La Majstro kaj Margarita

honeste, kiel mi promesis, sed estis tro malfrue.

уже поздно. Да, я вернулась, как несчастный

Jes, kiel la malfeliĉa Levio Mateo, mi venis tro

Левий Матвей, слишком поздно!

malfrue!

Все эти слова были, конечно, нелепы, потому

Ĉiuj tiaj paroloj, evidente, estis sensencaj, ĉar

что, в самом деле: что изменилось бы, если бы

fakte: kio estus ŝanĝita, se en tiu nokto ŝi estus

она в ту ночь осталась у Мастера? Разве она

restinta ĉe la majstro? Ĉu ŝi lin savus? Ridinde! —

спасла бы его? Смешно! — Воскликнули бы

ni ekkrius, sed ni tion ne diru antaŭ la

мы, но мы этого не сделаем перед доведенной

malesperiĝinta virino.

до отчаяния женщиной.

В таких мучениях прожила Маргарита

En tiaj turmentoj Margarita Nikolavna travivis la

Николаевна всю зиму и дожила до весны. В тот tutan vintron ĝis la printempo. Je la tago, kiam самый день, когда происходила всякая нелепая okazis la tuta absurda pandemonio, kaŭzita de la кутерьма, вызванная появлением черного мага

apero de la nigra magiisto en Moskvo, kiam iĝis

в Москве, в пятницу, когда был изгнан обратно forpelita reen al Kievo la onklo de Berlioz, kiam в Киев дядя Берлиоза, когда арестовали

oni arestis la libroteniston kaj pasis amaso da aliaj,

бухгалтера и произошло еще множество других plej stultaj kaj nekompreneblaj aferoj, ŝi vekiĝis глупейших и непонятных вещей, Маргарита

preskaŭ je la tagmezo en sia dormoĉambro havanta

проснулась около полудня в своей спальне,

orielon en la turo de la palaceto.

выходящей фонарем в башню особняка.

Проснувшись, Маргарита не заплакала, как это Vekiĝinte Margarita ne ekploris, malkiel ŝi ofte бывало часто, потому что проснулась с

faris, ĉar ĉi-matene ŝi vekiĝis kun la antaŭsento ke

предчувствием, что сегодня наконец что-то

hodiaŭ, finfine, io okazos. Perceptinte tiun

произойдет. Ощутив это предчувствие, она

antaŭsenton, ŝi kovis kaj flegis ĝin en sia animo,

стала его подогревать и растить в своей душе,

zorgante, ke ĝi ŝin ne forlasu.

опасаясь, чтобы оно ее не покинуло.

— Я верую! — Шептала Маргарита

— Mi kredas! — solene flustris Margarita, — mi

торжественно, — я верую! Что-то произойдет!

kredas! Io okazos! Ĝi nepre devas okazi, ĉar kial,

Не может не произойти, потому что за что же, в pro kio mi estu kondamnita al la dumviva

самом деле, мне послана пожизненная мука?

turmento? Mi konfesas ke mi mensogis kaj vivis

Сознаюсь в том, что я лгала и обманывала и

duan vivon, kaŝitan disde la homoj, sed tio ne estas

жила тайной жизнью, скрытой от людей, но все ja tiom kruele puninda. Io nepre okazos, ĉar nenio же нельзя за это наказывать так жестоко. Что-

povas daŭri eterne. Kaj krome, mia sonĝo estis

то случится непременно, потому что не бывает aŭgura, pri tio mi certas.

так, чтобы что-нибудь тянулось вечно. А кроме

того, сон мой был вещий, за это я ручаюсь.

Так шептала Маргарита Николаевна, глядя на

Tiel ŝi flustris, rigardante sur la puncajn kurtenojn

пунцовые шторы, наливающиеся солнцем,

kiuj sorbis la sunlumon, ekscitite sin vestante,

беспокойно одеваясь, расчесывая перед

kombante antaŭ la triparta spegulo la mallongajn

тройным зеркалом короткие завитые волосы.

frizitajn harojn.

Сон, который приснился в эту ночь Маргарите, La sonĝo, kiun en tiu nokto havis Margarita, vere был действительно необычен. Дело в том, что

estis neordinara. Ĉi tie necesas diri, ke dum siaj

во время своих зимних мучений она никогда не vintraj turmentoj ŝi neniam sonĝis pri la majstro.

видела во сне Мастера. Ночью он оставлял ее, и Nokte li ŝin ellasadis, kaj ŝi suferis nur dum la мучилась она только в дневные часы. А тут

tagoj. Tiun fojon li tamen aperis en ŝia sonĝo.

приснился.

Приснилась неизвестная Маргарите местность

En la sonĝo ŝi vidis nekonatan pejzaĝon —

— безнадежная, унылая, под пасмурным небом

senesperan, mornan, sub malserena ĉielo de frua

ранней весны. Приснилось это клочковатое

printempo. Ŝi vidis tiun distaŭzitan, flosantan

бегущее серенькое небо, а под ним беззвучная

ĉielaĉon, kaj sub ĝi silentan aron de kampokorvoj.

стая грачей. Какой-то корявый мостик. Под

Ia tuberoza ligna pontetaĉo; sub ĝi, malklara

ним мутная весенняя речонка, безрадостные,

printempa rojo; malgajaj, magraj, duonnudaj arboj,

нищенские, полуголые деревья, одинокая

izola orfa tremolo; pli malproksime — inter arboj,

осина, а далее, — меж деревьев, — бревенчатое trans legomĝardeno — traba kromdometo, ĉu

зданьице, не то оно — отдельная кухня, не то

aparta kuirejo, ĉu banejo, ĉu la diablo scias kio.

баня, не то черт знает что. Неживое все кругом Ĉio ĉirkaŭe estis iel malviva kaj tiom morna, ke

какое-то и до того унылое, что так и тянет

oni sentis la emon tuj sin pendumi sur la tremolo.

повеситься на этой осине у мостика. Ни

Ne estis eĉ unu ventobloveto, nek malpleja

дуновения ветерка, ни шевеления облака и ни

nubomovo, nek homo aŭ besto. Tute infera loko

живой души. Вот адское место для живого

por vivulo!

человека!

И вот, вообразите, распахивается дверь этого

Kaj jen, imagu, larĝe malfermiĝas la pordo de la

бревенчатого здания, и появляется он.

dometo kaj li aperas. Iom malproksime, tamen li

Довольно далеко, но он отчетливо виден.

estas klare videbla. La vestoj tute ĉifoniĝis kaj