro, quan nun
mult Idisti aprecias, vu pleas rolo neremplasebla. Pro to yen expreso di
mea sincera gratitudo, e me adjuntas di mea personal amikeso.
(Ek Kuriero Internaciona n° 2/2008)
LA RETROVENO DAL FRONT-SOLDATI
Subite la militisti aparis. On audis li apene, on konstatis nur ke lia turbo
agitis su per kurta movi. Hike ed ibe izolita advoki klamesis, ma nulu
komprenis li, ed oli quik cesis. Muliero komencis plorar, lua shultri levis su
tresayante , elu singlutis diskrete, kun lua konvulsatre juntita manui...
«Pro quo ne esas militistala muziko ?» susuris viro, per rauka voco sen
respirar. «Pro quo la urbestro ne akompanigas ico per militistala
muziko...?
Desaprobo. E morto-silenco. Lore ulu klameskis «Hurra...» de tre dopa
rango. Ed itere esis silenco...Ho Deo mea, quale li aspektis, quale aspektis
ica viri ? Quo esis ico, qua hike marchis avancante ? Ica senreakta
nemovanta vizaji sub lia stala kaski, ica ostoza membri, ica lacerata,
polvoza uniformi ! Pazo pos pazo li marchis, e cirkum li esis por tale dicar
senfina vakuo. Yes, lo esis quaze li esus mezepokala exkomunikiti
expozata a danjeroza violentaji, qui existis e kreskis en ombro nevidebla
a la okuli di ta exkluziti... Ico povis apene toleresar. Li marchadis ya, quaze
li esus la senditi dil morto, dil hororo, di la maxim mortigiva, maxim solitara,
maxim glaciala frosto. Hike tamen esis la patrio, hike vartis li la familiala
varmeso, la feliceso, pro quo li tacis, pro quo li ne klamis, pro quo li ne
ridis ?...
111
Nur poka de li ornesis per flori. E la florbuketi pendis parvelkinta de lia
fusil-kanono. La yunini havis flori en la manui, ma nun eli stacis ibe,
tremante, nesavante quale agar, konfuzigita, lia vizaji tresayis e lia paleso
montris a la soldati desquieta okuli. La soldati marchadis. Oficiro tenis
senegarde laurokrono enmanue, ociligis ol, levis sua shultri...