La Majstro kaj Margarita

— Я говорю, — прогнусил тот, — что тебя

— Mi diras, — nazvoĉe respondis tiu, — ke vin

хорошо было бы утопить.

dronigi estus bona afero.

— Будь милосерден, Азазелло, — ответил ему

— Indulgu min, Azazello, — diris la kato, — ne

кот, — и не наводи моего повелителя на эту

sugestu tiun ideon al mia sinjoro. Ja kredu al mi,

мысль. Поверь мне, что всякую ночь я являлся

ĉiun nokton mi aperus al vi same vestita per la luna

бы тебе в таком же лунном одеянии, как и

lumo, kiel la kompatinda majstro, mi kapsignus al

бедный Мастер, и кивал бы тебе, и манил бы

vi kaj geste mi instigadus vin min sekvi. Kion vi

тебя за собою. Каково бы тебе было, о

tiam sentus, ho Azazello?

Азазелло?

— Ну, Маргарита, — опять вступил в разговор

— Nu, Margarita, — diris Voland reprenante la

Воланд, — говорите же все, что вам нужно?

interparolon, — nun diru ĉion. Kion do vi

bezonas?

Глаза Маргариты вспыхнули, и она умоляюще

La okuloj de Margarita ekflamis kaj ŝi petege

обратилась к Воланду:

demandis Volandon:

— Позвольте мне с ним пошептаться?

— Ĉu vi permesos ke mi kaj li iomete interflustru?

Воланд кивнул головой, и Маргарита, припав к Voland kapjesis kaj ŝi, tuŝetante la orelon de la уху Мастера, что-то пошептала ему. Слышно

majstro, ion flustris. Oni aŭdis lin respondi:

было, как тот ответил ей:

— Нет, поздно. Ничего больше не хочу в

— Ne, estas tro malfrue. Mi ne plu volas ion ajn en

жизни. Кроме того, чтобы видеть тебя. Но тебе la vivo. Krom ke mi vidu vin. Sed al vi denove mi опять советую — оставь меня. Ты пропадешь

konsilas, forlasu min. Kun mi vi pereos.

со мной.

— Нет, не оставлю, — ответила Маргарита и

— Ne, mi vin ne forlasos, — respondis Margarita

обратилась к Воланду: — прошу вас опять

kaj sin turnis al Voland: — Mi petas revenigi nin

вернуть нас в подвал в переулке на Арбате, и

en la kelon ĉe la strateto apud Arbat’, kaj ke la

чтобы лампа загорелась, и чтобы все стало, как lampo denove lumu, kaj ke ĉio estu kiel antaŭe.

было.

Тут Мастер засмеялся и, обхватив давно

Ĉi tiam la majstro ekridis kaj, ĉirkaŭpreninte ŝian

развившуюся кудрявую голову Маргариты,

antaŭlonge malfriziĝintan, krispan kapon, li diris:

сказал:

— Ах, не слушайте бедную женщину, мессир.

— Ah, ne atentu tion, kion diras la kompatinda

В этом подвале уже давно живет другой

virino, messire. En tiu kelo jam delonge loĝas alia

человек, и вообще не бывает так, чтобы все

homo, kaj ĝenerale neniam okazas, ke ĉio estus

стало, как было. — Он приложил щеку к голове kiel antaŭe. — Li premetis sian vangon kontraŭ la своей подруги, обнял Маргариту и стал

kapo de sia amikino, ŝin brakumis kaj murmuris:

бормотать: — бедная, бедная...

— Mia kara ... mia kompatinda ...

— Не бывает, вы говорите? — Сказал Воланд.

— Tio neniam okazas, ĉu tiel vi diras? — reagis

— Это верно. Но мы попробуем. — И он

Voland. — Prave. Tamen ni provu. — Kaj li

сказал: — Азазелло!

ordonis: — Azazello!

Тотчас с потолка обрушился на пол

De la plafono tuj impete falis perpleksega kaj

растерянный и близкий к умоисступлению

preskaŭ freneziĝinta civitano en nuraj subvestoj;

гражданин в одном белье, но почему-то с

ial li havis valizon en la mano kaj kaskedon sur la

чемоданом в руках и в кепке. От страху этот

kapo. Pro teruro li tremis kaj ŝajnis kaŭronta.

человек трясся и приседал.

— Могарыч? — Спросил Азазелло у

— Ĉu Bakŝiŝev? — demandis Azazello la falintan

свалившегося с неба.

de la ĉielo.

— Алоизий Могарыч, — ответил тот, дрожа.

— Alojzo Bakŝiŝev, — tiu respondis tremante.

— Это вы, прочитав статью Латунского о

— Ĉu estas vi, kiu leginte la artikolon de Latunskij

романе этого человека, написали на него

pri la romano de la jena homo sendis skriban

жалобу с сообщением о том, что он хранит у

denuncon, ke li tenas kontraŭleĝan literaturon? —

себя нелегальную литературу? — Спросил

demandis Azazello.

Азазелло.

Новоявившийся гражданин посинел и залился

La ĵus veninta civitano iĝis blua, liaj okuloj

слезами раскаяния.

pleniĝis je pentaj larmoj.

— Вы хотели переехать в его комнаты? — Как

— Vi volis transloĝiĝi en liajn ĉambrojn, ĉu? — je

можно задушевнее прогнусил Азазелло.

plej konfidence intima tono nazvoĉe demandis

Azazello.

Шипение разъяренной кошки послышалось в

Ŝuŝado de furioza katino aŭdiĝis en la ĉambro,

комнате, и Маргарита, завывая:

Margarita hurlis enigante siajn ungojn en la

vizaĝon de Alojzo Bakŝiŝev.

— Знай ведьму, знай! — Вцепилась в лицо

— Spertu, spertu, kio estas sorĉistino!

Алоизия Могарыча ногтями.

Произошло смятение.

Okazis tumulto.

— Что ты делаешь? — Страдальчески

— Kion vi faras? — kriis la majstro suferante, —

прокричал Мастер, — марго, не позорь себя!

Margot, tio estas hontinda!

— Протестую, это не позор, — орал кот.

— Mi protestas, tio estas neniel hontinda! —

blekegis la kato.

Маргариту оттащил Коровьев.

Kerubjev detiris Margaritan malantaŭen.

— Я ванну пристроил, — стуча зубами, кричал — Banujon mi instalis, — kriis Bakŝiŝev sangante окровавленный Могарыч и в ужасе понес

kaj klakante per la dentoj, galimatiante en sia

какую-то околесицу, — одна побелка...

teruro: — jam la sola surkalkado ... la vitriolo ...

Купорос...

— Ну вот и хорошо, что ванну пристроил, —