La Majstro kaj Margarita

surbalaiĝi, mem saltis sur longan rapiron, ambaŭ

вскочил на длинную рапиру, оба взвились и

leviĝis en la aeron kaj post kelkaj sekundoj

никем не замеченные через несколько секунд

rimarkite de neniu surteriĝis apud la n-ro 302-bis

высадились около дома №302-бис на Садовой

ĉe la strato Sadovaja.

улице.

Когда, под мышкой неся щетку и рапиру,

Sub la pordega arko, kien ili sin direktis portante

спутники проходили подворотню, Маргарита

subbrake siajn rapiron kaj balailon, Margarita

заметила томящегося в ней человека в кепке и

rimarkis viron kun mola kaskedo kaj altaj botoj,

высоких сапогах, вероятно, кого-то

kiu ŝajnis langvore atendi iun. Kiom ajn malbruaj

поджидавшего. Как ни легки были шаги

estis la paŝoj de Azazello kaj Margarita, la sole

Азазелло и Маргариты, одинокий человек их

staranta homo ilin aŭdis kaj faris abruptan movon,

услыхал и беспокойно дернулся, не понимая,

ne komprenante, kiu pasas.

кто их производит.

Второго, до удивительности похожего на

Duan viron, mirinde similan al la unua, ili

первого, человека встретили у шестого

renkontis antaŭ la pordo de la sesa enirejo. Denove

подъезда. И опять повторилась та же история.

okazis tio sama. Paŝoj ... La viro rapide sin turnis

Шаги... Человек беспокойно оглянулся и

kaj malsereniĝis. Kiam la pordo malfermiĝis kaj

нахмурился. Когда же дверь открылась и

refermiĝis, li impetis post la nevideblajn enirintojn,

закрылась, кинулся вслед за невидимыми

rigardis en la ŝtuparejon sed, kompreneble, neniun

входящими, заглянул в подъезд, но ничего,

vidis.

конечно, не увидел.

Третий, точная копия второго, а стало быть, и

La tria, ekzakta kopio de la dua, kaj sekve, ankaŭ

первого, дежурил на площадке третьего этажа.

de la unua, deĵoris sur la ŝtuparplaceto de la tria

Он курил крепкие папиросы, и Маргарита

etaĝo. Li fumis fortan cigaredon, kaj pasante preter

раскашлялась, проходя мимо него. Курящий,

li Margarita plurfoje tusis. La fumanto salte leviĝis

как будто его кольнули, вскочил со скамейки,

de sia benko, streĉe rigardis ĉirkaŭen, iris al la

на которой сидел, начал беспокойно

balustrado, rigardis malsupren. Je tiu momento

оглядываться, подошел к перилам, глянул вниз. Margarita kaj ŝia akompananto jam estis ĉe la Маргарита со своим провожатым в это время

pordo de la apartamento n-ro 50. Ili ne sonorigis,

уже была у дверей квартиры №50. Звонить не

Azazello senbrue malfermis la pordon per sia

стали, Азазелло бесшумно открыл дверь своим ŝlosilo.

ключом.

Первое, что поразило Маргариту, это та тьма, в La unua afero, kiu surprizis Margaritan, estis la которую они попали. Ничего не было видно,

malhelo en kiun ŝi paŝis. Nenio estis videbla,

как в подземелье, и Маргарита невольно

kvazaŭ en kripto, kaj por ne mispaŝi ŝi nevole

уцепилась за плащ Азазелло, опасаясь

kroĉiĝis je la mantelo de sia akompananto. Sed ĉi

споткнуться. Но тут вдалеке и вверху замигал

tiam malproksime supre ekbrilis flameto de lampo

огонек какой-то лампадки и начал

venanta renkonten. Sen halti, Azazello prenis de

приближаться. Азазелло на ходу вынул из-под

sub la brako de Margarita la ŝvabrilon, kaj ĝi

мышки Маргариты щетку, и та исчезла без

senbrue malaperis en la malhelo. Ili komencis

всякого стука в темноте. Тут стали

suriradi larĝajn ŝtupojn, kiuj al Margarita ŝajnis

подниматься по каким-то широким ступеням, и sennombraj. Estis neimagebla, ke la antaŭĉambro Маргарите стало казаться, что им конца не

de ordinara Moskva apartamento povus ampleksi

будет. Ее поражало, как в передней

tian kvankam nevideblan, sed klare sentatan,

обыкновенной московской квартиры может

mirinde senfinan ŝtuparon. Tamen la suriro finiĝis

поместиться эта — необыкновенная невидимая, kaj Margarita komprenis, ke ŝi staras sur placeto.

но хорошо ощущаемая бесконечная лестница.

La flameto venis tute proksimen, kaj en ĝia lumo

Но тут подъем кончился, и Маргарита поняла,

Margarita vidis la vizaĝon de alta maldika viro en

что стоит на площадке. Огонек приблизился

nigro, kiu tenis la lampon en sia mano. Ĉiu ajn, kiu

вплотную, и Маргарита увидела освещенное

dum la lastaj tagoj havis la malfeliĉon troviĝi sur

лицо мужчины, длинного и черного,

lia vojo, sendube tuj lin rekonus eĉ en la malforta

держащего в руке эту самую лампадку. Те, кто

lumo de la flamlangeto. Li estis Kerubjev, alinome

имел уже несчастие в эти дни попасться на его

Fagoto.

дороге, даже при слабом свете язычка в

лампадке, конечно, тотчас же узнали бы его.

Это был Коровьев, он же Фагот.

Правда, внешность Коровьева весьма

Cetere, la aspekto de Kerubjev tre ŝanĝiĝis. La

изменилась. Мигающий огонек отражался не в

trembrilan lumeton spegulis ne la fendita nazumo,

треснувшем пенсне, которое давно пора было

kiun jam antaŭ longe endus forĵeti en la rubujon,

бы выбросить на помойку, а в монокле, правда, sed monoklo, verdire, same fendita. La etaj тоже треснувшем. Усишки на наглом лице

lipharoj sur la senhonta vizaĝo estis frizitaj kaj

были подвиты и напомажены, а чернота

pomaditaj, kaj nigra li aspektis tial, ke li surhavis

Коровьева объяснялась очень просто — он был frakon. Blankis nur lia brusto.

во фрачном наряде. Белела только его грудь.

Маг, регент, чародей, переводчик или черт его