Фаўст

(Падносіць чашу да вуснаў.)

Званы і харальнае песнапенне.

Хор анёлаў^{15}

Уваскрэс Хрыстос!
Мір вам, самотныя,
Целам смяротныя,
Духам гаротныя,
З неба прынёс!

Фаўст

Але чаму, якая раптам сіла
Фіял, да губ паднесены, спыніла
І адвяла мяне ад чорнае труны?
Ці не ўваскрэсення імгненне
Вяшчаюць медныя званы
І пра маё другое нараджэнне
Над плашчаніцаю гудуць яны?^{16}

Хор жанчын

Пахкім бальзамам
Масцілі і палівалі,
Цела ягонае самі
Саванам мы спавівалі.
Мы клалі святыню
У дамавіну.
Як, сыне мілы,
Ты ўзнёсся з магілы?

Хор анёлаў

Уваскрэс Хрыстос!
Богаславёны
Той, хто ягоны
Богам цалёны
Ушаноўвае лёс!

Фаўст

О гукі божыя магутнасці, лагоды,
Навошта прыляцелі вы ў закутак шэры?
Лунайце там, дзе ёсць пачуцці згоды —
Я чую вестуноў, але не маю веры.
Усякі цуд — ёсць веры любае дзіця.
Я не магу ўзляцець у тыя сферы,
Адкуль гучыць прызыўны кліч жыцця,
З маленства мне знаёмы гэты звон,
І сёння зноў мяне чаруе ён!
Хацеў я ўпіцца пацалункамі нябёс,
Суцішыць плоць у засені суботы,
І вось парушаны мае турботы:
Званы мне прадказалі іншы лёс —
Сум непазбыўны па гарачым леце,
Лугах у россыпе крыштальных рос,
І праз смугу нявыплаканых слёз
Угледзеў я сябе ў інакшым свеце.
У мне раптоўна песня абудзіла
Юнацкай радасці паток,
І неадольных успамінаў сіла
Цяпер загубны стрымлівае крок.
Я плачу! Дык гучы, хвала харала!
Зноў да зямлі мяне ты прыкавала!

Хор вучняў

Дух яго й цела
Узнёс гасподзь.
У неба ўзляцела
Крылатая плоць.
Цудам нябёсы
Ты акрылі!
Горка нам слёзы
Ліць на зямлі.
Мы астаёмся
Тут у журбе.
Божа, імкнёмся
Мы да цябе!

Хор анёлаў

Тлен пераможаны!
Слаўце Хрыста!
Краты астрожныя
Скіньце з Хрыста!
Вам, знемагаючым,
Бога благаючым,
Міру жадаючым,
Блізкі Хрыстос
З чыстых нябёс!

Каля брамы {17}

Шпацыр. Людзі выходзяць з брамы.

Некалькі рамеснікаў

Куды сабраліся такім гуртом?

Другія

А вы куды? Мы ў Паляўнічы дом!

Першыя

Ды вось надумалі пайсці да млына.

Адзін рамеснік

Хадземце, хлопцы, да ракі.

Другі рамеснік

Дарога кепская, раскісла гліна.

Другая група рамеснікаў

А ты?

Трэці рамеснік

Мне ўсё адно — на ўсе бакі.

Чацвёрты рамеснік

У Бургдорф лепей рушым, дзецюкі,
Там дзеўкі — во! Там вараць піва густа,
І там пачэшам кулакі!

Пяты рамеснік

Свярбіць кулак? Наўме — распуста!
І вечна вабіць да крыві! —
Я не пайду з табою, не заві!

Служанка

Давай лепш вернемся дамоў.

Другая

Ай, не! — ён нас чакае пад таполяй.

Першая

Што мне за ўцеха? — будзе зноў
Ён ля цябе круціцца болей:
То ціхім крокам, то падскокам,
А мне ваш флірт вылазіць бокам!

Другая

Не бойся, будзеш не адна ты —
З ім прыйдзе той другі, чубаты.

Студэнт