Читаем Заговоренный меч (на каз.яз.) полностью

— Сені кіміді ара Нар баба атам заманда айтан болса, мені кімім тек сол кімді орындау болып шыады екен ой.

— Ол солай. Мені з олымен бауыздаса да, дай алдында срауым жо. Оны стіне кнм бар.

— андай кн бар?

— Батыр Саянды ашырып жіберген менмін.

— Сенсі бе? — білайыр кенет тксие алды. — Онда міріді жз аптаа зарттырам. лтіртпеймін. Кніне нр беріп, кріліктен лгенше зынданда стаймын.

— анша кн мірі болса, сонша мртебе л дейсі ой? Мейлі. Егер хан мірі алла-тааланы жазанынан кшті келер болса, оан да кндік. Ал мені айтам дегенім б да емес.

— Енді не?

— Хан, мен батыр Саянды неге ашырып жібердім, соны неге срамайсы?

— Алтын крсе періште жолдан таяды.

— Жо, алтын періштеге де, ла да керек емес. Алтын хандара керек. Мен оны босатан себебім баса. Батыр Саян лыбек мырзаны Арын кінен туан е кенже баласы. Рабиу-Слтан-Бегім бйбішені бір кеден туан інісі. Бны тек Рабиу-Слтан-Бегім мен мен ана білетінмін. зіне тиген ыры лды бірі етіп ханым батыр Саянды да алып келген. лыбек мырзаны кінен туан лы бар екенін бді Латиф, бусейіт, бділлах слтандар да, Шахарбек ханым да білмейтін… Олар біле алса хан таына таы бір таласкерді пайда боланын ната ма? рине натпайды. Кзін жас кнінде-а ртан болар еді. лыбек мырза з басына ауыртпалы туа бастаанын сезіп, лер жылы, аылы, ойы ерте жетіккен Рабиу-Слтан-Бегім ызы мен осы жеті жасар лын кзіні арашыындай сатауымды тапсыран. Ал мен лы данышпан міршіге ле-лгенше жас Саянды жауларынан орап туге ант бергенмін. Міне, сол шін оны ашырдым. ш креді де Рабиу-Слтан-Бегім мені аылыммен алып алды. Мені аылыммен Жнібек слтан да кзетші Арын жігіттеріне батыр Саянмен ашуа бйырды. Ендігісін зі біл, азір ліп кетсем кінбеймін, ара Нар бабамны сиетін де, зімні лыбек мырзаны алдындаы антымды да адал орындадым.

білайыр соы кезде тек Рабиу-Слтан-Бегімге ана емес, бкіл Аса Темір рпаына ашулы еді. Самарант міршісі, зіні кйеу баласы бусейіт бділлахтан майданда жеіліп, білайыра кеп паналап, хан кшімен бділлахты лтіріп, Самарантты тартып аланнан кейінгі ылыы кешегі кндегідей емес, басаша еді. Ол кезде білайырды хан ттып, Гератта оан арнап сарай салдыран. Халытан жинаан аржы-аражаты мен зекетіні те жартысын уделескен уаытында Орда-Базара жіберіп, зіні рухани баынышты екенін рдайым білдіріп тран. Сол бусейіт соы кезде кілт згерді. Бар, Самарант улиеттеріне орасан мен Иранны біраз жерін осып алып, з мірлігін кшейткеннен бері білайыра ырын арауды шыаран. бусейітті бл ылыын білайырды туан ызы Кнайжамал да олдайды-мыс деп естіген хан. Жнібек пен Керей арамаындаы елін бліп кетіп, сл лсіреп алан білайыр, бір ыайсыз кезде бусейітті зіне ждырыын тйе бастаанын крген. Хан іштей атты ызаланан. «Егер арамаындаы слтан, мір, крехандар бйте берсе айбарлы Дшті ыпша хандыында не алады? Жыылан Орданы біреу шаыраын, біреу уы, баанын, біреу керегесін бліп-бліп кететініне сз бар ма! Жо, йткізіп оюа болмайды. Сайыпыран білайыр хан да сояудай анды тырнатарын крсетуі керек! Ал бусейітпен майданда кездесуге лі мезгіл туан жо. азір Самарантты шабар л-уат жеткіліксіз. тте Жнібек, Керей, бусейіт кннен кнге кшейіп бара жатыр. Амал жо, шыдаан жн. Жаатай рпатары, гіме сендермен сосын болсын!» Осындай кйініп жрген шаында Рабиу-Слтан-Бегім оиасы оан дтке уат болан. Аса Темір рпатарына аз да болса ара жаылып, шім айта берсін — деген.

