La Majstro kaj Margarita

venigis cin, ho seninvita kvankam ja antaŭvidita

незваный, но предвиденный гость?

gasto?

— Я к тебе, дух зла и повелитель теней, —

— Mi venis al ci, spirito de la malbono kaj reganto

ответил вошедший, исподлобья недружелюбно de la ombroj, — tiu respondis malafable rigardante глядя на Воланда.

Volandon el sub la kuntiritaj brovoj.

— Если ты ко мне, то почему же ты не

— Se ci venis al mi, do kial ci ne diras al mi

поздоровался со мной, бывший сборщик

«bonan tagon», ho eksimpostisto? — severe

податей? — Заговорил Воланд сурово.

demandis Voland.

— Потому что я не хочу, чтобы ты

— Ĉar mi malvolas ke ci havu bonan tagon, —

здравствовал, — ответил дерзко вошедший.

aŭdace respondis la veninto.

— Но тебе придется примириться с этим, —

— Tamen ci devos akcepti mian prosperon, —

возразил Воланд, и усмешка искривила его рот, obĵetis Voland, kaj ironia rideto tordis lian buŝon.

— не успел ты появиться на крыше, как уже

— Apenaŭ ci aperis sur la tegmento, tuj ci

сразу отвесил нелепость, и я тебе скажу, в чем

prezentas stultaĵon, kaj mi diros al ci, en kio ĝi

она, — в твоих интонациях. Ты произнес свои

konsistas: en la intonacio. Ci elparolis ciajn vortojn

слова так, как будто ты не признаешь теней, а

tiel, kvazaŭ ci malagnoskus la ombrojn, kaj ankaŭ

также и зла. Не будешь ли ты так добр

la malbonon. Ĉu ci tamen bonvolos pripensi la

подумать над вопросом: что бы делало твое

demandon: kion farus cia bono, se ne ekzistus la

добро, если бы не существовало зла, и как бы

malbono, kaj kiel aspektus la tero senigite je la

выглядела земля, если бы с нее исчезли тени?

ombroj? La ombrojn ja estigas la objektoj kaj la

Ведь тени получаются от предметов и людей.

homoj. Jen estas la ombro de mia spado. Sed estas

Вот тень от моей шпаги. Но бывают тени от

ja la ombroj de la arboj kaj de la vivuloj. Ĉu ci

деревьев и от живых существ. Не хочешь ли ты

volus kalvigi la tutan terglobon, forrazante ĉiujn

ободрать весь земной шар, снеся с него прочь

arbojn kaj ĉion vivan, pro cia fantazio ĝui la nudan

все деревья и все живое из-за твоей фантазии

lumon? Ci estas stulta.

наслаждаться голым светом? Ты глуп.

— Я не буду с тобой спорить, старый софист,

— Mi ne diskutos kun ci, maljuna sofisto, —

— ответил левий Матвей.

respondis Levio Mateo.

— Ты и не можешь со мной спорить, по той

— Ja ci ne povas kun mi diskuti, pro la kialo ĵus

причине, о которой я уже упомянул, — ты

menciita: ci estas stulta, — diris Voland, kaj

глуп, — ответил Воланд и спросил: — ну,

demandis: — nun diru mallonge, sen min lacigi,

говори кратко, не утомляя меня, зачем

kial vi venis?

появился?

— Он прислал меня.

— Li min sendis.

— Что же он велел передать тебе, раб?

— Kion do ci, sklavo, devas al mi komuniki?

— Я не раб, — все более озлобляясь, ответил

— Mi ne estas sklavo, — kun kreskanta kolero

Левий Матвей, — я его ученик.

respondis Levio Mateo, — mi estas lia disĉiplo.

— Мы говорим с тобой на разных языках, как

— Mi kaj ci, ni parolas en malsamaj lingvoj, kiel

всегда, — отозвался Воланд, — но вещи, о

ĉiam, — replikis Voland, — sed la aferoj pri laŭj

которых мы говорим, от этого не меняются.

ni parolas ne ŝanĝiĝas pro tio. Do ...

Итак...

— Он прочитал сочинение Мастера, —

— Li legis la verkon de la majstro, — diris Levio

заговорил Левий Матвей, — и просит тебя,

Mateo, — kaj li petas cin, ke ci kunprenu la

чтобы ты взял с собою Мастера и наградил его

majstron kaj rekompencu lin per la kvieto. Ĉu tio

покоем. Неужели это трудно тебе сделать, дух

estus malfacila por ci, ho spirito de la malbono?

зла?

— Мне ничего не трудно сделать, — ответил

— Nenio estas por mi malfacila, — respondis

Воланд, — и тебе это хорошо известно. — Он

Voland, — kaj ci bone tion scias. — Post mallonga

помолчал и добавил: — а что же вы не берете

medito li demandis: — Sed kial vi lin ne prenas ĉe

его к себе, в свет?

vin en la lumon?

— Он не заслужил света, он заслужил покой,

— Li ne meritis la lumon, li meritis la kvieton, —

— печальным голосом проговорил Левий.

malgaje diris Levio.

— Передай, что будет сделано, — ответил

— Diru al li, ke tiel estos farite, — respondis

Воланд и прибавил, причем глаз его вспыхнул: Voland; lia okulo ekfulmis kaj li diris: — Nun

— и покинь меня немедленно.

forlasu min senprokraste.

— Он просит, чтобы ту, которая любила и

— Li petas ke ankoraŭ ŝin, kiu amis kaj suferis pro

страдала из-за него, вы взяли бы тоже, — в

li, vi ankaŭ kunprenu, — unuafoje la voĉo de

первый раз моляще обратился левий к Воланду. Levio sonis petege.

— Без тебя бы мы никак не догадались об этом. — Sen ci ni neniel ekpensus pri tio. Iru.

Уходи.

Левий Матвей после этого исчез, а Воланд

Levio Mateo post tio malaperis. Voland vokis al si

подозвал к себе Азазелло и приказал ему:

Azazellon kaj ordonis al li:

— Лети к ним и все устрой.

— Flugu al ili kaj ĉion aranĝu.

Азазелло покинул террасу, и Воланд остался

Azazello forlasis la terason kaj Voland restis sola.

один. Но одиночество его не было

Tamen lia soleco ne daŭris longe. Sur la ŝtonplatoj

продолжительным. Послышался на плитах

de la teraso aŭdiĝis paŝoj, gajaj voĉoj, kaj antaŭ

террасы стук шагов и оживленные голоса, и

Voland prezentiĝis Kerubjev kaj Behemoto. Nun la