La Majstro kaj Margarita

aŭdas ilin, kaj plu flustris ian sensencaĵon. La unu,

ерунде. Здоровенный, мясистый, с бойкими

karnodika fortikulo kun viglaj porkaj okuloj,

свиными глазками, сидящий у окна, тихо

sidanta ĉe la fenestro, duonvoĉe rakontis al sia

говорил маленькому своему соседу о том, что

malgranda najbaro, ke oni devis kovri la ĉerkon per

пришлось гроб закрыть черным покрывалом...

nigra tuko ...

— Да не может быть, — поражаясь, шептал

— Nekredeble, — mirante flustris la malgranda, —

маленький, — это что-то неслыханное... А что

tio estas senprecedenca ... Do, kion faris Ĵeldibin?

же желдыбин предпринял?

Среди ровного гудения троллейбуса слышались Tra la unutona zumo de la trolebuso vortoj venadis слова от окошка:

de la fenestro:

— Уголовный розыск... Скандал... Ну, прямо

— Kriminalistoj ... skandalo ... nu, pura mistiko!

мистика!

Из этих отрывочных кусочков Маргарита

El tiaj forŝiriĝintaj parolpecetoj Margarita iom post

Николаевна кое-как составила что-то связное.

iom kunmetis ion koheran. La civitanoj

Граждане шептались о том, что у какого-то

interflustris pri iu mortinto (la nomon ili ne

покойника, а какого — они не называли,

menciis) kies kapo hodiaŭ matene iĝis ŝtelita el la

сегодня утром из гроба украли голову! Вот из-

ĉerko! Do, tial tiu Ĵeldibin nun tiel klopodas. Kaj

за этого этот желдыбин так и волнуется теперь.

ankaŭ ceteraj interflustrantoj, kiuj veturas per la

Все эти, что шепчутся в троллейбусе, тоже

trolebuso, havas ian rilaton al la priŝtelita mortinto.

имеют какое-то отношение к обокраденному

покойнику.

— Поспеем ли за цветами заехать? —

— Ĉu ni ankoraŭ havos tempon por trovi florojn?

Беспокоился маленький, — кремация, ты

— zorgis la malgranda. — Vi diris, ke la kremacio

говоришь, в два?

estos je la dua, ĉu?

Наконец Маргарите Николаевне надоело

Finfine Margaritan tedis tiu mistera babilado pri la

слушать эту таинственную трепотню про

kapo ŝtelita el ĉerko, kaj ŝi ekĝojis, ke jam tempas

украденную из гроба голову, и она

eliri.

обрадовалась, что ей пора выходить.

Через несколько минут Маргарита Николаевна Post kelkaj minutoj ŝi sidis sur benko ĉe la Kremla уже сидела под кремлевской стеной на одной

murego, lokinte sin tiel, ke ŝi vidis la Maneĝon.

из скамеек, поместившись так, что ей был

виден манеж.

Маргарита щурилась на яркое солнце,

Rigardante per la duonfermitaj okuloj kontraŭ la

вспоминала свой сегодняшний сон,

brilaj sunradioj, ŝi rememoris sian hodiaŭan

вспоминала, как ровно год, день в день и час в

sonĝon, rememoris kiel, antaŭ ekzakte unu jaro, je

час, на этой же самой скамье она сидела рядом

la sama tago kaj je la sama horo, ŝi sidis kun li sur

с ним. И точно так же, как и тогда, черная

tiu sama benko. Ĝuste kiel tiam apud ŝi kuŝis sur la

сумочка лежала рядом с нею на скамейке. Его

benko la nigra mansaketo. Hodiaŭ li ne estis ĉi tie,

не было рядом в этот день, но разговаривала

kaj tamen kun li senvoĉe interparolis Margarita:

мысленно Маргарита Николаевна все же с ним: «Se vi estas ekzilita, kial vi nenion sciigas pri vi?

«Если ты сослан, то почему же не даешь знать

Ja iel oni sukcesas sciigi. Ĉu vi ĉesis min ami? Ne,

о себе? Ведь дают же люди знать. Ты разлюбил

ial mi tion ne kredas. Do, vi estas ekzilita kaj

меня? Нет, я почему-то этому не верю. Значит,

mortis ... Tiam, mi petas, lasu min, finfine donu al

ты был сослан и умер... Тогда, прошу тебя,

mi la liberon vivi kaj spiri la aeron». Margarita

отпусти меня, дай мне наконец свободу жить,

mem respondis al si anstataŭante lin: «Vi estas

дышать воздухом». Маргарита Николаевна

libera ... Ĉu mi vin tenas?», poste obĵetis al li: «Ne,

отвечала за него: «Ты свободна... Разве я держу tio ne estas respondo! Vi foriru el mia memoro, тебя?» Потом возражала ему: «Нет, что это за

tiam mi liberiĝos».

ответ! Нет, ты уйди из моей памяти, тогда я

стану свободна».

Люди проходили мимо Маргариты

Homoj pasis preter Margarita. Viro ĵetis rigardon

Николаевны. Какой-то мужчина покосился на

sur la bone vestitan virinon, logate de ŝiaj belo kaj

хорошо одетую женщину, привлеченный ее

soleco. Li tusis kaj eksidis sur la pli malproksiman

красотою и одиночеством. Он кашлянул и

ekstremon de ŝia benko. Sin kuraĝiginte li

присел на кончик той же скамьи, на которой

ekparolis:

сидела Маргарита Николаевна. Набравшись

духу, он заговорил:

— Определенно хорошая погода сегодня...

— Definitive, hodiaŭ estas bonega vetero ...

Но Маргарита так мрачно поглядела на него,

Sed ŝi tiel sombre lin rigardis, ke li ekstaris kaj

что он поднялся и ушел.

foriris.

«Вот и пример, — мысленно говорила

«Nu, jen estas ekzemplo», en siaj pensoj plu

Маргарита тому, кто владел ею, — почему,

parolis Margarita al tiu, kiu ŝin obsedis, «kial do

собственно, я прогнала этого мужчину? Мне

mi forpelis tiun viron? Mi enuas, kaj en tiu

скучно, а в этом ловеласе нет ничего дурного,

amindumulo estas nenio malbona, eble nur la stulta

разве только что глупое слово «определенно»?

vorto definitive. Kial mi, kvazaŭ strigo, sidas sola

Почему я сижу, как сова, под стеной одна?

sub la murego? Kial mi estas eksigita el la vivo?»

Почему я выключена из жизни?»