La Majstro kaj Margarita

Иван Николаевич Бездомный — известнейший Senhejmulo, famega poeto.

поэт.

Он был бос, в разодранной беловатой

Nudpieda, li surhavis disŝiritan blanketan

толстовке, к коей на груди английской

zonbluzon kaj blankan striitan kalsonon. Surbruste

булавкой была приколота бумажная иконка со

al la zonbluzo estis alkroĉita per sendanĝera pinglo

стершимся изображением неизвестного

papera ikoneto kun duone forfrotita bildo de

святого, и в полосатых белых кальсонах. В руке nekonata sanktulo, en la mano Senhejmulo portis Иван Николаевич нес зажженную венчальную

brulantan edziĝritan kandelon. La dekstra vango de

свечу. Правая щека Ивана Николаевича была

la poeto estis freŝe skrapvundita. Malfacilas mezuri

свеже изодрана. Трудно даже измерить глубину la profundon de la silento, estiĝinta sur la verando.

молчания, воцарившегося на веранде. Видно

Oni povis vidi bieron flui sur la plankon el la kruĉo

было, как у одного из официантов пиво течет

oblikve tenata de kelnero.

из покосившейся набок кружки на пол.

Поэт поднял свечу над головой и громко

La poeto levis la kandelon super la kapon kaj laŭte

сказал:

diris:

— Здорово, други! — После чего заглянул под

— Saluton, kunfratoj! — post kio li rigardis sub la

ближайший столик и воскликнул тоскливо: —

apudan tablon kaj angore ekkrietis: — Ne, ĉi tie li

нет, его здесь нет!

ne estas!

Послышались два голоса. Бас сказал

Aŭdiĝis du voĉoj. Baso diris senkompate:

безжалостно:

— Готово дело. Белая горячка.

— Jen prete. Drinkuldeliro.

А второй, женский, испуганный, произнес

La dua voĉo estis ina, ĝi timigite ekkriis:

слова:

— Как же милиция-то пропустила его по

— Kiel do la milicio lasis lin iradi en tiaj vestoj tra

улицам в таком виде?

la stratoj?

Это Иван Николаевич услыхал и отозвался:

Ĉi tion Ivano Nikolaiĉ aŭdis kaj respondis:

— Дважды хотели задержать, в Скатертном и

— Dufoje ili volis min aresti, en Skaretnij kaj ĉi

здесь, на Бронной, да я махнул через забор и,

tie, en Bronnaja, sed mi saltis trans la barilon kaj

видите, щеку изорвал! — Тут Иван Николаевич jen, la vangon disŝiris! — Li denove levis la

поднял свечу и вскричал: — братья по

kandelon kaj kriis: — Fratoj en la literaturo! (Lia

литературе! (Осипший голос его окреп и стал

raŭka voĉo iĝis pli forta kaj arda.) Aŭskultu min

горячей.) Слушайте меня все! Он появился!

ĉiuj! Li aperis! Tuj lin kaptu, aliel li faros

Ловите же его немедленно, иначе он натворит

nepriskribeblajn malfeliĉegojn!

неописуемых бед!

— Что? Что? Что он сказал? Кто появился? —

— Kio? Kion? Kion li diris? Kiu aperis? —

Понеслись голоса со всех сторон.

eksonis voĉoj el ĉiuj direktoj.

— Консультант! — Ответил Иван, — и этот

— La konsilisto! — respondis Ivano, — kaj tiu

консультант сейчас убил на Патриарших мишу konsilisto ĵus ĉe la Patriarĥa mortigis Miĉjon Берлиоза.

Berliozon.

Здесь из внутреннего зала повалил на веранду

Ĉi tiam homrojoj ekfluis el la internaj salonoj sur

народ, вокруг Иванова огня сдвинулась толпа.

la verandon kaj ĉirkaŭ la flameto de Ivano ariĝis

densa amaso.

— Виноват, виноват, скажите точнее, —

— Pardonon, pardonon, bonvolu diri pli precize,

послышался над ухом Ивана тихий и вежливый — aŭdis Ivano nelaŭtan kaj ĝentilan voĉon tute

голос, — скажите, как это убил? Кто убил?

proksime al sia orelo, — kiel do, mortigis? Kiu

mortigis?

— Иностранный консультант, профессор и

— Alilanda profesoro, konsilisto kaj spiono! —

шпион! — Озираясь, отозвался Иван.

respondis Ivano rigardante ĉirkaŭen.

— А как его фамилия? — Тихо спросили на

— Kiu estas lia familinomo? — nelaŭte demandis

ухо.

la voĉo.

— То-то фамилия! — В тоске крикнул Иван, — — Nu jes, la familinomo! — afliktite kriis Ivano, кабы я знал фамилию! Не разглядел я фамилию — se mi scius la familinomon! Ne finlegis mi ĝin на визитной карточке... Помню только первую

sur la vizitkarto ... Nur la unuan literon mi

букву «ве», на «ве» фамилия! Какая же это

memoras, per duobla vo komenciĝas la

фамилия на «ве»? — Схватившись рукою за

familinomo! Kiuj fremdaj familinomoj komenciĝas

лоб, сам у себя спросил Иван и вдруг

per vo? — metinte la manon sur la frunton sin

забормотал: — ве, ве, ве! Ва... Во... Вашнер?

demandis Ivano, kaj ekmurmuris: — Vo, vo, vo!

Вагнер? Вайнер? Вегнер? Винтер? — Волосы

Ve ... va ... Vaŝner? Vagnero? Vajner? Vegner?

на голове ивана стали ездить от напряжения.

Vinter? — La haroj sur la kapo de Ivano hirtiĝis

pro la streĉo.

— Вульф? — Жалостно выкрикнула какая-то

— Ĉu Vulf? — per malforta voĉeto kriis virino.

женщина.

Иван рассердился.

Ivano ekkoleris.

— Дура! — Прокричал он, ища глазами

— Ino! — li muĝis, serĉante ŝin per la okuloj. —

крикнувшую. — Причем здесь Вульф? Вульф

Kial do Vulf? Vulf estas tute senkulpa! Vo, vo ...

ни в чем не виноват! Во, во... Нет! Так не

Ne, tiel mi ĝin ne rememoros. Do, jen kio,

вспомню! Ну вот что, граждане: звоните сейчас gecivitanoj: tuj telefonu al la milicio, ili sendu kvin в милицию, чтобы выслали пять мотоциклетов

motorciklojn kun mitralo por kapti la profesoron.

с пулеметами, профессора ловить. Да не

Kaj ne forgesu diri, ke kun li estas ankoraŭ du

забудьте сказать, что с ним еще двое: какой-то

aliaj: iu kvadratita longulo ... la nazumo fendita ...