La Majstro kaj Margarita

— Estas tre bone, ke vi instalis banujon, — aprobis

одобрительно сказал Азазелло, — ему надо

Azazello, — li bezonas banojn, — kaj Azazello

брать ванны, — и крикнул: — вон!

kriis: — For!

Тогда Могарыча перевернуло кверху ногами и

Tuj Bakŝiŝev iĝis levita, renversita kaj forblovita el

вынесло из спальни Воланда через открытое

la dormoĉambro de Voland tra la malfermita

окно.

fenestro.

Мастер вытаращил глаза, шепча:

La majstro elorbitigis la okulojn, flustrante:

— Однако, это будет, пожалуй, почище того,

— Tamen, tio ja ŝajnas eĉ pli forta ol la prodaĵoj

что рассказывал Иван! — Совершенно

pri kiuj rakontis Ivano! — profunde impresite li

потрясенный, он оглядывался и наконец сказал lasis vagi sian rigardon kaj fine fiksis ĝin sur la коту: — а простите... Это ты... Это вы... — Он

kato: — Ĉu ĝi estas ... pardonu, sinjoro kato ... —

сбился, не зная, как обращаться к коту, на «ты»

li stumblis, hezitante kiel li titolu la katon, — ĉu vi

или на «вы», — вы — тот самый кот, что

estas la kato kiu provis envagoniĝi en la tramon?

садились в трамвай?

— Я, — подтвердил польщенный кот и

— Mi mem, — flatite konfirmis la kato, kaj

добавил: — приятно слышать, что вы так

aldonis: — Mi ŝatas, ke vi tiel ĝentile traktas katon.

вежливо обращаетесь с котом. Котам обычно

Ĝenerale oni ial kutimas alparoli la katojn tute

почему-то говорят «ты», хотя ни один кот

senceremonie, kvankam neniu kato iam ajn tintigis

никогда ни с кем не пил брудершафта.

kun oni sian glason je interfratiĝo.

— Мне кажется почему-то, что вы не очень-то

— Ial ŝajnas al mi, ke vi ne tute estas kato, —

кот, — нерешительно ответил Мастер, — меня

dubeme diris la majstro kaj nekuraĝe li turnis sin al

все равно в больнице хватятся, — робко

Voland: — Finfine en la kliniko oni rimarkos ja

добавил он Воланду.

mian foreston.

— Ну чего они будут хвататься! — Успокоил

— Kial do ili rimarku? — trankvilige diris

Коровьев, и какие-то бумаги и книги оказались Kerubjev, kaj en liaj manoj aperis iuj paperoj kaj у него в руках, — история болезни вашей?

libroj, — ĉu ĝi estas via malsanhistorio?

— Да.

— Jes.

Коровьев швырнул историю болезни в камин.

Kerubjev ĵetis la malsanhistorion en la kamenon.

— Нет документа, нет и человека, —

— Ne estas la dokumento, do ne estas la homo, —

удовлетворенно говорил Коровьев, — а это —

li kontente rezonis, — kaj ĉi tio, ĉu ĝi estas la

домовая книга вашего застройщика?

domlibro de via konstrurajtigito?

— Да-а...

— J-jes ...

— Кто прописан в ней? Алоизий Могарыч? —

— Kiu estas ĉi tie registrita? Ĉu Alojzo Bakŝiŝev?

Коровьев дунул в страницу домовой книги, —

— Kerubjev blovis sur la paĝon de la domlibro, —

раз, и нету его, и, прошу заметить, не было. А

ek! jen li ne estas en la libro, kaj bonvolu atenti, ke

если застройщик удивится, скажите, что ему

neniam li tie estis. Se la konstrurajtigito miros, diru

Алоизий снился. Могарыч? Какой такой

al li, ke Alojzon li sonĝis. Bakŝiŝev? Kia Bakŝiŝev?

Могарыч? Никакого Могарыча не было. — Тут Nenia Bakŝiŝev iam estis. — Ĉi tiam la ŝnurizita прошнурованная книга испарилась из рук

libro forvaporiĝis el la manoj de Kerubjev. — Jen,

Коровьева. — И вот она уже в столе у

ĝi jam kuŝas en la skribotablo de via

застройщика.

konstrurajtigito.

— Вы правильно сказали, — говорил Мастер,

— Vi trafe sentencis, — diris la majstro admirante

пораженный чистотой работы Коровьева, —

la perfektecon de la laboro de Kerubjev, — «Ne

что раз нет документа, нету и человека. Вот

estas la dokumento, do ne estas la homo». Nu,

именно меня-то и нет, у меня нет документа.

ĝuste mi ne estas, ĉar mi ne havas paperojn.

— Я извиняюсь, — вскричал Коровьев, — это

— Mi pardonpetas, — ekkriis Kerubjev, — sed

именно галлюцинация, вот он, ваш документ,

ĝuste tio estas halucino. Jen ĝi estas, via legitimilo.

— и Коровьев подал Мастеру документ. Потом Kerubjev transdonis al la majstro la dokumenton, он завел глаза и сладко прошептал Маргарите:

poste li sentimentale levis la okulojn kaj mieltone

— а вот и ваше имущество, Маргарита

flustris al Margarita: — Kaj jen estas via havo,

Николаевна, — и он подал Маргарите тетрадь с Margarita Nikolavna, — kaj li donis al ŝi la

обгоревшими краями, засохшую розу,

kajeron kun la brulnigriĝinta rando, la sekan rozon,

фотографию и, с особой бережностью,

la foton kaj, kun afekta zorgemo, la ŝparkasan

сберегательную книжку, — десять тысяч, как

libreton, — dekmil rubloj, kiel vi bonvolis deponi,

вы изволили внести, Маргарита Николаевна.

Margarita Nikolavna. Fremdan apartenaĵon ni ne

Нам чужого не надо.

bezonas.

— У меня скорее лапы отсохнут, чем я

— Mi preferus, ke velksekiĝu miaj piedoj, ol tuŝi

прикоснусь к чужому, — напыжившись,

fremdan apartenaĵon, — ekkriis la pufiĝinta kato,

воскликнул кот, танцуя на чемодане, чтобы

dancante sur valizo por prempaki en ĝin ĉiujn

умять в него все экземпляры злополучного

ekzemplerojn de la misaventura romano.

романа.

— И ваш документик также, — продолжал

— Ankaŭ vian dokumenton bonvolu preni, —

Коровьев, подавая Маргарите документ, и

daŭrigis Kerubjev prezentante al Margarita ŝian

затем, обратившись к Воланду, почтительно

legitimilon. Poste li sin turnis al Voland kaj

доложил: — все, мессир!