Wielu sie zbiegalo rycerzy od dawna, lecz na pr'ozno silowali, by sie wedrze'c na g'ore. Na koniu ostro podkutym niejeden darl sie daremnie i z polowy stromej g'ory z ciezkim szwankiem spadal. Lamali rece, nogi i karki.
Piekna kr'olewna z jednego okna patrzyla z zalem, jak pr'ozno tacy rycerze dorodni na dzielnych koniach darli sie na g'ore! Widok kr'olewny zagrzewal serca. Zbiegali sie zewszad ze czterech stron 'swiata, a biedna dziewica juz lat siedem daremnie wygladala zbawcy!
Niemalo lezalo trup'ow rycerzy i koni wokolo szklanej g'ory
(немало лежало трупов рыцарей и коней вокруг стеклянной горы); wielu konajacych (много умирающих;Juz rok si'odmy za trzy doby mial sie sko'nczy'c
(уже седьмой год через трое суток должен был закончиться;Niemalo lezalo trup'ow rycerzy i koni wokolo szklanej g'ory; wielu konajacych, z polamanymi zebrami, bole'snie stekalo. Byl to cmentarz prawdziwy.
Juz rok si'odmy za trzy doby mial sie sko'nczy'c, gdy w zlotej zbroi rycerz nadjechal pod stroma g'ore. Rozpedzil konia, wdarl sie w p'ol g'ory z podziwem wszystkich, kt'orzy patrzali, i wr'ocil szcze'sliwie. Nazajutrz r'owno ze 'switem znowu, gdy mu sie pierwsza udala pr'oba, rozpedza swego rumaka, stapa po g'orze, jako po ziemi, iskry z podkowy blyskaja; patrza zdziwieni wszyscy rycerze – juz blisko wierzcholka g'ory. Niedlugo spojrza znowu, az on stoi pod jablonia.