Ал Инелікті мына сзі таы бны кенет сескендіріп тастады. «Сонда алай?.. Саянны кіші інісі екенін маан Рабиу-Слтан-Бегім неге айтпайды? Мнда андай гп бар? Арындар зіне Саянны жиен екенін біледі. Б да рине Рабиу-Слтан-Бегім арылы… Мен ештее де білмеймін… рине бйбішем мен Арындар арасында да бір пия сыр бар… Кім біледі, олар маан арсы ода рып жрген шыар?»

білайырды абаы кенет айтадан тксие алды. Бл жаланда адам баласыны жан тыныштыын бзуа бостан-бос сезіктенуден, згені брін зіе жау круден ауіпті кш жо. білайыр жас кезінен-а арадай жел сзге майыса, орынсыз са ла жан еді. Жасы лайан сайын бл ауруы да кшейе тскен. Бл жолы да солай болды. Кілінде кішкентай ана кдік туып еді, ол кдік кенет басын алалы келе жатан орыныша айналды. «Жо, жо блар брі бірігіп мені рталы жр. Алдымен Рабиу-Слтан-Бегімні кзін жою керек».

Хан ойын болжап білгендей Оспан-ожа:

— Арындар батыр Саянны здеріне жиен екенін мен арылы білді. Осыдан бес жыл брын олара мен айтам.

— Неге?

— Жетім бала теізге шыан жалыз айы секілді. Оан мыты руларды бірі оран болсын дедім.

— Арынсыз ораны осал ма еді. Саянды Сйіншікке атеке етем деп Рабиу-Слтан-Бегім осында жанталасан жо па еді?

— Оан зі кнбей ойды ой.

«Бекер кнбеген екенмін. Кнсем ой, сек сзден зім де, Рабиу-Слтан-Бегім де ада болады екен-ау! Жне лыбекті туан баласы жиеніне атеке болып мені олымда трса, андай кш! Темірлан алтын таы Орда-Базара ауіптене арай жрер еді ой. бусейіт трізді бра тартарларды ауыздытааным, тобыр алдында кінсіз крінер еді. алай жаулап алса да, тобырды ккейіне онбаан стемдігі, тысырайып тран тар киім трізді, бір жерінен болмаса бір жерінен сгіліп кетеді». білайыр хан бл аиданы за жылы ел билеген тжірибесінен біледі.

Хан ойын Оспан-ожа таы бліп жіберді.

Перейти на страницу:

Похожие книги

12 великих трагедий
12 великих трагедий

Книга «12 великих трагедий» – уникальное издание, позволяющее ознакомиться с самыми знаковыми произведениями в истории мировой драматургии, вышедшими из-под пера выдающихся мастеров жанра.Многие пьесы, включенные в книгу, посвящены реальным историческим персонажам и событиям, однако они творчески переосмыслены и обогащены благодаря оригинальным авторским интерпретациям.Книга включает произведения, созданные со времен греческой античности до начала прошлого века, поэтому внимательные читатели не только насладятся сюжетом пьес, но и увидят основные этапы эволюции драматического и сценаристского искусства.

Александр Николаевич Островский , Иоганн Вольфганг фон Гёте , Оскар Уайльд , Педро Кальдерон , Фридрих Иоганн Кристоф Шиллер

Драматургия / Проза / Зарубежная классическая проза / Европейская старинная литература / Прочая старинная литература / Древние книги
Афганец. Лучшие романы о воинах-интернационалистах
Афганец. Лучшие романы о воинах-интернационалистах

Кто такие «афганцы»? Пушечное мясо, офицеры и солдаты, брошенные из застоявшегося полусонного мира в мясорубку войны. Они выполняют некий загадочный «интернациональный долг», они идут под пули, пытаются выжить, проклинают свою работу, но снова и снова неудержимо рвутся в бой. Они безоглядно идут туда, где рыжими волнами застыла раскаленная пыль, где змеиным клубком сплетаются следы танковых траков, где в клочья рвется и горит металл, где окровавленными бинтами, словно цветущими маками, можно устлать поле и все человеческие достоинства и пороки разложены, как по полочкам… В этой книге нет вымысла, здесь ярко и жестоко запечатлена вся правда об Афганской войне — этой горькой странице нашей истории. Каждая строка повествования выстрадана, все действующие лица реальны. Кому-то из них суждено было погибнуть, а кому-то вернуться…

Андрей Михайлович Дышев

Детективы / Проза / Проза о войне / Боевики / Военная проза