La Majstro kaj Margarita

полностью с того самого момента, как тот в

sangruĝa subŝtofo eliris en la portikon de la

белом плаще с кровавым подбоем вышел в

Heroda palaco.

колоннаду иродова дворца.

Иван работал усердно и перечеркивал

Ivano fervore laboris, ion elstrekadis,

написанное, и вставлял новые слова, и даже

superskribadis novajn vortojn kaj eĉ provis desegni

попытался нарисовать Понтия Пилата, а затем

Poncion Pilaton kaj la katon sur la malantaŭaj

кота на задних лапах. Но и рисунки не

piedoj. Tamen la desegnaĵoj malmulte helpis, kaj

помогли, и чем дальше — тем путанее и

ju pli li avancis, des pli konfuza kaj nekomprenebla

непонятнее становилось заявление поэта.

iĝis la deklaro de la poeto.

К тому времени, как появилась издалека

Proksimume en la tempo kiam, sterniĝinte el la

пугающая туча с дымящимися краями и

malproksimo, la timiga nubego kun sia fumanta

накрыла бор и дунул ветер, Иван почувствовал, rando kovris la pin’arbaron kaj ekblovis la vento, что обессилел, что с заявлением ему не

Ivano konsciis, ke li senfortiĝis, ke la deklaron li

совладать, не стал поднимать разлетевшихся

ne sukcesos ordigi; sen zorgi pri la disflugintaj

листков и тихо и горько заплакал.

folioj li amare kaj mallaŭte ekploris.

Добродушная фельдшерица Прасковья

La bonkora vickuracistino Praskovja Fjodorovna

Федоровна навестила поэта во время грозы,

vizitis la poeton dum la fulmotondro,

встревожилась, видя, что он плачет, закрыла

maltrankviliĝis vidante lin plori, kuntiris la

штору, чтобы молнии не пугали больного,

kurtenojn por ke la fulmoj ne timigu la

листки подняла с полу и с ними побежала за

malsanulon, kolektis la foliojn de sur la planko kaj

врачом.

tenante ilin en la mano kuris por venigi la

kuraciston.

Тот явился, сделал укол в руку Ивана и уверил

Tiu venis, faris al Ivano injekton en la brakon kaj

его, что он больше плакать не будет, что теперь asertis al li, ke li ne plu ploros, ke ĉio ĉi pasos, ĉio все пройдет, все изменится и все забудется.

ŝanĝiĝos kaj ĉio forgesiĝos.

Врач оказался прав. Вскоре заречный бор стал

La kuracisto diris veron. Baldaŭ la transrivera

прежним. Он вырисовался до последнего

pin’arbaro reprenis sian antaŭan aspekton. Ĉiu ĝia

дерева под небом, рассчистившимся до

pino klare desegniĝis sub la ĉielo, lavita ĝis la

прежней полной голубизны, а река

antaŭa pura lazuro; ankaŭ la rivero kvietiĝis. Tuj

успокоилась. Тоска начала покидать Ивана

post la injekto la angoro de Ivano komencis

тотчас после укола, и теперь поэт лежал

estingiĝi, tiel ke nun la poeto trankvile kuŝis sur sia

спокойно и глядел на радугу, раскинувшуюся

lito kaj rigardis la ĉiel’arkon etenditan sur la

по небу.

firmamento.

Так продолжалось до вечера, и он даже не

Tiel daŭris ĝis la vespero, kaj li eĉ ne rimarkis la

заметил, как радуга растаяла и как загрустило и ĉielarkon disflui, nek la ĉielon iĝi malgaja kaj pala, полиняло небо, как почернел бор.

nek la pinarbaron nigriĝi.

Напившись горячего молока, Иван опять

Trinkinte varmegan lakton, Ivano sin rekuŝigis kaj

прилег и сам подивился тому, как изменились

mem miris pri tio, kiel ŝanĝiĝis liaj pensoj. Iel

его мысли. Как-то смягчился в памяти

mildiĝis la rememoro pri la malbeninda

проклятый бесовский кот, не пугала более

demonkato, ne plu horora estis la fortranĉita kapo,

отрезанная голова, и, покинув мысль о ней,

kaj forlasinte tiujn ideojn Ivano konstatis, ke

стал размышлять иван о том, что, по сути дела, finfine, en la kliniko estas tute nemalbone, ke в клинике очень неплохо, что Стравинский

Stravinskij estas klara kapo kaj famulo, ke havi

умница и знаменитость и что иметь с ним дело

kun li aferon estas tre agrabla. Krome, la vespera

чрезвычайно приятно. Вечерний воздух к тому

aero estas aroma kaj freŝa post la fulmotondro.

же и сладостен и свеж после грозы.

Дом скорби засыпал. В тихих коридорах

La domo de malĝojo estis endormiĝanta. En la

потухли матовые белые лампы, и вместо них

kvietaj koridoroj estingiĝis la diafanaj blankaj

согласно распорядку зажглись слабые голубые

ampoloj kaj anstataŭ ili konforme al la regularo

ночники, и все реже за дверями слышались

heliĝis malfortaj bluaj noktolampetoj, ĉiam pli

осторожные шажки фельдшериц на резиновых

malofte tra la pordo aŭdiĝis delikata paŝetado de la

половиках коридора.

vickuracistinoj sur la gumaj matoj de la koridoro.

Теперь Иван лежал в сладкой истоме и

Nun Ivano kuŝis en dolĉa langvoro, rigardis jen la

поглядывал то на лампочку под абажуром,

lampoŝirmilon, kiu de la plafono verŝis mildigitan

льющую с потолка смягченный свет, то на

lumon, jen la lunon, leviĝantan de malantaŭ la

луну, выходящую из-за черного бора, и

nigra arbaro, kaj interparolis kun si mem.

беседовал сам с собою.

— Почему, собственно, я так взволновался из-

— Kial do mi tiel ekscitiĝis pri tio, ke Berlioz

за того, что Берлиоз попал под трамвай? —

trafis sub la tramon? — rezonis la poeto. —

Рассуждал поэт. — В конечном счете, ну его в

Finfine, lasu mi lin al lia sortaĉo! Ja nek per Eva

болото! Кто я, в самом деле, кум ему или сват? nek per Adamo mi estas lia parenco. Se ekzameni Если как следует провентилировать этот

la aferon tute objektive, endos agnoski, ke mi,