El Parnaso de Popoloj

Se havus mi forton kaj spiron de vento,
De viv’ aliiĝus fason’,
Mi estus semanto de ama la sento,
Ŝiranto de ĉia malbon’.

Per polvo friponojn blindigus mi kure,

Falegus malver’-bastion’!
Mi kverkojn fierajn fleksadus terure,
Karesus je roza la kron’.

Mi plorus poeton, sur tomb’, kun betulo,

Mi vipus la maron sen lac’;
Sur vojo ŝtonegojn mi skuus fortulo,
Ke muĝus la nokt’ per minac’.

La poplon maljunan al dormo lulante,

Ridetus mi kun akaci’;
Fluginte en kampon, sonorus mi kante,
Ho! forton de l’ vento al mi!

85. Prometeo (El Zygmunt Różycki)

Jam Prometeusz, przykuty do skały,

Powrozem losów spętany boleśnie.
◡—◡|—◡ ║ ◡—◡|◡—◡
—◡|◡—◡ ║ —◡|—◡|—◡