Sisterdark / Сястра-Цемра (СИ)

У дзясятым класе я захап╕лася готыкай ╕ радыкальна змян╕ла ╕м╕дж. Я пафарбавала валасы ╝ чорны колер (ад прыроды я была рудаватая) ╕ нас╕ла ╕х распушчаным╕. Кал╕сьц╕ абыякавая да касметык╕, цяпер я фарбавала пазногц╕ чорным лакам ╕ густа абводз╕ла вочы (а часам ╕ вусны) вугальным ало╝кам. Апраналася я адпаведна - чорная скураная касуха ╕ до╝гая, да падлог╕, чорная спадн╕ца з шыфону альбо вельвету. Усё з сэканд-хэнду, ясная рэч. Зрэшты, спадн╕цы я недалюбл╕вала, нас╕ць ╕х было нязручна, бо я трох╕ блыталася ╝ ╕х пры хадзьбе, таму звычайна я з'я╝лялася ╝ школе ╝ чорных джынсах, берцах ╕ байцы. Аднакласн╕ка╝ мой знешн╕ выгляд, як за╝сёды, тра╝мава╝, ╕ ╝ школе мяне звал╕ 'металюгай' ╕ нават 'сатан╕сткай'. Я не пярэчыла. Няхай так. Гало╝нае - не быць гопн╕кам. Што тычыцца Ц╕мк╕, то здавалася, яму ╝вогуле было ╝сё ро╝на, як я выглядаю. Па-мойму, кал╕ б я нават выгал╕ла сабе башку ╕ зраб╕ла на чэрапе рознакаляровую тату╕ро╝ку, ён не звярну╝ бы на гэта асабл╕вай уваг╕. Я падабалася яму, кал╕ хадз╕ла ╝ расцягнутых швэдарах ╕ чарав╕ках, падабалася ╕ цяпер, пача╝шы апранацца ╝ чорнае ╕ захапляцца Смерцю. Люб╕╝ ён мяне зус╕м не за знешнасць.

У той час я пачала бегчы ад рэча╕снасц╕. Усё на╝кол зраб╕лася нейк╕м шэрым ╕ безвыходным, а нашы аднос╕ны з мамай канчаткова разладз╕л╕ся. Сварак и скандала╝ не было -- мы проста адасоб╕л╕ся адна ад адной, пача╝шы жыць кожная сва╕м жыццём, ╕ нашы знос╕ны цяпер абмяжо╝вал╕ся цыдулкам╕ ды смс-паведамленням╕. Зрэшты, мама ╕ не абавязана была мяне люб╕ць. Я ж нарадз╕лася ад чалавека, як╕ яе ашука╝, а магчыма яшчэ ╕ згвалц╕╝. Я бы н╕завошта не здолела палюб╕ць дз╕ця, якое нарадз╕лася пасля згвалтавання, я бы задушыла яго, як тольк╕ б яно з'яв╕лася на свет, а мама мяне неяк трывае, хаця, магчыма, яе ван╕туе кожны раз, кал╕ яна мяне бачыць... Я люб╕ла паразважаць на гэтую тэму. Ад гэтых думак раб╕лася вельм╕ балюча, але ╝ той жа час адчувалася нейкая хварав╕тая асалода, быццам раскалупваеш засохлую ранку. Я чула краем вуха, што ╝ мамы закруц╕╝ся раман з Франц-Адамычам, загадчыкам аддзела оптавай базы, на якой яна працавала. Я н╕чога не мела супраць. Няхай роб╕ць, што хоча, я ╝ яе жыццё не ╝лажу. Вярталася яна позна ╝ночы, кал╕ я ╝жо спала. Часам я прачыналася ╕ чула, як яна важдаецца на кухн╕, запарваючы гарбату, а каля майго ложка на крэсле валялася яе адзенне, ад якога пахла цыгарэтам╕ ╕ салодк╕м в╕ном. Мне было ╝сё ро╝на. Я бы не засмуц╕лася, кал╕ б яна ╝вогуле з'ехала на кватэру да гэтага Адамыча ╕ засталася там назус╕м. Часы, кал╕ я канала ад жаху ╝ пустой кватэры ╕ мал╕лася, каб мама вярнулася дадому, беззваротна прайшл╕.

