Кунцэв╕ч: "Мы звяртал╕ся да адной з ╤снасця╝. Можаце называць яе дэманам, хаця гэта няслушны тэрм╕н. Мы з Яромкам звал╕ яе ╤стотай. ╤стота прабывала ╝ ╤ншасвеце, аддзеленая ад нас часам ╕ прасторай, а нашай мэтай было заваб╕ць яе ╝ нашу рэча╕снасць, каб моцаю заклёна╝ разбурыць яе плоць ╕ завалодаць яе с╕лай... Вы кал╕-небудзь был╕ на паляванн╕, спадар Строга╝? Тады вы пав╕нны разумець гэты азарт. Мы пачувал╕ся сапра╝дным╕ паля╝н╕чым╕, як╕я асочваюць здабычу".
Строга╝: "Што дало бы вам авалоданне с╕лай гэтай, як вы выказал╕ся, ╤стоты?"
Кунцэв╕ч: "Сусветнае панаванне. Усяго тольк╕. Дробязь, ц╕ не так?
Але напачатку трэба было пакл╕каць ╤стоту ╝ наш сусвет ╕ дазвол╕ць ёй увайсц╕. Гэта задача складалася з некальк╕х крока╝, альбо стадый. Першая -- Покл╕ч, зварот да ╤стоты скрозь прастору ╕ час. Другая -- Брукаванне Дарог╕, то бок стварэнне тунэля, альбо кал╕дора ╝ прасторы ╕ часе, па як╕м будзе рухацца ╤стота. Трэцяя -- Зламанне Замко╝ ╕ Адкрыванне Брамы, якое ажыцця╝ляецца праз чалавечае ахвяраванне. На гэтай стады╕ перад ╤стотай адчыняюцца дзверы ╝ нашу рэча╕снасць, аднак яна яшчэ не можа ╝вайсц╕ ╕ ста╕ць ля ╝ваходу, чакаючы Чацвёртай Стады╕, якая завецца Вячэрай. ╤стота пав╕нна атрымаць Акульту, каб увасоб╕цца ╝ нашым сусвеце".
Строга╝: "Што ёсць Акульта?"
Кунцэв╕ч: "Энерг╕я. ╤стота с╕лкуецца Акультай, ╕ сама плоць яе складаецца з Акульты. Найчысцейшая энерг╕я м╕льёна╝ душ, як╕я яна паглынула. Стварэнн╕, як╕я жыл╕ ╝ часы Г╕пербарэ╕, замест душа╝ мел╕ Акульту. Сустракаюцца яны ╕ цяпер, але тольк╕ зрэдку".
Поле пад загало╝кам "Зацемка" тут засталося незапо╝неным, пэ╝на, Альгерд Алегав╕ч не знайшо╝ся, як пракаментаваць гэтк╕я пасажы.
Строга╝: "Вы сцвярждаеце, што вашы м╕стычныя практыкаванн╕ был╕ за╝часна прыпынены?"
Кунцэв╕ч: "Так. Мы спяшал╕ся. Пераклад манускрыпта прасо╝ва╝ся хутка, у гэтым сэнсе мне няма ╝ чым уп╕кнуць перакладчыка, ён бы╝ майстар сваёй справы. Мы спасц╕гал╕ ╝сё новыя законы ╕ формулы, неабходныя ╝ нашай працы. Як выяв╕ць ╕ прываб╕ць Акульту, як падрыхтаваць пентакл╕ для абароны ад Акульты, якая можа быць разбуральнай... А потым я атрыма╝ гэту анан╕мку".
Строга╝: "Анан╕мны данос?"
