Фаўст

І як бы ні было, а наша перамога.
Разбіты супастат — туды яму дарога.
Стаіць вунь трон пусты ў пакінутым шатры,
Навокал дываны, куфэркі і куфры.
Як пераможца тут, манарх з пачэснай світай,
Пакору і дары ад арміі разбітай
Прыму ўрачыста я; дарэчы, весткі з меж
Найлепшыя ідуць — задушаны мяцеж.
Звязаліся спярша былі з чараўнікамі,
Аднак вяршылі мы і ўправіліся самі.
У бітве аднаму дасць неба прамяні,
Другому ў той жа час — патоп і камяні,
Нябёсы загудуць ад страшнай сілы грому,
Падымуць дух у нас і прыгнятуць другому.
Павержаны ляжыць зняможаны, у тле,
А пераможцаў хор — падзяку небу шле.
Як моцна загучыць святая сіла ў гімне,
Калі «Алі-лу-я!» сто тысяч глотак грымне.
Аднак у час святы скірую свой пагляд
У царскую душу, у царскі дух і склад.
Няхай вясёлы прынц без сэнсу дні марнуе,
Манархам стане і — хвіліну ўжо шануе.
Таму шукаў і я альянсу недарма,
Каб правіць і судзіць з князямі —
                                                з чатырма.

(Да першага.)

Ты, княжа, свой загад аддаўшы,
                                                ў міг крытычны
Разважны, мудры быў, твой подзвіг —
                                                        гераічны.
Героем будзь заўжды, фельдмаршале ты наш,
З началеннем прымі мой імянны палаш!

Фельдмаршал

Адданыя палкі табе вярнулі ўладу
І будуць ацаляць твой трон ад заняпаду.
Па ўсёй дзяржаве мы скрозь усталюем мір
І ў замку продкавым гарой закацім пір,
І з гэтым палашом у свіце ўладаровай,
Я стану ўзбоч цябе на варце ганаровай.

Імператар(да другога)

Ты смелы чалавек, табе аддам давер,
Ласкавы й рупны ты — будзь оберкамергер.
Кіруй дваром, умей урымсціць чэлядзь,
Уведай нораў слуг: кагось заўсёды цвеляць.
Ты прыкладам сваім пакажаш, як цару
Патрэбна дагаджаць, карысным быць двару.

Оберкамергер

Служыць пачну цяпер, твайму адданы слову,
Спрыяю я дабру, не патураю злому,
Без хітрыкаў, маны, са шчыраю душой,
Каб не зняверыўся манарх вялікі мой.
Не пашкадую ўжо для трапезы фантазій —
Падам вады табе ў чырваназлотым тазе,
Пярсцёнкі паднясу; крыштальнаю вадой
Ты рукі асвяжыш, я свой пагляд — табой.

Імператар

Хоць у мяне цяпер дзяржаўных спраў багата,
Аднак, мяркую я, нам не пашкодзіць свята.

(Да трэцяга.)

Ты будзь за стольніка! Пад свой нагляд бяры
І ловы царскія і жыўнасць пры двары!
Я буду сам даваць на смачнае заказы,—
Ты ж загадзя рыхтуй усякія запасы.

Стольнік

Гатоў пасціцца я цалюткі божы год,
Каб толькі мой манарх прыемнасць меў
                                                           з дагод.
Мы з кухарам тваім здаволім густ усякі,—
Я сам табе падам найлепшыя прысмакі.
Заморскіх він і страў не надта любіш ты,
Бо ў ежы і ў жыцці — прыхільнік прастаты.

Імператар (да чацвёртага)