Цяпер амаль увесь свой вольны час я бав╕ла ╝ Сец╕ве. Спачатку я хадз╕ла ╝ местачковы камп'ютарны клуб, а потым мама куп╕ла па аб'яве ужываны но╝тбук, мы падключыл╕ яго да мадэма, ╕ я пачала зав╕саць ╝ ╕нтэрнэце ды глыбокай ночы. ╤нтэрнэт бы╝ не бясплатны, ╕ мама злавала, што я марную грошы, як╕я ёй так цяжка зарабляць. Яе прыдз╕рк╕ скончыл╕ся, кал╕ я знайшла сабе падпрацо╝ку, уладкава╝шыся фрылансерам ╝ адну прыватную кантору ╝сё з тых жа Уп╕рэв╕ча╝. Уп╕рэв╕цкая канторка займалася нарыхто╝кай ╕ продажам кансерва╝ з гародн╕ны, ╕ ад мяне патрабавалася размяшчаць аб'явы на камерцыйных сайтах. Не бог ведама як╕ заробак, дый работка глыбока не творчая, але на аплату ╕нтэрнэт-траф╕ку хапала.

У Сец╕ве я вяла свой уласны бложак, п╕шучы пад н╕кам Sister-Dark. Сястра-Цемра. У блогу я размяшчала 'гатычныя', як мне здавалася, апавяданн╕ ╝ласнага сачынення (хаця па-сутнасц╕ гэта была звычайная падлеткавая лухта пра адз╕ноту, каханне ╕ смерць), а таксама посц╕ла фотк╕ Овельска, зробленыя на маб╕льн╕к. Я рупл╕ва адшуквала ╝ нашым мястэчку ╝сё, што хоць неяк адпавядала тэрм╕ну 'готыка' - старыя мог╕лк╕, касцёл Святога Каз╕м╕ра, ру╕ны сядз╕бы Кунцэв╕ча╝, мемарыял ахвярам Першай Сусветнай у выглядзе катал╕цкай капл╕чк╕ з крыжом, ╕ натуральна, Чорта╝ мост. У мосце як так╕м не было н╕чога 'гатычнага', ён уя╝ля╝ сабой давол╕ стандартную канструкцыю з каменя ╕ металу. Аднак я прымудрылася зраб╕ць неблагую фотку - набярэжная, ахутаная смугой, ╕ смутныя абрысы моста ╝ тумане, падобнага на г╕ганцкага панурага маманта, як╕ ╝здума╝ перайсц╕ Овельку ╝брод ╕ захрас пам╕ж стромк╕м╕ берагам╕. Чытачы ╝хвал╕л╕, нап╕са╝шы ╝ каментах, што гэта 'гатычна'. Гэта было найлепшым кампл╕ментам, бо я проста са скуры вылузвалася, каб адпавядаць канан╕чнаму вобразу Гота, не тольк╕ вонкава, але ╕ духо╝на. Я прагна паглынала ╝сё, што мела дачыненне да Готык╕, простае ц╕ ╝скоснае -- глядзела анлайнавыя мульты пра мёртвую Ленор ╕ чорна-белыя ф╕льмы пра Носферату ╕ доктара Кал╕гары, чытала Яна Баршчэ╝скага, Эдгара По, Лотрэамона ╕ Старэйшую Эдду, ╕ ╝ зачараванн╕ гартала ╕нтэрнэт-старонк╕ з ал╕чбаваным╕ рэпрадукцыям╕ Дзюрэра, Брэйгеля, Фюзэл╕ ╕ прэрафаэл╕та╝. Усё гэта было Готыкай, ╕ я проста млела ад пачуцця са╝дзельнасц╕ - так, гэта маё, я таксама маю да гэтага дачыненне!