Кунцэв╕ч: "Менав╕та. Невядомы ра╕╝ мне звярнуць увагу на паводз╕ны маёй жонк╕ Ядв╕г╕. Яна н╕быта здраджвае мне з гэтым Авельчанкам, перакладчыкам. Мяне гэта ашалам╕ла. Увесь свой час я прысвяча╝ акультным практыкаванням ╕ зус╕м не зважа╝ на Ядв╕гу. Я пача╝ прыглядацца. Даносчык ме╝ рацыю, пам╕ж ╕м╕ сапра╝ды штосьц╕ было. Гэтыя поз╕рк╕, дотык╕. Усё было нав╕давоку, а я н╕чога не бачы╝, паглыблены ╝ свае пошук╕. Я бы╝ у разгубленасц╕. Выгнаць Авельчанку я не мог, таму што пераклад манускрыпта яшчэ не бы╝ завершаны. Тады я пагутары╝ з Ядв╕гай. Сказа╝ ёй, што маю сумневы адносна яе цнатл╕васц╕ ╕ шлюбнай вернасц╕. Да╝ ёй зразумець, што я ╝сё ведаю. Гэта было памылкай. На наступны дзень яна збегла. Разам з Авельчанкам. Дарэчы, гэта пацвердз╕л╕ тутэйшыя. ╤х абодвух бачыл╕ ╝ фурманцы, на гасц╕нцы. Мы з Яромкам к╕нул╕ся на╝здагон. Разумееце, я н╕кога не хаце╝ заб╕ваць. Я проста жада╝ вярнуць Ядв╕гу".
Строга╝: "Вы не адма╝ляеце факт забойства?"
Кунцэв╕ч: "Не адма╝ляю. Мы знайшл╕ ╕х на гасц╕ным двары каля Крушн╕. Яны спал╕, кал╕ мы ╝варвал╕ся да ╕х у пакой. Мы выцягнул╕ ╕х з ложка╝, папярэдне прыкла╝шы да ╕х твара╝ кавалк╕ ткан╕ны, змочаныя ╝ хлараформе. Гэта была ╕дэя Яромк╕. Потым мы аднесл╕ ╕х у фурманку. Яромка цягну╝ Авельчанку, як╕ бы╝ у непрытомнасц╕, я нёс на руках Ядв╕гу. Пэ╝на, карчмару гэта здалося падазроным. Ён выйша╝ нам насустрач ╕ спыта╝: "Панове, мо вам дапамагчы?" Яромка адказа╝: "Яны п'яныя. Не трэба дапамог╕", ╕ карчмар адышо╝ся.
Строга╝: "Вы павезл╕ ╕х у сядз╕бу?"
Кунцэв╕ч: "На лесап╕льню. Гэта таксама была прапанова Яромк╕. Ён сказа╝, што мы можам дасягнуць дзьвюх мэта╝ адразу: пакараць распусн╕цу ╕ яе каханка ╕ ╝ той жа час адчын╕ць Браму, прысвяц╕╝шы гэту ахвяру ╤стоце".
Строга╝: "╤ вы прынял╕ яго прапанову?"
Кунцэв╕ч: "У той момант я не здольны бы╝ разважаць. Мной к╕равал╕ пачуцц╕. Лютасць, кры╝да, адчай. Мы адвезл╕ ╕х на лесап╕льню ╕ здзейсн╕л╕ абрад Ахвяравання паводле формулы. Заб╕л╕ мы ╕х не адразу. Для таго каб ╤стота прыняла ахвяраванне, ахвяру неабходна належным чынам падрыхтаваць, каб надаць ёй падабенства з ╤стотай".
Строга╝: "Як выглядае ╤стота?"
Кунцэв╕ч: "Як знявечаная плоць. Яна не мае вачэй, яе члены адсечаны, ╕ раны кроватачаць. Гэта зраб╕л╕ з ёй Старыя Бог╕, як╕я к╕равал╕ сусветам задо╝га да Яхве. То была кара за дзёрзкасць. За тое, што ╤стота з'ядала чужыя душы".
Строга╝: "Што вы зраб╕л╕ з Ядв╕гай ╕ Авельчанкам?"
Кунцэв╕ч: "Тое, што патрабава╝ Рытуал. Абязвечыл╕ ╕х абл╕ччы, а целы рассекл╕. Яны был╕ жывыя падчас Рытуала, але пэ╝на н╕чога не адчувал╕, бо хлараформ яшчэ дзейн╕ча╝. Потым з дапамогай голема╝ мы склал╕ целы ╝ куфар, абвязал╕ яго ланцугом ╕ к╕нул╕ ╝ раку".
Строга╝: "Чаму менав╕та ╝ раку?"