La Majstro kaj Margarita

okuloj ŝajnis maltrankvilaj kaj trudiĝemaj.

сложения, но с какими-то беспокойными и

назойливыми глазами.

— Какой платок? — Спросила Маргарита.

— Kia poŝtuko? — demandis Margarita.

— К ней камеристка приставлена, — пояснил

— Ŝi estas komisiita al ĉambristino, — klarigis

Коровьев, — и тридцать лет кладет ей на ночь

Kerubjev, — kiu jam tridek jarojn metas sur ŝian

на столик носовой платок. Как она проснется,

tablon poŝtukon. Kiam ŝi vekiĝas, la tuko jam estas

так он уже тут. Она уж и сжигала его в печи и

tie. Ŝi jam bruligis ĝin en la fomo kaj dronigis en la

топила его в реке, но ничего не помогает.

rivero, tamen nenio helpas.

— Какой платок? — Шептала Маргарита,

— Kia poŝtuko? — flustris Margarita prezentante

подымая и опуская руку.

kaj mallevante la manon.

— С синей каемочкой платок. Дело в том, что,

— Poŝtuketo kun blua randaĵo. La afero okazis,

когда она служила в кафе, хозяин как-то ее

kiam ŝi servis en kafejo. Foje la kafejestro vokis

зазвал в кладовую, а через девять месяцев она

ŝin en la provizejon, kaj post naŭ monatoj ŝi naskis

родила мальчика, унесла его в лес и засунула

knabon, forportis lin en la arbaron, ŝtopis al li la

ему в рот платок, а потом закопала мальчика в

buŝon per la tuketo kaj lin enterigis. Dum la juĝado

земле. На суде она говорила, что ей нечем

ŝi diris, ke ŝi ne povas nutri la infanon.

кормить ребенка.

— А где же хозяин этого кафе? — Спросила

— Kaj kie estas la kafejestro? — demandis

Маргарита.

Margarita.

— Королева, — вдруг заскрипел снизу кот, —

— Reĝino, — subite knaris de malsupre la kato, —

разрешите мне спросить вас: при чем же здесь

permesu al mi vin demandi: kiel la afero koncernas

хозяин? Ведь он не душил младенца в лесу!

la kafejestron? Ja li ne sufokis bebon en la arbaro!

Маргарита, не переставая улыбаться и качать

Sen ĉesi rideti kaj balanci la dekstran manon, per la

правой рукой, острые ногти левой запустила в

akraj ungoj Margarita pinĉis Behemotan orelon kaj

Бегемотово ухо и зашептала ему:

flustris al la kato:

— Если ты, сволочь, еще раз позволишь себе

— Se vi, kanajlo, ankoraŭfoje permesos al vi

впутаться в разговор...

enmiksiĝi...

Бегемот как-то не по-бальному вспискнул и

Behemoto iel nebale ekpepis kaj stertore diris:

захрипел:

— Королева... Ухо вспухнет... Зачем же

— Reĝino... la orelo ŝveliĝos... kial ni fuŝu la

портить бал вспухшим ухом?.. Я говорил

balon per ŝvelinta orelo?... Mi jure diris... el la jura

юридически... С юридической точки... Молчу,

vidpunkto... Mi silentas, silentas... Konsideru min

молчу... Считайте, что я не кот, а рыба, только

ne kato sed fiŝo, nur lasu la orelon!

оставьте ухо.

Маргарита выпустила ухо, и назойливые,

Margarita ellasis la orelon; la trudiĝemaj, mornaj

мрачные глаза оказались перед ней.

okuloj jam estis antaŭ ŝi.

— Я счастлива, королева-хозяйка, быть

— Mi estas feliĉa, ho reĝino balmastrino, ke mi

приглашенной на великий бал полнолуния.

ricevis la inviton al la granda balo de la plenluno.

— А я, — ответила ей Маргарита, — рада вас

— Kaj mi, mi ĝojas vin vidi, — respondis

видеть. Очень рада. Любите ли вы

Margarita. — Mi tre ĝojas. Ĉu vi ŝatas ĉampanon?

шампанское?

— Что вы изволите делать, королева?! —

— Kion vi degnas fari, reĝino?! — despere sed

Отчаянно, но беззвучно вскричал на ухо

senvoĉe kriis Kerubjev al Margarita en la orelon,

Маргарите Коровьев, — получится затор!

— tuj estiĝos obstrukco!

— Я люблю, — моляще говорила женщина и

— Mi ŝatas, — petege diris la virino, kaj subite ŝi

вдруг механически стала повторять: — Фрида,

komencis mehanike ripeti: — Frida, Frida, Frida!

Фрида, Фрида! Меня зовут Фрида, о королева!

Mia nomo estas Frida, ho reĝino.

— Так вы напейтесь сегодня пьяной, Фрида, и

— Do, ebriigu vin hodiaŭ, Frida, kaj pensu pri

ни о чем не думайте, — сказала Маргарита.

nenio, — diris Margarita.

Фрида протянула обе руки к Маргарите, но

Frida etendis siajn brakojn al Margarita, sed

Коровьев и Бегемот очень ловко подхватили ее Kerubjev kaj Behemoto

под руки, и ее затерло в толпе.

tre lerte ilin kaptis kaj lasis la amason ŝin forporti.

Теперь снизу уже стеною шел народ, как бы

Nun la gastoj venis de malsupre en densa amaso,

штурмуя площадку, на которой стояла

kvazaŭ sturmante la placeton sur kiu staris

Маргарита. Голые женские тела поднимались

Margarita. La nudaj inaj korpoj paŝis inter

между фрачными мужчинами. На Маргариту

frakvestitaj viroj. Sur Margaritan fluis la korpoj, la

наплывали их смуглые, и белые, и цвета

bronzkoloraj kaj la blankaj, la kafkoloraj kaj la tute

кофейного зерна, и вовсе черные тела. В

nigraj. En la hararoj rufaj, nigraj, kaŝtankoloraj,

волосах рыжих, черных, каштановых, светлых, lane blondaj — sub la lumtorentoj ludis kaj dancis, как лен, — в ливне света играли и плясали,

disŝutis f ajrerojn juvelŝtonoj. Ŝajnis, ke iu aspergis

рассыпали искры драгоценные камни. И как

la sturmantan kolonon de viroj je lumgutoj — de la

будто кто-то окропил штурмующую колонну

brustoj radiis briliantaj butonoj.

мужчин капельками света, — с грудей

брызгали светом бриллиантовые запонки.

Теперь Маргарита ежесекундно ощущала

Nun Margarita ĉiusekunde sentis ies lipojn tuŝi

прикосновение губ к колену, ежесекундно