Читаем Заговоренный меч (на каз.яз.) полностью

йге екі адам екі жаынан олтытап Оспан-ожаны алып кірді. Дйекші брын да шыр бітпеген ары болатын. Сол себептен кейде оны жрт Инелік деп атайтын. Он жылдан бері тарамыс денелі Инелікке хан кзі анша йренгенмен, мына алдында тран селеуіттен шошып кетті. И, бл адам емес, адамны селеуіті еді. Арса-арса сйегіне р терісі жабысан, кзін біреу ойып аландай шірейіп кеткен. ды тбінде жылтыраан су трізді, сонау кз тбіндегі тереде бірдеме жылтырайды. Екі рты за аурудан айтыс болан адамны ртындай ушиып біткен. Жаы жаына тиіп жатыр… Тозыы жетіп, брісе алан крі беті тиіп кетсе жыртылалы тр. Ал бдан кп жыл брын… жо, жо. білайыр хан ткен кндерде зіне жасылы істеген адамдарды ызметін есіне тсіргісі келмейді. р нрсе з кезінде. ткенні брін есіе тсіре берсе… бгінгіге не алады? Кеше жасылы істесе, бгін жамандыа барып отыр. р іс зіні мезгілінде деп баалануы керек. ткен жасылыпен азіргі жамандыты жапсам хан бола алар ма едім? И, он жеті жасар білайыр Орда-Базарда ханды рып отыран Жмадкті олында тлім-трбие алып, скер басаруды, ел билеуді йренді ой. Он алты жаса келгенде сол кездегі бкіл Дшті ыпша руларын басарып, Жмадк ханны о олы болан, Маыт руынан шыан ататы Едіге батырды баласы, Аса Темір рпатарына бйідей тиген азы биді лтірді. рине оны бл жалыз зі лтірген жо, азыа арсы мірлер мен слтандарды жинап, солармен бірге бауыздады. Жмадк ханны аарынан орып соынан ерген Дшті ыпшаты біраз скерімен зіні туан шаары Тараа ашты. Артынан жетпіс мы скермен уып шыан Жмадк ханмен ан майданда бетпе-бет кездесіп, оны басын алды. Содан бері білайыр зіне жасылы істеген, талай иын-ыстау атерлі ткелдерден алып шыан, біра артынан сл млт басан талай серіктерін оп-оай су тбіне жіберді емес пе? Осындай анйлы болмаса, хан таында отыра алмайсы. згеге аяушылы еткен лыбек не болды? Аырында з баласыны олынан ажал тапты. Жо, алтын таа ие болы келсе, жолыды кесіп терін білсе, туан бала болса да аяма. Айдаладаы бір дйекші сз бе екен? Алтын та пен аяушылыты бірі бар жерде, екіншісі мір сре алмайды.

Оспан-ожаны бір жасылыы мытылан тарих. «Ал, азір сені білетіні оны жаа тарихы — істеген астыы. Жасылыы шін дер кезінде сен де оан жасы араансы, ал жамандыы шін сен енді оан жаман арауа тиістісі! Бл мір заы!»

зімен-зі болып кеткен ханны ойын кенет Оспан-ожа бліп жіберді.

— Хан ием, — деді ол тншыа ырылдай сйлеп, — егер сен азір мені босатса, брібір мен саан раметімді айтпаймын. Енді мені кнім біткен. Алла-тааланы жазанын ешбір хан бза алмайды, ал мені кп болса бір жмалы тіршілігім алды. Сенен сол бір апталы тіршілікті срап алым келмейді, сен хан болса да… алан кнімді одан арты зарта алмайсы… ысартам десе — еркі… Біра сенен срарым баса…

— Не срамасы?

— Срарым — мені сзімді тыдап шы.

— Жасы.

— Алдымен саан неге адал ызмет істеп келдім, соны біл. Есі дрыс адам лыбек мырза трізді ділетті жанды зі трізді атыгез хана айырбастамас болар. Мен айырбастадым. Соны себебін есті.

— Жарайды, естиін.

