Фаўст

Калі ўжо тут у нас пра святы завялося,
Будзь чашнікам, герой;
                                   глядзі мне, каб лілося
У нас віно ракой у залатыя чашы,
Каб поўныя былі заўсёды бочкі нашы,
Каб меру ты сабе заўсёды добра ведаў,
Каб сам цвярозы быў у час усіх банкетаў.

Чашнік

Пачэсны твой давер і шчодрая рука
Ператварылі ўжо ў мужчыну юнака!
На царскіх трапезах я буду спраўны
                                                     й скоры —
Найлепшыя падам сервізы і прыборы.
І забяспечу я належны этыкет.
Манарху падбяру я келіх для бясед —
Венецыянскае, адменнае работы,
Каб, не п’янеючы, уволю піў з яго ты.
Заўсёды можаш ты даверыцца яму,
Ды стрыманасць тваю зарукаю прыму.

Імператар

Усё, што я сказаў, як бацька справядлівы,
З даверам дарагім да сэрца прынялі вы,
Манарха слова бо — надзейная пячаць.
Аднак жа трэба нам з закона распачаць:
Указ накрэслім мы — і хто яго аспрэчыць?
Саноўны муж ідзе, і ён усё засведчыць.

Уваходзіць архіепіскап-канцлер.

Калі апорны камень у скляпенне ўрос,
Лічы, што гэты гмах ты ўжо навечна ўзнёс.
Я вас, князі, сабраў на важную нараду,—
Як справы пры двары давесці нам да ладу,
А для палітыкі і для дзяржаўных спраў
Назначыў я савет і ўжо ўказанні даў.
Каб ззялі ў свеце вы, я даў вам сёння званні,
Цяпер пашыру я і вашыя ўладанні,
І землі здраднікаў навечна падару,
І да багацця вам дарогу пратару.
Валоданняў сваіх пабольшвайце памеры
Абменам, гандлем ці на іншыя манеры.
На прывілеі, суд, на ўдзельныя правы
Ад сённяшняга дня гарантаваны вы:
Падданым ваш прысуд хай будзе канчатковы
Без апеляцыі ў вышэйшыя ўстановы.
Падушша, чынш, аброк — на дым, на быдла, двор
Уводзьце; і руду здабудзьце самі з гор.
За службу вам як след падзякую і ўзычу —
Яшчэ вас адару, яшчэ вас узвялічу.

Архіепіскап

Удзячны мы табе за гэты шчодры дар,
Умацаваўшы нас, — ты тройчы гасудар.

Імператар

Яшчэ адзін наказ паведаць гонар маю:
Дзеля ідэй жыву і жыць далей жадаю,
А давядзецца ўсё ж з утульнае зямлі
На Елісейскія мне выбрацца палі,
Апошняе «бывай» прыспешнікам сказаўшы,
А вы, мае князі, наступніка абраўшы,
Ахоўвайце прастол, каб не выцягваў меч
Увенчаны ўладар для ўдзельных калатнеч.

Архіепіскап

З вялікім гонарам і з выглядам сур’ёзным
Князі стаяць пачціва перад венцаносным;
Пакуль у жылах кроў, не стынучы, плыве,
Мы — цела, дзе душа манаршая жыве.

Імператар

Няхай наш дагавор непарушальны будзе —
На вечныя часы запішам у статуце:
З маёмасцю сваёй вы вольны ўсё рабіць
З адной умоваю — надзелу — не дзяліць.
Каб кожны спадчыну пасля сябе пакінуў
Старэйшаму з дзяцей ці спадкаемцу сыну.

Архіепіскап