La Majstro kaj Margarita

Do, la nekonato minacis Ivanon per la fingro kaj

прошептал: «Тсс!»

flustris: «ŝŝ!»

Иван опустил ноги с постели и всмотрелся. С

Ivano mallevis la piedojn sur la plankon kaj streĉis

балкона осторожно заглядывал в комнату

la vidon. De la balkono en la ĉambron singardeme

бритый, темноволосый, с острым носом,

rigardis viro, razita, pintanaza, kun malkvietaj

встревоженными глазами и со свешивающимся

okuloj kaj kun tufo da malhelaj haroj falinta sur la

на лоб клоком волос человек примерно лет

frunton; li povus aĝi tridek ok jarojn.

тридцати восьми.

Убедившись в том, что Иван один, и

Certiĝinte, ke Ivano estas sola, la mistera vizitanto

прислушавшись, таинственный посетитель

dum kelka tempo atente aŭskultis, poste kuraĝiĝis

осмелел и вошел в комнату. Тут увидел Иван,

kaj paŝis en la ĉambron. Ĉi tiam Ivano rimarkis, ke

что пришедший одет в больничное. На нем

la homo estas vestita kiel paciento. Li surhavis

было белье, туфли на босу ногу, на плечи

subvestojn, grizbrunan kitelon loze pendantan de la

наброшен бурый халат.

ŝultroj, pantoflojn metitajn sur la nudajn piedojn.

Пришедший подмигнул Ивану, спрятал в

La enveninto palpebrumis al Ivano, enpoŝigis

карман связку ключей, шепотом осведомился:

ŝlosilfaskon, flustre demandis: «Ĉu vi permesas, ke

«Можно присесть?» — И, получив

mi sidiĝu?», kaj ricevinte kapjeson li okupis la

утвердительный кивок, поместился в кресле.

brakseĝon.

— Как же вы сюда попали? — Повинуясь

— Kiel vi pasis ĉi tien? — Ivano demandis flustre,

сухому грозящему пальцу, шепотом спросил

obeante la sekan minacantan fingron, — la

Иван, — ведь балконные-то решетки на

balkonkradoj ja estas ŝlositaj!

замках?

— Решетки-то на замках, — подтвердил гость,

— La kradoj estas ŝlositaj, — konfirmis la gasto,

— но Прасковья Федоровна — милейший, но,

— sed nia Praskovja Fjodorovna estas plej bonkora

увы, рассеянный человек. Я стащил у нее месяц kaj, ho ve, distriĝema homo. Antaŭ unu monato mi тому назад связку ключей и, таким образом,

ŝtelis ŝian ŝlosilfaskon kaj tio ebligas al mi eliri sur

получил возможность выходить на общий

la eksteran balkonon, kiu etendiĝas laŭ la tuta

балкон, а он тянется вокруг всего этажа, и,

etaĝo, kaj tial mi povas, fojfoje, viziti miajn

таким образом, иногда навестить соседа.

najbarojn.

— Раз вы можете выходить на балкон, то вы

— Se vi povas eliri sur la balkonon, vi ankaŭ

можете удрать. Или высоко? —

povas fuĝi, ĉu? Aŭ estas tro alte?

Заинтересовался Иван.

— Нет, — твердо ответил гость, — я не могу

— Ne, — firme respondis la vizitanto, — mi ne

удрать отсюда не потому, что высоко, а

povas fuĝi de ĉi tie ne pro la alto, sed ĉar mi ne

потому, что мне удирать некуда. — И после

havas kien fuĝi. — Post paŭzo li aldonis: — Do,

паузы он добавил: — итак, сидим?

oni gastas, ĉu?

— Сидим, — ответил Иван, вглядываясь в

— Oni gastas, — respondis Ivano fikse rigardante

карие и очень беспокойные глаза пришельца.

la brunajn, tre malkvietajn okulojn de la veninto.

— Да... — Тут гость вдруг встревожился, — но — Jes ... — ĉi tiam la vizitanto subite

вы, надеюсь, не буйный? А то я, знаете ли, не

maltrankviliĝis, — Mi esperas, vi ne estas

выношу шума, возни, насилий и всяких вещей

furiozulo? Ĉar vidu, mi ne povas suferi bruon,

в этом роде. В особенности ненавистен мне

kverelojn, perforton kaj similajn aferojn. Precipe

людской крик, будь то крик страдания, ярости

malamas mi la homan kriadon — la doloran, la

или иной какой-нибудь крик. Успокойте меня,

furiozan, ĉian ajn. Trankviligu min, diru, vi ne

скажите, вы не буйный?

estas furiozulo, ĉu?

— Вчера в ресторане я одному типу по морде

— Hieraŭ en restoracio mi pugnis iun sur la

засветил, — мужественно признался

muzelon, — brave konfesis la aliiĝinta poeto.

преображенный поэт.

— Основание? — Строго спросил гость.

— Motivo? — severe demandis la gasto.

— Да, признаться, без основания, —

— Verdire, sen motivo, — respondis Ivano

сконфузившись, ответил Иван.

embarasite.

— Безобразие, — осудил гость Ивана и

— Fi! — malaprobis la vizitanto la agon de Ivano,

добавил: — а кроме того, что это вы так

kaj aldonis: — Cetere, kial vi diras «pugnis sur la

выражаетась: по морде засветил? Ведь

muzelon»? Tio ja ne estas tute certa, ĉu homo

неизвестно, что именно имеется у человека,

havas muzelon aŭ vizaĝon. Tamen verŝajne ja

морда или лицо. И, пожалуй, ведь все-таки

vizaĝon. Kaj pugni ... Ne, ĉi tion vi rezignu por

лицо. Так что, знаете ли, кулаками... Нет, уж

ĉiam.

это вы оставьте, и навсегда.

Отчитав таким образом Ивана, гость

Admoninte Ivanon la gasto demandis:

осведомился:

— Профессия?

— Via profesio?

— Поэт, — почему-то неохотно признался

— Poeto, — ial malvolonte konfesis Ivano.

Иван.

Пришедший огорчился.

La veninto ĉagreniĝis.

— Ох, как мне не везет! — Воскликнул он, но

— Denove misŝanco! — li ekkriis sed tuj sin

тут же спохватился, извинился и спросил: — а

rekaptis, pardonpetis kaj demandis: — Kaj kiu

как ваша фамилия?

estas via familinomo?

— Бездомный.

— Senhejmulo.

— Эх, эх... — Сказал гость, морщась.

— Eh ... — grimacis la gasto.

— А вам, что же, мои стихи не нравятся? — С

— Do, vi malŝatas miajn versojn, ĉu? — scivole

любопытством спросил Иван.

demandis Ivano.

— Ужасно не нравятся.

— Malŝategas.