— Жошыны бесінші баласы Сайбаннан Бниел баадур туады, одан Иіс-Бы, Иіс-Бы рпаы Абдол олан, одан Мке Темір хан, одан Фулат олан, Фулат оланнан Ибрагим олан, одан Дулет-Шайхы олан, Дулет-Шайхы оланынан зі — білайыр хан туды… Сені он атадай мені де он атам болан… Біра оларды аттарын ешкім білмейді. Білуді де ажеті жо. Сендер хансыдар да, біз лмыз. Мен ата таластырып траным жо, айтарым баса. лы Шыыс хан тымымыз деседер де, сендерді де іштеріде лдарды да адам санаандары болан. Соны бірі сені жетінші ата Иіс-Бы слтан. О кісі хан таына жеткен жо, біра жауынгер адам екен. Осы Иіс-Быны лы мені жетінші атам ара Нар деседі. Шамасына арамай кжеге де айма трады. л екенін місе ттпай б кісі де орасан батыр болыпты. Бір анды айаста зіні тресін — Иіс-Быны жау оршауынан тарам деп жріп, ола тсіпті. Бл рыста жалыз мені бабам ара Нар ана емес, одан нсілі де ата-баы да жоары талай бекзадалар ттын бопты. рыс бітіп, екі жа бітімге келіпті. Жеген жау ола тскендерді блен ара тлеуін беріп, сатып аласыдар дейді. Кей сыпайыларды ны он жылы болса, бір слтанны баасы жз жылыа бааланыпты. Ал сол айаста аса ерлік крсеткен ш батырды райсысыны ны ш слтанны ны депті. Соны бірі мені жетінші атам ара Нар екен. азаты белгілі руларынан шыан ана екі батырды, жау жаыны сраанын беріп елдері тез-а босатып алыпты. Ал мені жетінші атам лды кім ш жз жылы тлеп айтарсын? Руы жо сорлы, атын-баласын ия алмай ан жылайды. Біра шабыншылыа іліккен ел орталарынан мал шыарып нын тлей алмайды. лдарды аятарына кісен салып, жаулары ытайа апарып сатпа боп ыайланады. Дл осы стте Иіс-Бы слтан келеді. Сз айтпай ш жз мапал ара асыл жылысын айдап беріп, зін ажалдан алып алан лды босатып алады. атын-баласына осылып кзайым боан ара Нар Иіс-Быны аяына жыылады. Жеті атаны жеті рпаым лы болып тсін дейді. Жеті ата рім-бтаымды ойдай бауыздап жатса, ы етіп н шыармауын, зімні рпаыма сиет етіп кетем деп ант береді. Міне, сол ара Нарды жетінші рпаы мен боламын. Менімен сені атаа берген ара Нарды рпаыны анты бітеді. лды намысы хандікінен кем емес. Атамны антына кір келтірмейін деп, бар иянатыа кне бергем.

білайыр мырс-мырс клді.

Перейти на страницу:

Похожие книги

12 великих трагедий
12 великих трагедий

Книга «12 великих трагедий» – уникальное издание, позволяющее ознакомиться с самыми знаковыми произведениями в истории мировой драматургии, вышедшими из-под пера выдающихся мастеров жанра.Многие пьесы, включенные в книгу, посвящены реальным историческим персонажам и событиям, однако они творчески переосмыслены и обогащены благодаря оригинальным авторским интерпретациям.Книга включает произведения, созданные со времен греческой античности до начала прошлого века, поэтому внимательные читатели не только насладятся сюжетом пьес, но и увидят основные этапы эволюции драматического и сценаристского искусства.

Александр Николаевич Островский , Иоганн Вольфганг фон Гёте , Оскар Уайльд , Педро Кальдерон , Фридрих Иоганн Кристоф Шиллер

Драматургия / Проза / Зарубежная классическая проза / Европейская старинная литература / Прочая старинная литература / Древние книги
Афганец. Лучшие романы о воинах-интернационалистах
Афганец. Лучшие романы о воинах-интернационалистах

Кто такие «афганцы»? Пушечное мясо, офицеры и солдаты, брошенные из застоявшегося полусонного мира в мясорубку войны. Они выполняют некий загадочный «интернациональный долг», они идут под пули, пытаются выжить, проклинают свою работу, но снова и снова неудержимо рвутся в бой. Они безоглядно идут туда, где рыжими волнами застыла раскаленная пыль, где змеиным клубком сплетаются следы танковых траков, где в клочья рвется и горит металл, где окровавленными бинтами, словно цветущими маками, можно устлать поле и все человеческие достоинства и пороки разложены, как по полочкам… В этой книге нет вымысла, здесь ярко и жестоко запечатлена вся правда об Афганской войне — этой горькой странице нашей истории. Каждая строка повествования выстрадана, все действующие лица реальны. Кому-то из них суждено было погибнуть, а кому-то вернуться…

Андрей Михайлович Дышев

Детективы / Проза / Проза о войне / Боевики / Военная проза