La Majstro kaj Margarita

kaj tute same forflirtis tra la fenestro.

К чести Аннушки надо сказать, что она была

Laŭde al la reputacio de Anjo endas diri, ke ŝi estis

любознательна и решила еще подождать, не

scivola kaj decidis ankoraŭ atendi, ĉu okazos pluaj

будет ли каких новых чудес. Дверь наверху

mirindaĵoj. Supre la pordo denove malfermiĝis, ĉi-

вновь открыли, и теперь сверху начала

foje eliris tuta kompanio, kaj ne kure sed ordinare,

спускаться целая компания, но не бегом, а

kiel normalaj homoj. Anjo forlasis la fenestron,

обыкновенно, как все люди ходят. Аннушка

kuris reen al sia pordo, rapide ĝin malŝlosis, sin

отбежала от окна, спустилась вниз к своей

kaŝis malantaŭe, kaj en la fendo kiun ŝi lasis

двери, быстрехонько открыла ее, спряталась за refermetante la pordon ekflagris ŝia scivorema нею, и в оставленной ею щелке замерцал ее

okulo.

исступленный от любопытства глаз.

Какой-то не то больной, не то не больной, а

Iu — ĉu malsanulo? ĉu strangulo? — pala,

странный, бледный, обросший бородой, в

stoplobarba, kun nigra ĉapeto kaj ia kitelo,

черной шапочке и в каком-то халате спускался

ŝanceliĝeme paŝadis laŭ la ŝtuparo malsupren. Lin

вниз нетвердыми шагами. Его бережно вела

zorgeme subtenis je la brako moŝtetulino en nigra

под руку какая-то дамочка в черной рясе, как

sutano — tiel ŝajnis al Anjo en la mallumeto. La

показалось Аннушке в полутьме. Дамочка не то sinjorino ne estis tute nudpieda, ŝi surhavis — ĉu босая, не то в каких-то прозрачных, видно,

ŝuojn? iajn travideblajn, evidente eksterlandajn,

заграничных, в клочья изодранных туфлях.

tute disŝiritajn. Sed... la ŝuoj ja estis bagatelo, ja ŝi

Тьфу ты! Что в туфлях! Да ведь дамочка-то

estas nuda! Nu jes, sub la sutano ŝi havas nenion!

голая! Ну да, ряса накинута прямо на голое

«Jes, tia apartamento!» La tuta animo de Anjo

тело! «Ай да квартирка!» В душе у Аннушки

jubilis pro la antaŭgusto de tio, kion morgaŭ ŝi

все пело от предвкушения того, что она будет

rakontados al la najbaroj.

завтра рассказывать соседям.

За странно одетой дамочкой следовала

La strange vestitan sinjorinon sekvis sinjorino

совершенно голая дамочка с чемоданчиком в

absolute nuda, portanta valizon, kaj ĉirkaŭ la valizo

руке, а возле чемоданчика мыкался черный

klopodadis grandega nigra kato. Preskaŭ voĉe Anjo

громадный кот. Аннушка едва вслух что-то не

ion ekpepis, sed ŝi sin superregis kaj nur frotis la

пискнула, протирая глаза.

okulojn.

Замыкал шествие маленького роста

La procesion fermis malalta lameta alilandano kun

прихрамывающий иностранец с кривым

misa okulo, sen jako, en blanka frakveŝto kaj kun

глазом, без пиджака, в белом фрачном жилете и kravato. La tuta kompanio pasis preter Anjo

при галстуке. Вся эта компания мимо Аннушки malsupren. Ĉi tiam de sur la interŝtupara placeto проследовала вниз. Тут что-то стукнуло на

aŭdiĝis bato. Kiam la paŝoj estingiĝis, Anjo,

площадке. Услышав, что шаги стихают,

kvazaŭ serpento, elglitis de malantaŭ la pordo,

Аннушка, как змея, выскользнула из-за двери,

starigis sian ladbotelon ĉe la muro, sin sternis sur

бидон поставила к стенке, пала животом на

la placeto kaj palpserĉis ĉirkaŭe. Ŝi trovis

площадку и стала шарить. В руках у нее

buŝtukon, en ĝin estis envolvita io peza. Ŝiaj okuloj

оказалась салфеточка с чем-то тяжелым. Глаза

elorbitiĝis kiam ŝi malnodis la buŝtukon. Anjo

у Аннушки полезли на лоб, когда она

tenis la juvelon tuj antaŭ la okuloj kaj ili brilis per

развернула сверточек. Аннушка к самым

tute lupa flamo. En ŝia kapo estiĝis kirlo: «Nenion

глазам подносила драгоценность, и глаза эти

mi vidis! Nenion mi scias!.. Ĉu al la nevo? Ĉu

горели совершенно волчьим огнем. В голове у

dissegi?.. La ŝtonojn ja oni povus elskrapi ... kaj po

Аннушки образовалась вьюга: «Знать ничего не unu vendi, unu ŝtoneton ĉe Petrovka, alian ĉe знаю! Ведать ничего не ведаю!... К

Smolenskij ... Kaj — nenion mi vidis, nenion mi

племяннику? Или распилить ее на куски...

scias!»

Камушки-то можно выковырять... И по одному

камушку: один на Петровку, другой на

смоленский... И — знать ничего не знаю, и

ведать ничего не ведаю!»

Аннушка спрятала находку за пазуху, ухватила Ŝi kaŝis la trovaĵon sub la brustopecon de sia robo, бидон и уже собиралась скользнуть обратно в

reprenis la ladbotelon kaj jam volis, prokrastinte la

квартиру, отложив свое путешествие в город,

urb’iron, gliti reen tra la duone malfermita pordo,

как перед нею вырос, дьявол его знает откуда

kiam subite, la diablo scias de kie, antaŭ ŝi aperis

взявшийся, тот самый с белой грудью без

la senjaka blankbrustulo, kiu nelaŭte diris:

пиджака и тихо шепнул:

— Давай подковку и салфеточку.

— Ek, donu la hufumeton kaj la buŝtukon.

— Какую такую салфеточку-подковку? —

— Kian do buŝtuketon, kian hufumeton? —

Спросила Аннушка, притворяясь весьма

demandis Anjo, tre lerte simulante nekomprenon,

искусно, — никакой я салфеточки не знаю. Что

— nenian buŝtuketon mi vidis. Ĉu vi, civitano,

вы, гражданин, пьяный, что ли?

estas ebria?

Белогрудый твердыми, как поручни автобуса, и Sen diri ion pluan, la blankbrustulo per siaj fingroj, столь же холодными пальцами, ничего более не malmolaj kiel aŭtobusa kroĉstango kaj same