Фаўст

Сіла нябесная,
Раць бесцялесная,
Рынь у палёт.
Грэх выкупляем,
Прах ажыўляем.
Ціха, рахмана,
Богу аддана
Веру ўшануем —
Божы аплот!

Мефістофель

Заўсёды прыкрасць абуджае й гнеў
Бязладны хор прыгожанькіх анёлаў,
Святош бясполых саладжавы спеў
Адно псуе настрой і тлуміць голаў.
Мне так карцела гэты род людскі
Парваць, падраць на дробныя кускі,—
Ды вось яны, анёлы, план вялікі мой
Закрэсліць хочуць ханжаскай гурмой,
Святошы тыя ходзяць мякка, плаўна
І нашай зброяй нас лупцуюць спраўна;
Яны ж — таксама чэрці, ды з апаскі
Надзелі на сябе прытворнай цноты маскі.
Тут правароніць — не пакрыць віны,
Хаўрусам шчыльным станьма ля труны.

Хор анёлаў(сеючы ружы)

Ружы агністыя,
Ружы іскрыстыя,
Лёгкія-лёткія,
Жыццесалодкія,
Водару поўныя;
Кветкі цудоўныя
Квецяцца хай!
З птушкамі, з пошчакам
Блізіцца май,
Разам з нябожчыкам
Вернемся ў рай!

Мефістофель (да д’яблаў)

Чаго паніклі, ўціснулі хвасты?
Не ў звычках чорта кідацца ў кусты.
Хай сеюць, адрабляюць свой шарварак,
А мы сваё на ўласны возьмем карак.
Анёлкі думаюць, што ружамі яны
Злагодзяць гадаванцаў сатаны.
Дык дзьмухайце ж, занудлівыя косткі,
Няхай пажухнуць райскія пялёсткі.
Ну, годзе ўжо, перабаршчыць вы рады —
Аж пер’ечка ляціць ад іх армады;
Цішэй, цішэй, раты заткніце й ноздры —
Занадта ж кожны з вас у службе борзды!
Усё вы звесці рады надарма —
І без таго жывое кветачкі няма.
Пільнуйцеся! Свае патройце сілы
І ні на пядзю ад магілы!
Дзе ваш імпэт? Не веру я, каб руж лісткі
Маім чарцям падсмажылі бакі!

Анёлы

Ружы духмяныя,
Ружы румяныя,
Любасцю веючы
І лагаднеючы,
Сцвердзіце мір!
Славай парфірнаю,
Плынню эфірнаю,
Музыкай лірнаю —
Поўніцца шыр!

Мефістофель

О, ганьба і праклён вам, выхвалякі!
Кулём ляцяць мае ваякі!
Няўжо мой смелы план — кату пад хвост?
Што ж, хай задамі плюхаюцца ў лаву,
Я нейк перажыву сваю няславу
І не пакіну свой пачэсны пост!

(Адбіваецца ад пялёсткаў.)

Прэч, не свяці дарэмна, светлячок,
Ля твару не кружыся, як паперка.
Цябе ўхапі — ты слізкі камячок.
А ружы так пякуць — горш, як смала
                                                     і серка.

Анёлы

У неналежнае
Не пранікайце,
Марнае, грэшнае
Прэч адкідайце!
Толькі лагодаю
Высушыш слёзы,
Толькі пяшчотаю
Ўсцешыш нябёсы.

Мефістофель