Фаўст

Альтмаер

           Панове, ён з нас кпіць! —
Дасціпны ўсякі жарт да часу!

Мефістофель

Ай-яй! Ну што вы, што вы, без падману!
Як можна нас судзіць так строга?
Але прашу — што смачна пану?

Альтмаер

Без лішніх выбараў — любога.

Мефістофель (пасля таго як усе дзіркі прасвідраваны і заткнуты, з дзіўнымі рухамі)

Вінаград на лазе!
Рогі на казе!
Лазу прырода нам дала!
Віно хай пырсне са стала!
Глыбей глядзі ў прыроду!
З’явіся, цуд, народу!

Вымай затычкі — піць пара!

Усе(вымаюць каранцы; заказанае кожным віно льецца ў чаркі)

Цудоўная крыніца! Рай! Ура!

Мефістофель

Прашу не разліваць майго дабра!

Сабутэльнікі п’юць зноў.

Усе(спяваюць)

Тут нам, як свінням, рай! —
Што хочаш выбірай!

Мефістофель (Фаўсту)

Як цешыцца, як бавіцца свабодны люд!

Фаўст

Хадзем, хай банкетуюць самі.

Мефістофель

Чакай, іх скоцтва перад вамі
Ва ўсёй красе хай выявіцца тут.

Зібель (п’е неасцярожна; віно праліваецца на падлогу і ўспыхвае)

Агонь! Гару ўжо ў пекле за грахі я!

Мефістофель(загаворваючы полымя)

Скарыся, родная стыхія!

(Да сабутэльнікаў.)

То вам чысцец быў дзеля пробы.

Зібель

Чакайце ж! Выб’ю вам вантробы —
Падайце, дзецюкі, мне кія!

Фрош

Мне ты заплаціш за абразу.

Альтмаер

Пара канчаць, пара прагнаць заразу.

Зібель

Не, дзядзька! З лыткамі тваімі
У крапіву не варта лезці!

Мефістофель

Маўчы, мяшок!

Зібель

              Прэч, гад! Не з тымі
Намерыўся інтрыгу сплесці!

Брандэр

Гані яго!

Альтмаер (выцягвае корак, у твар шугае полымя)

                              Гару! Гару!

Зібель

       Ён чарадзей!
Хапайце злыдня, ворага людзей!

Усе дастаюць нажы і кідаюцца да Мефістофеля.

Мефістофель (сур’ёзна і строга)

Розум, зблытай словы,
Дай ім відзеж новы,
Рух вярні ў аковы!

Усе спыняюцца здзіўленыя і глядзяць адзін на аднога.

Альтмаер

Дзе гэта я? Цудоўны край!

Фрош

Лаза! Што бачу!

Зібель

                        Ягад — хоць збірай!

Брандэр

Які цудоўны вінаград!
Аж вабіць вока райскі сад!

(Хапае Зібеля за нос.)

Усе хапаюць адзін аднаго за насы і падымаюць нажы.

Мефістофель

Кладу канец замовам, чарам! —
Хай вам урок не пройдзе дарам!

Мефістофель з Фаўстам знікаюць, сабутэльнікі адпускаюць адзін аднаго.

Зібель

Што?

Альтмаер

        Як?

Фрош

Дык гэта быў твой нос?

Брандэр (Зібелю)

А я тваю насіну трос?

Альтмаер

Вось гэта ўдар; душа ў штаны залезла!
Трымайце, падаю — падайце крэсла!

Фрош

Што з вамі, хлопцы, што за страхі!

Зібель

А дзе той шэльма? Я яго пратуру!
Злуплю з жывога гіцля скуру!

Альтмаер

У дзверы бачыў я — пад пахі лахі,
На бочку сеў — і прэч з бярлогі!
Але ж — не слухаюцца ногі.
А, зрэшты, дайце мне яшчэ віна!

Зібель

Тут ашуканства чыстае, мана.

Фрош

А мне здавалася — віно. О богі!

Брандэр

Адкуль тады ўзяліся сад і лозы?

Альтмаер

Цяпер паверу ў цуды і цвярозы!

Кухня ведзьмы {42}