Фаўст

Я б не сказаў, што ўжо дарос!

Альтмаер

Дык заспявайце нам!

Мефістофель

               З ахвотай, з усім сэрцам.

Зібель

Але каб новую, каб з перцам!

Мефістофель

Мы тут з Гішпаніі. Яна —
Чароўны край гітары і віна.

(Спявае.)

Жыў раз кароль на свеце,
Была блыха ў яго.

Фрош

Бач ты! Блыха! У кожнага свая!
Блыху ахвотна прытуліў бы я!

Мефістофель(спявае)

Жыў раз кароль на свеце,
Была блыха ў яго.
Любіў яе і песціў
Больш, як сынка свайго.
Краўцоў сазваў. Спяшылі
З усіх канцоў краўцы —
Памералі, пашылі
Каптанік і штанцы.

Брандэр

Краўцам хай скажуць, напрамілы бог,
Каб абмяралі з галавы да ног,
Бо то ж за штонікі за тыя
Пасля адказваць будзе шыя.

Мефістофель

Убраў яе ў каралі —
Зіхціць, як той брыльянт.
Манарх любімай кралі
Павесіў крыж на бант.
Блыха міністрам стала —
На ўсё глядзіць згары,
Сваіх сясцёр ці мала
Прыстроіла ў двары.

Няма ў палацы спасу
Ад фаварытак-блох;
Але паводле ўказу
Ніхто іх біць не мог.
Скрабуцца не ў самохаць —
Ад свербу пухнуць аж!
А мы іх пад пазногаць —
Прыціснем і — шабаш!

Хор (натхнёна)

А мы іх пад пазногаць —
Прыціснем і — шабаш!

Фрош

Ай брава! Брава! Гэтак спець!

Зібель

Блысе — блышыная і смерць!

Брандэр

Пара іх вынішчыць даўно!

Альтмаер

Няхай жывуць свабода і віно!

Мефістофель

Ушанаваць свабоду мы віном павінны,
Але, на жаль, нясмачныя ў вас віны.

Зібель

Які разборлівы! Яму не ўсё адно!

Мефістофель

Каб гаспадар не крыўдаваў, баюся,—
А то б шаноўных грамадзян тым часам
Пачаставалі б мы сваім запасам.

Зібель

Давай! Гаспадаром я сам займуся.

Фрош

Налі, цікава, як на смак.
Я, брат, цаніць — ого! мастак!
І вырак мой тады грунтоўны,
Калі жывот, бы кухаль, поўны.

Альтмаер(ціха)

Няйначай з Рэйна гэтыя дзядзькі.

Мефістофель

Падайце свердзел мне.

Брандэр

           Пра свердзел нам вярзе,—
А бочкі дзе твае, а бурдзюкі?

Альтмаер

Усё карчмар, што трэба, прынясе.

Мефістофель(бярэ свердзел; да Фроша)

Чым вас пачаставаць, якой вам маркі?

Фрош

На выбар? Я не разумею вас.

Мефістофель

Прыму ўсялякі ваш заказ.

Альтмаер(Фрошу)

Ага! Ужо аблізвацца пачаў без чаркі.

Фрош

Налі рэйнвейну мне! Бо як на Фроша —
Яму айчыннае — раскоша!

Мефістофель(свідруе дзірку ў стале перад Фрошам)

Дастаньце воску і заткніце дзірку!

Альтмаер

Тут нейкі фокус. Як у цырку!

Мефістофель(Брандэру)

А вам?

Брандэр

А мне з-пад каранца
Шампанскага, іскрыстага вінца.

Мефістофель свідруе; Фрош тым часам зрабіў з воску корак і заткнуў дзірку ў стале перад сабою.

Чужынца ў нас не вельмі просяць,
Чужынец з нас вяроўкі ўе.
Французаў добры немец не выносіць,
А іх віно ў тры горлы п’е.

Зібель (да Мефістофеля, які набліжаецца да яго)

А я, папраўдзе, не аматар квасу,
Салодкага прыгублю, так і быць.

Мефістофель (свідруе)

Такайскага?