La Princeto Tradukita ad Ido da Fernando Tejón

afero — dicis la foxo —. To distingas

38

dio de altra dio, e kloko de altra kloko. La chasisti anke respektas rituo. Jovdie kustumale li dansas kun la yunini en la vilajo. Kompreneble singla jovdio esas marveloza dio por me. Me povas promenar til la viteyi. Se la chasisti ne dansus sempre ye la sama dio di la semano lore omna dii esus egala e me nulatempe povus vakancar.

Tale la princeto domestikigis la foxo. Ma kande la kloko de la foriro proximigeskis, lore la foxo klamis:

— Ho! Me ploros!

— Se vu ploros lore la kulpo esas vua — dicis la princeto —. Me nulakaze deziris malaji a vu; ma vu insistis pri la domestikigo.

— Certe — dicis la foxo.

— Ma vu ploros! — dicis la princeto.

— Certe! — dicis la foxo.

— Do, vu nulo ganis.

— Yes, me ulon ganis — dicis la foxo — pro la koloro di la frumento.

Pose olu dicis:

— Irez rividar la rozi. Vu komprenos ke vua rozo esas unika en la mondo. Pose rivenez por

adiar me e me donacos a vu sekreto.

La princeto iris rividar la rozi e lu dicis ad oli:

— Vi ne esas simila a mea rozo, vi ankore esas nulo. Nulu domestikigis vi nek nulu domestikigesis da vi. Vi esas quale mea foxo esis. Ante olua domestikigo da me olu esis foxo simila ad altra centamil foxi. Nun, pro ke olu esas mea amiko, olu esas unika en la mondo.

La rozi tote konsternesis.

— Vi certe esas bela, ma tote vakua — dicis la princeto—. Nulu sakrifikus su po vi. Irgu supozus ke mea rozo esas simila a vi, ma mea rozo esas por me plu importanta kam omna vi kune, pro ke olu esas la floro quan me sorgis, la floro quan me irigacis e protektis per vitra klosho; olu esas la floro quan me defensis kontre la aerosufli per paravento e kontre la raupi ( ecepte du o tri qui transformesis a papilioni ) ; olu esis la rozo quan me audis plendar, fanfaronar o esar tacita. Nam olu esas mea rozo.

E lu retrovenis a la foxo.

— Adio! — lu dicis.

— Adio! — dicis la foxo —. Yen mea sekreto. Olu esas tre simpla. Onu nur vidas bone per sua

kordio, nam la esenco esas nevidebla a la okuli.

— La esenco esas nevidebla a la okuli — ton repetis la princeto, por bone memorigar lo.

— La tempo quan vu uzis por sorgar vua floro valorizas olu.

— La tempo quan me uzis por sorgar mea floro... — repetis la princeto por ne obliviar lo.

— La personi obliviis ta verajo — dicis la foxo —, quan vu devas ne obliviar. Nun vu eterne

responsas pri to quon vu domestikigis. Vu responsas pri vua rozo...

— Me responsas pri mea rozo... repetis la princeto por ton memorigar.

39

Chapitro XXII

— Bona matino! — dicis la princeto.

— Bona matino! — dicis la relochanjisto.

— Quon vu facas hike? — questionis a lu la princeto.

— Me klasifikas la voyajeri en paketi kontenanta mil unaji — dicis la relochanjisto —. Me expedias la treni qui transportos li, ulafoye addextre ed altrafoye adsinistre.

Tainstante rapida treno lumizita, bramante same kam fulminotondro, tremigis la kabino di la

relochanjisto.

— Li semblas voyajar tre hastoze — dicis la princeto —. Quon li serchas?

— Ton me ne savas. Me kredas ke anke ne la lokomotivestro — respondis la relochanjisto.

Duesma treno rapida, qua voyajis a la inversa sinso, anke bramis lumizita.

— Ka li ja retrovenas? — questionis la princeto.

— Ne esas la sama voyajeri — dicis la relochanjisto —. Olu esas chanjo.

— Ka li ne esis felica ube li esis?

— Nulatempe onu esas felica ube onu esas — dicis la relochanjisto.

Ed itere bramis triesma rapida treno lumizita, same kam fulminotondro.

— Ka li persequas la unesma voyajeri? — questionis la princeto.

— Li persequas nulu — dicis la relochanjisto —. En la vagoni li dormas od ocitas. Nur la pueri planigas lia nazi an la fenestri.

— Nur la pueri savas quon li serchas — dicis la princeto —. Li disipas lia tempo a pupeo ek

shifono, olqua divenas tante importanta a li ke se ulu forprenas olu lore li ploras...

— Li esas fortunoza — dicis la relochanjisto.

40

Chapitro XXII

— Bona matino! — dicis la princeto.

— Bona matino! — dicis la relochanjisto.

— Quon vu facas hike? — questionis a lu la princeto.

— Me klasifikas la voyajeri en paketi kontenanta mil unaji — dicis la relochanjisto —. Me expedias la treni qui transportos li, ulafoye addextre ed altrafoye adsinistre.

Tainstante rapida treno lumizita, bramante same kam fulminotondro, tremigis la kabino di la

relochanjisto.

— Li semblas voyajar tre hastoze — dicis la princeto —. Quon li serchas?

— Ton me ne savas. Me kredas ke anke ne la lokomotivestro — respondis la relochanjisto.

Duesma treno rapida, qua voyajis a la inversa sinso, anke bramis lumizita.

— Ka li ja retrovenas? — questionis la princeto.

— Ne esas la sama voyajeri — dicis la relochanjisto —. Olu esas chanjo.

— Ka li ne esis felica ube li esis?

— Nulatempe onu esas felica ube onu esas — dicis la relochanjisto.

Ed itere bramis triesma rapida treno lumizita, same kam fulminotondro.

— Ka li persequas la unesma voyajeri? — questionis la princeto.

— Li persequas nulu — dicis la relochanjisto —. En la vagoni li dormas od ocitas. Nur la pueri planigas lia nazi an la fenestri.